Αυτό δεν είναι ένα blog που ψάχνει την επισκεψιμότητα. Είναι ένα προσωπικό σημειωματάριο, ένας τρόπος να ξεφορτώνομαι τους θυμούς μου και να μοιράζομαι τις χαρές μου. Είναι καλύτερο από το να μουρμουρίζω ή να γελάω μόνος μου.
Εδώ όλο και κάποιος ακούει…


Μην ξεχνάτε...

Παρασκευή 4 Απριλίου 2008

Θα μπορούσε να είναι ανέκδοτο, αν δεν ήταν πιθανό να έχει δόση αλήθειας


Ο Μπους επισκέπτεται ένα νηπιαγωγείο και αρχίζει να μιλάει στα παιδάκια για το πόσο μεγάλη είναι η Αμερική, για το πόσο δημοκρατική και σπουδαία... χώρα είναι και για το πώς υπερασπίζεται όλο τον κόσμο, για την τρομοκρατία και για το πώς τελικά θα μας σώσει από
όλους τους τρομοκράτες. Αφού λοιπόν τελειώνει μετά από κάνα μισάωρο, λέει στα παιδάκια να κάνουν ότι ερώτηση θέλουν. Σηκώνει το χέρι του ο μικρός Jack, ο πρόεδρος του χαμογελάει και ο Jack αρχίζει: - Έχω 3 ερωτήσεις κ. πρόεδρε:
1. Πώς είναι δυνατόν να είστε πρόεδρος αφού πήρατε λιγότερες ψήφους
από τον αντίπαλό σας στις εκλογές;
2. Συμφωνείτε πως η βόμβα στη Χιροσίμα ήταν η μεγαλύτερη τρομοκρατική
πράξη της ιστορίας;
3. Είναι αλήθεια ότι θέλετε να βομβαρδίσετε το Ιράκ χωρίς καμία
απόδειξη μόνο και μόνο για τα πετρέλαια;
Ο Bush χλωμιάζει, κομπιάζει και πάνω στην ώρα χτυπάει το κουδούνι και
βγαίνουν τα παιδιά διάλειμμα. Όταν επιστρέφουν λοιπόν, ο πρόεδρος
ξαναλέει στα παιδιά να κάνουν ότι ερώτηση θέλουν. Σηκώνει το χέρι του
ο μικρός Danny , ο πρόεδρος του χαμογελάει και ο Danny αρχίζει:
- Κύριε πρόεδρε έχω 5 ερωτήσεις:
1. Πώς είναι δυνατόν να είστε πρόεδρος αφού πήρατε λιγότερες ψήφους
από τον αντίπαλό σας στις εκλογές;
2. Συμφωνείτε πως η βόμβα στη Χιροσίμα ήταν η μεγαλύτερη τρομοκρατική
πράξη της ιστορίας;
3. Είναι αλήθεια ότι θέλετε να βομβαρδίσετε το Ιράκ χωρίς καμία
απόδειξη μόνο και μόνο για τα πετρέλαια;
4. Γιατί σήμερα το κουδούνι χτύπησε 20 λεπτά νωρίτερα;
5. Πού είναι ο Jack ;

Δεν υπάρχουν σχόλια: