Αυτό δεν είναι ένα blog που ψάχνει την επισκεψιμότητα. Είναι ένα προσωπικό σημειωματάριο, ένας τρόπος να ξεφορτώνομαι τους θυμούς μου και να μοιράζομαι τις χαρές μου. Είναι καλύτερο από το να μουρμουρίζω ή να γελάω μόνος μου.
Εδώ όλο και κάποιος ακούει…


Μην ξεχνάτε...

Πέμπτη 11 Μαρτίου 2010

Στο στόμα του λύκου

Τηλεοπτικές κάμερες δεν υπήρχαν. Η συζήτηση έγινε σχεδόν εν κρυπτώ. Ότι μάθαμε ήταν αυτά που δήλωσε στους δημοσιογράφους ο ΓΑΠ αμέσως μετά τη συνάντηση. Όμως
Ο Ιαβέρης είχε φροντίσει. Είχε μπει την προηγούμενη στο οβάλ γραφείο μεταμφιεσμένος σε «ειδικό επί λαμπτήρων εξοικονόμησης ενέργειας» και είχε βάλει τους hi-teck

κοριούς του.
Ο πέραν του Ατλαντικού «σύμμαχός» μας περίμενε τον δικό μας με ανοιχτές αγκάλες. Του ξηγήθηκε κάπως συνθηματικά, μερικές λεξούλες: «Σκοπιανό (Μακεδονικό κατ’ αυτόν) Αιγαίο, Κυπριακό, Αφγανιστάν».
Κάνε μου τα κέφια Τζόρτζι μπόι σ’ αυτά τα θεματάκια, κι εγώ θα μαζέψω το χρηματοπιστωτικό σκυλολόι μου και θα κοιτάξω τι άλλο μπορώ να κάνω για σένα… Α να! Πάρε και μια κατάργηση βίζας έτσι σαν προστάντζα. Πρόσεξε όμως, θ’ αρχίσει να ισχύει μετά από ένα μήνα.
Και μετά, ακολούθησε μια ωραία παράσταση μπροστά σε Ελληνοαμερικανικό κοινό με φιλοφρονήσεις και χειραψίες.
…………………………………………………………………………………..
Τόσες φορές μας έδειξαν ότι υποστηρίζουν τα συμφέροντά μας μόνο όταν ταυτίζονται με τα δικά τους (δηλαδή ποτέ), αλλά εμείς εκεί το βιολί μας…

2 σχόλια:

ange-ta είπε...

Την έχω γραμμένη τη άρση της βίζας για το αμερικα.
Λες και θα πατήσω ποτέ το πόδι μου στη χώρα των σκύλων!
Μια μέρα θα τους πάρει ο διάβολος και όσο το εύχομαι θα συμβεί, γιατι όλο το σύμπα συντάσεται με μένα. Κατα τα άλλα, λέω ότι ηρθε η ώρα να βρούμε άλλη πατρίδα.
Πρέπει να ξενιτευτούμε, να πάμε στην Λατινικη Αμερική, στη χώρα του Μοράλες, να του ζητησουμε ένα μικρό κομάτι γης, να το καλιεργούμε και να κάμουμε μια καινούργια αρχή!!!

ΟΙ ΑΘΛΙΟΙ είπε...

@ange-ta, αρκεί να σου πω, 30 χρόνια σε αεροπορική εταιρία με δωρεάν εισητήρια, δεν πήγα ποτέ!