Αυτό δεν είναι ένα blog που ψάχνει την επισκεψιμότητα. Είναι ένα προσωπικό σημειωματάριο, ένας τρόπος να ξεφορτώνομαι τους θυμούς μου και να μοιράζομαι τις χαρές μου. Είναι καλύτερο από το να μουρμουρίζω ή να γελάω μόνος μου.
Εδώ όλο και κάποιος ακούει…


Μην ξεχνάτε...

Πέμπτη 20 Μαρτίου 2008

Μια σωστή και δίκαιη κλήση με σύγχισε...

Σήμερα η Δημοτική Αστυνομία έγραψε το γυιό μου, που είχε αφήσει το (δικό μου) αυτοκίνητο σε σημείο που υπήρχε ράμπα για άτομα με προβλήματα κίνησης και όχι μόνο, (μητέρες με μωρό σε καροτσάκι κ.α.) και το ΚΑΤΑΧΑΡΗΚΑ! Αφού είδα το πρόστιμο, 150 ευρώ, του είπα οτι και 200 και 300 δεν λύνουν το πρόβλημα που ενδεχόμενα δημιούργησες σε κάποιον με την συμπεριφορά σου, και (ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΣΥΓΧΙΣΤΩ) φτάνω σε μια σημείωση που έλεγε οτι αν το πρόστιμο πληρωθεί εντός 10 ημερών θα υπάρχει έκπτωση 50%!!!!!!
Δηλαδή, θεσπίζουν ένα υψηλό πρόστιμο θέλοντας να δείξουν οτι η παράβαση είναι σοβαρή, και την ίδια στιγμή η εισπρακτική τους νοοτροπία σου λέει "φέρτα εσύ σε 10 μέρες και θα έχεις την εκπτωσάρα σου."
Από πού κι ως πού ρε αθεόφοβοι καθιερώνετε εκπτώσεις σε ποινές ανάλογα με την οικονομική ευχέρεια του παραβάτη; Έχεις άνεση και πληρώνεις αμέσως; 75 ευρώ. Είσαι στριμωγμένος και θα μπορείς σε κανα μήνα; 150 ευρώ. ΟΧΙ ΚΥΡΙΟΙ! Έκανες παράβαση; η ποινή είναι αυτή τελεία και παύλα.
Αυτό μου θυμίζει ένα ανέκδοτο όπου ένας τουρίστας περπατάει πάνω στο γκαζόν του πάρκου. Ο φύλακας τον βλέπει του δείχνει την ταμπέλα που γράφει "μη πατάτε τη χλόη" και του λέει οτι πρέπει να πληρώσει πρόστιμο 1 ευρώ. Ο τουρίστας το πληρώνει και ρωτάει γιατί το πρόστιμο είναι τόσο μικρό και δεν είναι ας πούμε 20 ευρώ. Η απάντηση τα λέει όλα: "Αν βάζαμε 20 ευρώ πρόστιμο δεν θα πατούσε κανείς"

Δεν υπάρχουν σχόλια: