Αυτό δεν είναι ένα blog που ψάχνει την επισκεψιμότητα. Είναι ένα προσωπικό σημειωματάριο, ένας τρόπος να ξεφορτώνομαι τους θυμούς μου και να μοιράζομαι τις χαρές μου. Είναι καλύτερο από το να μουρμουρίζω ή να γελάω μόνος μου.
Εδώ όλο και κάποιος ακούει…


Μην ξεχνάτε...

Παρασκευή 18 Απριλίου 2008

Συμπεριφορές "συναδέλφων" προς συναδέλφους (σχόλιο)

Ένα από τα καλά των blogs είναι ότι ο καθ’ ένας έχει τη δυνατότητα να δημοσιεύσει τις σκέψεις, τις απόψεις, τις στενοχώριες, τα προβλήματα και τις χαρές του, σ’ ένα άγνωστο κοινό που μπορεί να προσπεράσει ρίχνοντας μια ματιά, αλλά μπορεί και να σταθεί, να συγκρίνει τη θέση και την κατάσταση του άλλου με τη δική του, ν’αφήσει δυό κουβέντες ή ακόμα και να συζητήσει κατά κάποιο τρόπο μαζί του. Κανένα μέσο δεν προσφέρει αυτή τη δυνατότητα και ως εκ τούτου είναι χρησιμότατο.
Δεν παραλείπω να επισκέπτομαι συστηματικά κάποια συγκεκριμένα blogs και παίρνοντας αφορμή από δυό πρόσφατες αναρτήσεις θέλω να πω κάτι σχετικό.
Όταν δούλευα στην Ολυμπιακή, παρατηρούσα συχνά μια συμπεριφορά μερίδας εργαζομένων απέναντι σε άλλους, υπεροπτική και συχνά προσβλητική, και πάντα αδικαιολόγητη. Π.χ. μερικοί πιλότοι θεωρούσαν ότι ήταν ανώτερο προσωπικό και όλοι έπρεπε να τους αντιμετωπίζουν ανάλογα. ΛΑΘΟΣ. Ήμουν πολύ παλιός είχα και θέση καίρια και όποτε μου δινόταν η ευκαιρία τους τα ‘λεγα κι αυτούς και κάτι αεροσυνοδούς που νόμιζαν ότι ήταν κάτι περισσότερο από ιπτάμενες σερβιτόρες. «Εσύ κύριε πετάς το αεροπλάνο και μπράβο σου. Αν δεν δουλέψουν τα εκδοτήρια, οι κρατήσεις θέσεων, ο έλεγχος εισητηρίων, οι εργάτες που φορτοεκφορτώνουν τα σκάφη, οι καθαρίστριες που τα καθαρίζουν, αυτοί που σου βάζουν καύσιμα ΤΙ ΣΚΑΤΑ ΑΕΡΟΠΛΑΝΟ ΘΑ ΠΕΤΑΞΕΙΣ ΡΕ;" Θέλω να πω ότι οι πάντες είναι χρήσιμοι και απαραίτητοι, ο καθένας ανάλογα με τον τομέα του, άλλος πιο συχνά, άλλος για πιο επείγοντες ή σοβαρότερους λόγους, άλλος με μεγαλύτερο κόστος. Η αίγλη που περιβάλει κάποιες κατηγορίες επαγγελμάτων είναι που κάνει τη διαφορά, που προκαλεί ένα σεβασμό. Ο μεγαλογιατρός για να χειρουργήσει χρειάζεται νωρίτερα μια πλειάδα άλλων γιατρών να προετοιμάσουν τον ασθενή αλλά και από τον οδηγό του ασθενοφόρου και την καθαρίστρια του χειρουργείου μέχρι τον νοσοκόμο και τον ηλεκτρολόγο που θα διασφαλίσει ότι δεν θα σβήσουν ξαφνικά τα φώτα. Ο μεγαλοεργολάβος μπορεί να παίρνει και να κατασκευάζει μεγάλα έργα, αλλά χωρίς τους μηχανικούς, τους σχεδιαστές, τα μαστόρια και τα εργατάκια τους χειριστές των μηχανημάτων και τους οδηγούς των φορτηγών, δεν θα κάνει τίποτα. Το σημαντικό είναι ο καθένας να μπορεί να επιτελεί την εργασία του με αξιοπρέπεια, ασφάλεια και σωστή αμοιβή.
Η κοινωνική προβολή και καταξίωση είναι άλλο θέμα και για τον κύκλο που κινείται ο καθένας.

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

...Είσαι αυτό που διάλεξες..,
"κυνηγός" και σπουδαρχήδης..,
φοράς στο στήθος σου σταυρό..,
"σταυρούς" φτιάχνεις τις νύχτες..!

Είσαι αυτό που διάλεξες..,
το κακό ν' αναπαράγεις..,
"σκυλί" ταγμένο στο Κακό..,
σαπρούς Θύτες φυλάγεις..!

Η ανθρωπιά κι η κατθρωπιά...
είναι, να, θέμα επιλογής..,
φανφάρες ό,τι άλλο πεις..,..!
Η ανθρωπιά κι η κατθρωπιά...
είναι οι δυο δρόμοι της ζωής..,
δρόμος Κακίας κι Αρετής..!

Είμαι αυτό που διάλεξα..,
αλητάκος και "σπουργίτης"..,
εγώ φενάκες δε φορώ..,
δηλώνω τους κοπρίτες..!

Είμαι αυτό που διάλεξα..,
το καλό ν' αναπαράγω..,
πουλί ταγμένο στο Καλό..,
γω θύματα φυλάγω..!

Αλέξανδρος Ζήβας,
URL : www.siopi.gr
Αποκωδικοποίηση..: θρησκειών, μυθολογιών, ψυχής, σιωπής,...
Σχηματοποίηση λόγου ("ποιημάτων" μου), θεογονία, κοσμογονία,...
Γεια...

ΟΙ ΑΘΛΙΟΙ είπε...

Γεια χαρά σου κι εσένα Αλέξανδρε, κι ευχαριστώ για το ποίημα

tzonakos είπε...

To παράδειγμα του τι συμβαίνει σε χώρους σαν την Ολυμπιακή ειναι πολύ εύστοχο.
Ισως αν δεν υπήρχαν αυτά τα στραβά να μην ειχε πρόβλημα σήμερα ο αερομεταφορέας, οχι τόσο μεγάλο μάλλον.
Κανείς δεν ειναι πιο απαραίτητος απο τον άλλο. Αν εχεις δέκα στρατηγούς με 2 μόνο στρατιώτες, μάχη δεν κάνεις !