Αυτό δεν είναι ένα blog που ψάχνει την επισκεψιμότητα. Είναι ένα προσωπικό σημειωματάριο, ένας τρόπος να ξεφορτώνομαι τους θυμούς μου και να μοιράζομαι τις χαρές μου. Είναι καλύτερο από το να μουρμουρίζω ή να γελάω μόνος μου.
Εδώ όλο και κάποιος ακούει…


Μην ξεχνάτε...

Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2008

Σαν σήμερα 17 Φεβρουαρίου 1770


Η τσαρίνα Αικατερίνη Β΄η Μεγάλη, (πίνακας) είχε αποδεχθεί σχέδιο επέμβασης των Ρώσων στην Ελλάδα, σχέδιο που της είχαν υποβάλει οι αδελφοί Γρηγόριος, Αλέξιος και Θεόδωρος Ορλώφ. Έτσι σαν σήμερα το 1770, ο Θεόδωρος Ορλώφ φτάνει με τέσσερα πλοία στο Οίτυλο της Μάνης και κηρύσσει την Επανάσταση συγκροτώντας μια δύναμη 1450 ανδρών. Άνθρωποι των Ορλώφ στην Ελλάδα ήταν ο Γεώργιος Παπαζώλης, ο Εμμανουήλ Σάρρος, ο αρχιμανδρίτης Δαμασκηνός και άλλοι που είχαν προετοιμάσει κατά κάποιο τρόπο το έδαφος. Τα γεγονότα που ακολούθησαν έμειναν στην ιστορία σαν "Ορλωφικά". Κατελήφθησαν από Έλληνες και Ρώσους η Καλαμάτα, η Κυπαρισσία, η Σπάρτη και ο Μυστράς. Σχηματίσθηκε τοπική κυβέρνηση και στρατολογήθηκαν 3000 ένοπλοι. Οι πρώτες αυτές επιτυχίες οδήγησαν σε ξεσηκωμό και άλλες περιοχές όπως Παρνασσίδα, Μωριά, Ναυπακτία, Βοιωτία, Θεσσαλία, Κρήτη και νησιά του Αιγαίου. Δυστυχώς λόγω της ελλειπούς προετοιμασίας και οργάνωσης, η απόπειρα θα αποτύχει με αντεπίθεση του τουρκικού στρατού που θα καταπνίξει την εξέγερση και οι Ορλώφ θα αναγκαστούν να εγκαταλείψουν τη Πελοπόννησο και για πολύ καιρό περιπλανιόταν στο Αιγαίο αφού δεν μπορούσαν να επιστρέψουν στη Ρωσία μέσω των Στενών.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΑΛΙΑ ΠΟΛΗ
Μυθιστόρημα
Συγγραφέας: Νίκος Χιδίρογλου
Εκδόσεις Ερωδιός (τηλ. 2310 282782)



Δελτίο Τύπου

Ελλάδα, σωτήριο έτος 2020 μ. Χ. Η επικράτηση μιας κάστας πολιτικών που πρεσβεύουν ένα κράμα νεοφιλελεύθερων και σοσιαλδημοκρατικών ιδεοληψιών, έχει αλλάξει ριζικά το πολιτικό τοπίο. Η πολιτισμική ομογενοποίηση λυγίζει τις αντιστάσεις του μέσου πολίτη, οδηγώντας τον στην αδράνεια. Η χαλάρωση των ηθών και η εφαρμογή των θετικών διακρίσεων, οδηγούν στην απόλυτη φιλελευθεροποίηση των κοινωνικών σχέσεων και φέρνουν την ελληνική κοινωνία στο χείλος του γκρεμού. Η πολυπολιτισμική κοινωνία, δείχνει να λυγίζει κάτω από το βάρος των ανομιών της και των αφύσικων και ανήθικων συμβάσεών της. Όμως, κάποιοι υπολόγιζαν χωρίς τη νεολαία, που ξεσηκώνεται, αντιδρώντας στο γκρέμισμα των εκκλησιών και στην εξάλειψη κάθε τι του ελληνικού. Οι παλιοί τρόποι κερδίζουν οπαδούς και ο λαϊκός αυθορμητισμός επιστρέφει και ξεσπά, απειλώντας ως ασταμάτητος χείμαρρος το σύστημα, που κλυδωνίζεται. Την ίδια ώρα, ο πολιτικός ριζοσπαστισμός εξαπλώνεται και κερδίζει τις καρδιές και την ψυχή των νέων, των απόκληρων και των περιθωριοποιημένων, αλλά και όσων αδυνατούν να συμβιβαστούν με την κοινωνική εξαχρείωση και αναζητούν όραμα και ελπίδα. Ο ήρωάς μας, έχοντας βρεθεί από το ζενίθ στο ναδίρ, δεν έχει πλέον τίποτε να χάσει. Από πετυχημένος επαγγελματίας και ομοτράπεζος του συστήματος, καταλήγει δραπέτης και άστεγος, ζώντας προσωρινά μια άσκοπη καθημερινότητα. Όμως, ξυπνάει από το λήθαργο, μαζεύει τα κομμάτια του και οργανώνεται στις γραμμές της «Μάχης», πολεμώντας για την Ελευθερία και γράφοντας το προσωπικό του έπος.