Αυτό δεν είναι ένα blog που ψάχνει την επισκεψιμότητα. Είναι ένα προσωπικό σημειωματάριο, ένας τρόπος να ξεφορτώνομαι τους θυμούς μου και να μοιράζομαι τις χαρές μου. Είναι καλύτερο από το να μουρμουρίζω ή να γελάω μόνος μου.
Εδώ όλο και κάποιος ακούει…


Μην ξεχνάτε...

Κυριακή 11 Μαΐου 2008

Περί της (συγκεκριμένης) απεργίας...

Όταν απεργούν μισθωτοί και μεροκαματιάρηδες, κάτι τρέχει. Όταν απεργούν αφεντικά, κάποιο λάκκο έχει η φάβα. Εδώ δεν απεργούν οι οδηγοί, απεργούν οι ιδιοκτήτες. Οπότε;

Δεν υπάρχουν σχόλια: