Καταλαβαίνετε τι γίνεται; Σ' εσάς τους πολιτικούς μιλάω..

Ήθελα να ‘ξερα, έχετε καταλάβει όλοι εσείς που κουμαντάρατε αυτή τη χώρα μετά το ’74, τι πατρίδα φτιάξατε για τους νέους;
Τι θέλω να πω; Ζητάμε από τους ξένους να διαβάσουν Ιστορία ώστε να αντιληφθούν τα δίκαιά μας (πχ στο «Μακεδονικό») κι εσείς ακόμα και τις έτοιμες λύσεις που μας παρέχουν αυτοί για τους οποίους καμαρώνουμε, «οι αρχαίοι ημών πρόγονοι» τις αγνοείτε, πειραματιζόμενοι σκιτζήδες πάνω στο ταλαιπωρημένο κορμί της Ελλάδας.

Και γίνομαι σαφέστερος.
Όταν οι Σπαρτιάτες ανέθεσαν στον Λυκούργο να νομοθετήσει για το καλό της Σπάρτης, ένας από τους πρώτους νόμους του προέβλεπε την αναδιανομή των κτημάτων. Αφαιρέθηκαν από τους κατόχους μεγάλων εκτάσεων κάποια χωράφια, και δόθηκαν στους ακτήμονες έτσι ώστε όλοι οι πολίτες της Σπάρτης να διαθέτουν ένα κομμάτι γης, άλλος περισσότερο, άλλος λιγότερο αλλά σε κάθε περίπτωση αρκετό. Το σκεπτικό του σοφού νομοθέτη ήταν να έχει ο κάθε Σπαρτιάτης σε περίπτωση πολέμου, πέρα από τους θεωρητικούς λόγους αγάπης προς την πατρίδα, και πρακτικούς τέτοιους ώστε να πολεμήσει για την Σπάρτη. Αν δεν έχεις κάτι ουσιαστικό να υπερασπιστείς, για ποιόν λόγο να πολεμήσεις; Εξαιρετικά σοφό όσο και απλό.

Το γράφω αυτό παίρνοντας αφορμή από μια συζήτηση ανάμεσα σε γονείς που όλοι υποστήριζαν ότι σε περίπτωση πολέμου θα έστελναν τα άνεργα, υποαπασχολούμενα, υποαμοιβόμενα παιδιά τους στο εξωτερικό. «Σιγά να μη σκοτωθούν τα παιδιά μου για τα εργοστάσια, τις επιχειρήσεις και τα κότερά τους. Να πάνε τα δικά τους παιδιά να προστατέψουν τις περιουσίες τους» ήταν η γενική επωδός.
Και σας ρωτάω. Τι έκανε η πατρίδα που εσείς φτιάξατε γι αυτή τη νεολαία, τι έδωσε στους νέους αυτής της χώρας ώστε να δικαιούται να ζήτήσει οτιδήποτε;
Έδωσε παιδεία, υγεία, δουλειά, ασφάλεια, ισότητα, δημοκρατία, αξιοκρατία, ισονομία, δικαιοσύνη, αισιοδοξία, προστασία, ειλικρίνεια, τιμιότητα, πολιτισμό, αξιοπρέπεια;

Η πατρίδα που εσείς διαμορφώσατε, τι διάολο έδωσε στα παιδιά της ώστε να την αγαπήσουν;

Καταλαβαίνετε τι κακό έχετε κάνει στον τόπο, κοιτάζοντας και υπηρετώντας το συμφέρον μόνο των πολύ λίγων;

Καταλαβαίνετε γιατί αυξάνεται η εγκληματικότητα, η αισχροκέρδεια, η φοροκλοπή, η φοροδιαφυγή, η απαξίωση ιδεών και θεσμών;

Καταλαβαίνετε ότι κάνατε τον Έλληνα να νοιάζεται μόνο για το σήμερα και μόνο για τον εαυτό του; Γιατί δεν έχει σε τι και σε ποιόν να ελπίσει για μια καλύτερη πατρίδα. Γιατί οι μόνες χαρές, οι μόνες στιγμές εθνικής υπερηφάνειας, του δόθηκαν από τον αθλητισμό.

Σε όλους τους άλλους τομείς τον κατατροπώνετε συνεχώς χωρίς αιδώ, χωρίς συνείδηση.

Είστε ένοχοι για την διάλυση αυτής της χώρας και του κοινωνικού ιστού της, και μακάρι κάποτε η Ιστορία να σας δικάσει.
Εγώ σας έχω δικάσει και καταδικάσει εδώ και καιρό.
Γιάννης Αγιάννης