Αυτό δεν είναι ένα blog που ψάχνει την επισκεψιμότητα. Είναι ένα προσωπικό σημειωματάριο, ένας τρόπος να ξεφορτώνομαι τους θυμούς μου και να μοιράζομαι τις χαρές μου. Είναι καλύτερο από το να μουρμουρίζω ή να γελάω μόνος μου.
Εδώ όλο και κάποιος ακούει…


Μην ξεχνάτε...

Σάββατο 6 Μαρτίου 2010

Περί ακατοίκητων νησιών και βραχονησίδων

Πλάκα πλάκα αυτή η πρόταση των «Νιμπελούγκεν» να πουλήσουμε ακατοίκητα νησάκια και βραχονησίδες, όση ειρωνία και να περιέχει, ανοίγει κι ένα θέμα που θα ‘πρεπε να το έχουμε ανοίξει και επεξεργαστεί μόνοι μας εδώ και καιρό. Όταν ο Ωνάσης αγόρασε τον Σκορπιό, το νησάκι δεν είχε καμιά σχέση με τον παράδεισο που έγινε μετά. Κουβαλήθηκαν τόνοι χώματος και φυτά, έγιναν διαμορφώσεις του τοπίου, έπεσε χρήμα δηλαδή. Εκατοντάδες ακατοίκητα νησάκια μπορούν να να νοικιαστούν για 100 χρόνια στους ανά τον κόσμο έχοντες, μέσα από σοβαρές διαδικασίες και με όρους και προϋποθέσεις που θα αποκλείουν χρήσεις άλλες από αυτές της κατοικίας ή της τουριστικής αξιοποίησης. Θα μου πείτε «ποιος θα θεσπίσει και θα επιβλέψει τις διαδικασίες;» κι έχετε απόλυτο δίκιο, είναι ένα σοβαρό θέμα, αλλά ξέρετε οι πλούσιοι έχουν μια μανία. Ένας να βρεθεί να κάνει την αρχή «έχω δικό μου νησί στο Αιγαίο» θα βάλει «φυτίλια» σε πολλούς.
Κι αυτό όχι για να αντιμετωπίσουμε την κρίση, αλλά για να αξιοποιήσουμε το Αιγαίο, αυτή την τεράστια εθνική περιουσία.
Πάρε κύριε την νησίδα για 100 χρόνια κι αν οι κληρονόμοι σου θέλουν μπορούν να την ξανανοικιάσουν για άλλα 100.
Λέω τώρα…

2 σχόλια:

Swell είπε...

Πρόσεξε, όταν ετέθη θέμα και για την Ακρόπολη, ο Δρούτσας απάντησε ότι δεν είναι η κατάλληλη στιγμή!

ΟΙ ΑΘΛΙΟΙ είπε...

@swell, τα περί Ακρόπολης τα θεωρώ κακίες των Νιμπελούγκεν. Για τα ακατοίκητα νησιά και τις βραχονησίδες το είπα στα σοβαρά. Το Αιγαίο μπορεί να γίνει χρυσοφόρο και χωρίς να τρυπάς για πετρέλαια και να εκνευρίζεις γείτονες και συμμάχους...