Τον άκουσα για λίγο, όσο άντεξα, στην ομιλία του στο Εθνικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ. Όχι μόνο δεν είναι καλά, όχι μόνο ότι χρειάζεται ψυχιατρική βοήθεια και πρέπει να μπει υπό επιτήρηση, αλλά είναι και επικίνδυνος. Πως λένε «ομοφωνία ανακριτού και εισαγγελέως εκρίθη προφυλακιστέος καθ’ ότι υπάρχει φόβος ότι θα τελέσει τα ίδια εγκλήματα»
Και μαζί μ’ αυτόν την ίδια τύχη πρέπει να ‘χουν και όλοι όσοι ήταν στην αίθουσα και τον καταχειροκρότησαν όταν ανέβηκε στο βήμα. Και τι δεν είπε ο άνθρωπος. Για την 3η Σεπτέμβρη και την ιδρυτική διακήρυξη του ΠΑΣΟΚ, για τον πατέρα του, για τους αγώνες της «Δημοκρατικής παράταξης» για πόσο τον (και μας) κορόιδεψε η ΝΔ, πόσα ήθελε αυτός να κάνει, πόσα έκανε, ηλεκτρονικές διακυβερνήσεις, διαύγειες και άλλες γελοιότητες, μπερδεμένος, θολωμένος και σκεπτόμενος μόνο το δικό του μέλλον αναφέρθηκε στην με απατηλά στοιχεία είσοδο της χώρας στην ΟΝΕ και το ευρώ σα να έγιναν το 2004 με δεξιά κυβέρνηση, το πόσο σκέφτεται τους νέους, τον αγώνα που έδωσε για να πείσει τους δανειστές και να αποφευχθεί η χρεοκοπία… «Τώρα δεν είναι η ώρα του αγώνα για το κόμμα και το πολιτικό μέλλον του καθ’ ενός μας, τώρα είναι η ώρα του αγώνα για τη σωτηρία της πατρίδας»
Άλλαξα κανάλι.
Αλήθεια υπάρχει στους πολίτες σοβαρό ενδιαφέρον για το ποιος θα τον διαδεχθεί, ποιος θα ηγηθεί του ΠΑΣΟΚ; Έχει κανείς από τους επίδοξους διαδόχους αποδεκτό βιογραφικό; Θα τους έπαιρνε κανείς στη δουλειά του; Θα τους έδινε τον σκύλο του να τον πάνε βόλτα; Ποιος δικαιούται να μας πρήζει; Ο συνταγματολόγος Βενιζέλος που τον βαφτίσανε οικονομολόγο και που με την εθελοδουλία του και την έλλειψη κοινωνικής ευαισθησίας δέχθηκε τον ρόλο του εκτελεστή και κατέστρεψε την μέση ελληνική οικογένεια; Ο θρασύτατος υπουργός υπανάπτυξης Χρυσοχοΐδης, η Ευρωλιγούρα Διαμαντοπούλου, ο υπουργός προώθησης της ιδιωτικής υγείας Λοβέρδος; Ποιος απ’ όλον αυτόν τον θλιβερό θίασο αξίζει τον χρόνο μας και κάτι περισσότερο από το σάλιο μας;
Και μαζί μ’ αυτόν την ίδια τύχη πρέπει να ‘χουν και όλοι όσοι ήταν στην αίθουσα και τον καταχειροκρότησαν όταν ανέβηκε στο βήμα. Και τι δεν είπε ο άνθρωπος. Για την 3η Σεπτέμβρη και την ιδρυτική διακήρυξη του ΠΑΣΟΚ, για τον πατέρα του, για τους αγώνες της «Δημοκρατικής παράταξης» για πόσο τον (και μας) κορόιδεψε η ΝΔ, πόσα ήθελε αυτός να κάνει, πόσα έκανε, ηλεκτρονικές διακυβερνήσεις, διαύγειες και άλλες γελοιότητες, μπερδεμένος, θολωμένος και σκεπτόμενος μόνο το δικό του μέλλον αναφέρθηκε στην με απατηλά στοιχεία είσοδο της χώρας στην ΟΝΕ και το ευρώ σα να έγιναν το 2004 με δεξιά κυβέρνηση, το πόσο σκέφτεται τους νέους, τον αγώνα που έδωσε για να πείσει τους δανειστές και να αποφευχθεί η χρεοκοπία… «Τώρα δεν είναι η ώρα του αγώνα για το κόμμα και το πολιτικό μέλλον του καθ’ ενός μας, τώρα είναι η ώρα του αγώνα για τη σωτηρία της πατρίδας»
Άλλαξα κανάλι.
Αλήθεια υπάρχει στους πολίτες σοβαρό ενδιαφέρον για το ποιος θα τον διαδεχθεί, ποιος θα ηγηθεί του ΠΑΣΟΚ; Έχει κανείς από τους επίδοξους διαδόχους αποδεκτό βιογραφικό; Θα τους έπαιρνε κανείς στη δουλειά του; Θα τους έδινε τον σκύλο του να τον πάνε βόλτα; Ποιος δικαιούται να μας πρήζει; Ο συνταγματολόγος Βενιζέλος που τον βαφτίσανε οικονομολόγο και που με την εθελοδουλία του και την έλλειψη κοινωνικής ευαισθησίας δέχθηκε τον ρόλο του εκτελεστή και κατέστρεψε την μέση ελληνική οικογένεια; Ο θρασύτατος υπουργός υπανάπτυξης Χρυσοχοΐδης, η Ευρωλιγούρα Διαμαντοπούλου, ο υπουργός προώθησης της ιδιωτικής υγείας Λοβέρδος; Ποιος απ’ όλον αυτόν τον θλιβερό θίασο αξίζει τον χρόνο μας και κάτι περισσότερο από το σάλιο μας;
1 σχόλιο:
Κάπου σχολίαζα ότι το σχολικό βιβλίο ιστορίας του μέλλοντος θα τον παρουσιάζει ως το μεγάλο ηγέτη που τόλμησε κι αντιτάχθηκε στο λαό (όπως ο Περικλής ή ο Βενιζέλος)...
Δημοσίευση σχολίου