Αυτό δεν είναι ένα blog που ψάχνει την επισκεψιμότητα. Είναι ένα προσωπικό σημειωματάριο, ένας τρόπος να ξεφορτώνομαι τους θυμούς μου και να μοιράζομαι τις χαρές μου. Είναι καλύτερο από το να μουρμουρίζω ή να γελάω μόνος μου.
Εδώ όλο και κάποιος ακούει…


Μην ξεχνάτε...

Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου 2010

Ποδηλάτες και ποδηλατόδρομοι

Στην νέα παραλία έχει διαγραμμιστεί πάνω στο πλακόστρωτο μια λωρίδα αποκλειστικά για ποδηλάτες, λωρίδα που οι πεζοί την σέβονται κι όταν ακόμα δεν υπάρχουν ποδηλάτες.
Έλα όμως που δεν λήφθηκαν υπ’ όψη οι προτιμήσεις και οι ανάγκες του κάθε ποδηλάτη χωριστά.
Π.χ. επειδή ο ποδηλατόδρομος είναι κοντά στη θάλασσα, η υγρασία χαλάει την κόμμωση, όπως και το αεράκι που είναι πιο αισθητό απ’ όσο στο πεζοδρόμιο, άσε που δεν υπάρχουν δέντρα να κάνουν σκιά όπως στο πεζοδρόμιο.



Έτσι λοιπόν κάποιοι/ες αδιαφορούν για τους περιπατητές και κινούνται ανάμεσά τους συχνά με ταχύτητα. Αδιαφορούν για το αν τους τρομάζουν έτσι όπως περνούν ξαφνικά δίπλα τους, όπως θα αδιαφορήσω κι εγώ αν το σκυλί μου τρομάξει κι αρπάξει κάποιον/α τους.

4 σχόλια:

BΙΟΤΕΧΝΕΣ είπε...

θεσσαλονίκη πολη καινοτομιας.....και απανθρωπιας././

ΟΙ ΑΘΛΙΟΙ είπε...

Στην κοινωνία που διαμορφώσαμε βιοτέχνη μου, ο καθένας νοιάζεται μόνο για τον εαυτό του...δυστυχώς!

KANTHAR0S είπε...

Δηλώνω ότι η ποδηλατολωρίδα στην παραλία είναι δολοφονική! Είναι κυριολεκτικά στη μέση του πεζοδρόμου και οι πεζοί δεν προσέχουν.

Είπαμε να κάνουμε ποδηλατόδρομους και να ενθαρρύνουμε τέτοιες πρωτοβουλίες, αλλά ας τις κάνουμε σωστά.

Καλημέρες!

Panagiotis είπε...

Άσε γιατί όσο υπάρχουν μπάτσοι θα 'μαστε απάτσι. Φιλαράκι, έχω φάει κυνηγητό από μπάτσους με το μηχανάκι στην παραλιακή το '80. Τί με θύμισες τώρα. Γι' αυτό με είπε και η μάνα μου μιά μέρα "παιδί μου εσύ άνθρωπος δεν γίνεσαι, πάνε στο αμέρικα να πάς σχολείο μπας και μάθεις γράμματα".