Αυτό δεν είναι ένα blog που ψάχνει την επισκεψιμότητα. Είναι ένα προσωπικό σημειωματάριο, ένας τρόπος να ξεφορτώνομαι τους θυμούς μου και να μοιράζομαι τις χαρές μου. Είναι καλύτερο από το να μουρμουρίζω ή να γελάω μόνος μου.
Εδώ όλο και κάποιος ακούει…


Μην ξεχνάτε...

Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου 2010

Όλοι μαζί τα φάγαμε…

…είπε ο ογκόλιθος της πολιτικής με το γνωστό θάρρος του λόγου.
Και φυσικά στο «μαζί» περιέλαβε κι εσένα.
Εσένα που ζητούσες δουλειά, καλύτερες συνθήκες διαβίωσης, καλύτερη περίθαλψη, καλύτερη παιδεία. Επέμενες κι όλας, κι αυτοί τι να κάνουν;
Ενέδιδαν στις πιέσεις σου και σκορπούσαν το δημόσιο χρήμα.
Αυτά είπε κι αυτά εννοούσε ο μέγας…

2 σχόλια:

Λάμπρος Κερεντζής είπε...

Κατ'αρχάς ο Πάγκαλος είναι η υλική πραγματικότητα μιας αρρωστημένης κοινωνίας. Μιας κοινωνίας που δεν ικανοποιήται αλλά θέλει όλο περισσότερα χωρίς να σκέπτεται και να μπορεί να βάλει όριο. Το πάχος του παγκάλου αυτό δείχνειέναν άνθρωπο εκτός φυσιολογικών ορίων. Ο Όγκος του είναι ο όγκος του ακόρεστου, ανεξέλεκτου καταβροχθισμού.¨οχι μόνο του φαγητού, αλλά και της εξουσίας. Και μας έχουν συνηθήσει όπως και αυτός έχει συνηθήσει να λέει ότιδήποτε, αντιδημοκρατικό,φασιστικό και ανήθικο με στύλ φυσιολογικότατο, σαν να λέει την αλήθεια μόνο που αυτή η αλήθεια, είναι αλήθεια δικιά του και όχι δικιά μας. Είναι αλήθεια της υπεροπτικής,υποκριτικής, εγωιστική και ασυνήδητης εξουσιαστικής ομάδας που κυβερνά κάθε φορά, και όχι του λαού που κυβερνάται. Είναι η άποψη των ΧΟΤΡΑΣΜΈΝΩΝ-ΑΧΌΡΤΑΓΩΝ

ΟΙ ΑΘΛΙΟΙ είπε...

και λίγα λες Λάμπρο...