Ιδού ο ένοχος

Θα ήταν αστείο αν δεν ήταν τραγικό για τον Ηρακλή. Στην αστεία αυτή πολιτεία που οι λεωφορειόδρομοι δεν είναι μόνο για τα λεωφορεία, τα πεζοδρόμια δεν είναι μόνο για τους πεζούς, οι φόροι δεν είναι για να πληρώνονται, οι υποχρεώσεις για να τηρούνται, τα καθήκοντα για να εκτελούνται, τα σκουπίδια για να μαζεύονται, τα σύνορα για να φυλάσσονται, στην πολιτεία που επινόησε τους ημιυπαίθριους και τις «αντικειμενικές αξίες», που ευλόγησε την αυθαίρετη δόμηση, που, που….. έφτασε το μαχαίρι στο κόκκαλο. Η κάθαρση και η εξυγίανση άρχισε επιτέλους από τον Ηρακλή. Ομάδες-επιχειρήσεις με χρέη εκατομμυρίων ευρώ εξακολουθούν να συμμετέχουν σε διοργανώσεις με μαγκιές του τύπου «έχω να κάνω μεταγραφές δεν θα κοιτάμε τον ΦΠΑ τώρα» χρέη μηδενίζονται και σε 3-4 χρόνια γίνονται μεγαλύτερα από τα διαγραφέντα, «επιχειρηματίες» ανακατεύονται με ομάδες χωρίς να τους αποδίδεται ευθύνη για τα έργα και τις ημέρες τους, και βρίσκεται τώρα μια ιστορική και εμβληματική ομάδα να υποβιβάζεται γιατί τα οικονομικά της παρουσιάζουν προβλήματα. Θα μου πείτε «οδηγίες Ουέφα» ΝΑΙ αλλά γιατί δεν εφαρμόζονται σε όλους; Γιατί αυτή είναι η πεπατημένη. Γιατί ο Λαναράς κλείνει το ένα εργοστάσιο μετά το άλλο κι ενώ χρωστάει παντού όλοι τρέχουν να του βρούν κι άλλα δάνεια που θα τα κάνει σκάφη και βίλες, ενώ την ίδια στιγμή το σπίτι του μικρομαγαζάτορα της γωνίας βγαίνει στο σφυρί για οφειλές προς την εφορία και τους ασφαλιστικούς οργανισμούς. Έτσι και με τον Ηρακλή, ούτε το όνομα ούτε η ιστορία του συλλόγου λήφθηκαν υπ’ όψη γιατί, είπαμε, το κράτος είναι σοβαρό και συναισθηματισμοί δεν χωράνε. Και η διεκδίκηση του δικαίου αφήνεται στο «λαό» της ομάδας που ελπίζει πως βγαίνοντας στους δρόμους και κάνοντας διάφορα μπορεί να ανατρέψει αποφάσεις. Κι ανάμεσά τους και μερικοί να περιφέρουν σημαίες των Σκοπίων στο Ιβανώφειο, προσβάλλοντας πρώτα και κύρια τον ίδιο τον ήρωα Ιβάνωφ.