Αυτό δεν είναι ένα blog που ψάχνει την επισκεψιμότητα. Είναι ένα προσωπικό σημειωματάριο, ένας τρόπος να ξεφορτώνομαι τους θυμούς μου και να μοιράζομαι τις χαρές μου. Είναι καλύτερο από το να μουρμουρίζω ή να γελάω μόνος μου.
Εδώ όλο και κάποιος ακούει…


Μην ξεχνάτε...

Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου 2010

Ο γιατρός κ. Στρος Καν

Μας έφερε ένα πολύ ωραίο παράδειγμα για τον γιατρό που δίνει στον ασθενή φάρμακα, «εμείς δίνουμε λεφτά» είπε, και παράλληλα του συστήνει να αλλάξει κάποια από τα χούγια του αλλιώς η θεραπεία δεν θα πετύχει.
Όμως, απέφυγε να πει (χαζός δεν είναι) ότι υπάρχουν γιατροί και γιατροί. Υπάρχει για παράδειγμα ο γιατρός που θα σκύψει με συμπάθεια στο πρόβλημα του ασθενούς και θα φροντίσει να του δώσει την κατάλληλη θεραπεία.
Υπάρχει και ο άλλος, που -από συναδελφική αλληλεγγύη- θα σε στείλει σε τρεις τέσσερις άλλους ειδικούς, θα σε βάλει να κάνεις ένα σωρό εξετάσεις, αιματολογικές, ουρολογικές, αξονικές τομογραφίες, καρδιογραφήματα, υπέρηχους, τεστ κοπώσεως, σπινθηρογραφήματα, οι περισσότερες αχρείαστες, μπορεί να σου βάλει και κανένα βηματοδότη έτσι για να βρίσκεται, και στο τέλος θα σου συστήσει την ίδια θεραπεία με τον πρώτο.
Και οι δύο γιατροί είναι, αλλά ο ένας σε αντιμετωπίζει σαν ασθενή και ο άλλος σαν θύμα.
Κι απ’ ότι βλέπω ο κ. Στρος Καν μας αντιμετωπίζει σαν θύματα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: