Αυτό δεν είναι ένα blog που ψάχνει την επισκεψιμότητα. Είναι ένα προσωπικό σημειωματάριο, ένας τρόπος να ξεφορτώνομαι τους θυμούς μου και να μοιράζομαι τις χαρές μου. Είναι καλύτερο από το να μουρμουρίζω ή να γελάω μόνος μου.
Εδώ όλο και κάποιος ακούει…


Μην ξεχνάτε...

Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2008

Ανέκδοτο


Στην Αστόρια της Νέας Υόρκης, ένας Έλληνας τουρίστας κάνει τη βόλτα του και ανάμεσα στα διάφορα ελληνικά μαγαζιά ξεχωρίζει ένα "Hamburgers - Donuts Ο ΜΗΤΣΟΣ" με σήμα το Λευκό Πύργο. Ψιλοπεινάει και μπαίνει μέσα. -Καλημέρα, λέει στα ελληνικά, -Καλώς τον πατριώτη, απαντάει ο Μήτσος, ο οποίος είναι γύρω στο 1,90 και σίγουρα 120 κιλά, φοράει μια μισολιγδιασμένη ποδιά και ένα κασκορσέ που κάποτε ήταν άσπρο και τριχωτός σα μαϊμού.

-Τι τραβάει η όρεξή σου πατριωτάρα μου; Ο τουρίστας προβληματισμένος από τη γενική εικόνα μαγαζιού και μαγαζάτορα λέει διστακτικά: -Βάλε ένα χάμπουργκερ... -Έφτασεεε, κάνει ο Μήτσος, χώνει τη χερούκλα του σε μια σκάφη με κυμά, παίρνει μια χούφτα, την βάζει κάτω από τη μασχάλη του που την ανοιγοκλείνει δυο τρείς φορές και πετάει το πλατιασμένο μπιφτέκι στη σχάρα. Ο πελάτης εμβρόντητος ρωτάει: -Ρε Μήτσο, έτσι κάνεις το χάμπουργκερ; Ο Μήτσος τον κοιτάει με απορία. -Γιατί; την τρύπα στα ντόνατς να δείς πως τη κάνω!

Δεν υπάρχουν σχόλια: