Αυτό δεν είναι ένα blog που ψάχνει την επισκεψιμότητα. Είναι ένα προσωπικό σημειωματάριο, ένας τρόπος να ξεφορτώνομαι τους θυμούς μου και να μοιράζομαι τις χαρές μου. Είναι καλύτερο από το να μουρμουρίζω ή να γελάω μόνος μου.
Εδώ όλο και κάποιος ακούει…


Μην ξεχνάτε...

Δευτέρα 31 Ιανουαρίου 2011

Ντέρμπυ! Ε και;

όπως αναρτήθηκε και στην www.pressinaction.gr
Ας πούμε ότι κέρδισε ο ένας κι έχασε ο άλλος. Πέρα από τη βραχύβια ευφορία των οπαδών των νικητών και την ιδίας διάρκειας δυσθυμία των ηττημένων, τι άλλο ακολουθεί τέτοιου είδους αναμετρήσεις; ΤΙΠΟΤΑ!!!
Αν ο πλασματικά αξιολογημένος τίτλος «αφεντικό της πόλης» είναι το ζητούμενο, προτείνω να μετακομίσουν ο ένας (ας πούμε) στις Σέρρες και ο άλλος (πάλι ας πούμε) στην Κατερίνη, όπου ο παραπάνω τίτλος θα είναι αδιαμφισβήτητος και διαρκής για τον καθένα τους. Αυτά εφ’ όσον δεν είναι σε θέση να επιτύχουν κάτι καλύτερο με δεδομένη την νόθα κατάσταση που επικρατεί στο ελληνικό ποδόσφαιρο εδώ και δεκαετίες. Παραμένοντας όμως στην πόλη, ας φροντίσουν τουλάχιστο να μην υπερβάλουν ως προς τη σημασία των μεταξύ τους αγώνων, εκτός από τις περιπτώσεις που ένα έπαθλο ή μια ουσιαστική διάκριση περιμένει τον έναν από τους δύο.
Όπως και να ‘χει όμως, στην ουσία τίποτα δεν αλλάζει μετά από αυτά τα λεγόμενα ντέρμπυ. Οι τιμές στα σούπερ μάρκετ αλλά και στο Καπάνι θα εξακολουθούν να έχουν ανοδικές τάσεις, οι αποδοχές των εργαζομένων καθοδικές, ο ΟΑΣΘ δεν πρόκειται να ανακαλέσει τις ληστρικές αυξήσεις των εισιτηρίων του, τα διόδια θα εξακολουθούν να εισπράττονται για δρόμους ακατάλληλους ή που ΘΑ κατασκευαστούν, η κοινωνική ανισότητα, η αδιαφάνεια στη διαχείριση του δημόσιου χρήματος θα είναι ακόμα εδώ. Οι 4 στους 10 θεατές των ντέρμπυ θα εξακολουθούν να είναι άνεργοι, υποαπασχολούμενοι, υποαμοιβόμενοι που θα περιμένουν τη χαρά να τους πάρει από το χέρι για μια σύντομη βόλτα, ή τη στενοχώρια που θα επισκιάσει για λίγο τις καθημερινές τους άλλες.
Μεγάλη φάμπρικα το γήπεδο, το παραδέχομαι, εξ άλλου χρόνια πολλά καταναλώνω τα προϊόντα που βγάζει.
Για την ιστορία, το ντέρμπυ έληξε 0-0
Γιάννης Αγιάννης

3 σχόλια:

Panagiotis είπε...

Πάντα κλαιγόμαστε, ότι δεν έχουμε φράγκα κτλ αλλά πάντα οι ταβέρνες ήταν γεμάτες, η αγορά με κόσμο που ψώνιζε, διακοπές και διάφορα άλλα. Φέτος ήταν η πρώτη φορά που είδα μαγαζιά ξενοίκιαστα και άδεια, κόσμο στην αγορά και στα εμπορικά κέντρα αλλά χωρίς να κρατά ψώνια στα χέρια, πολυκατοικίες χωρίς θέρμανση γιατί οι κάτοικοι δεν έχουν λεφτά για το πετρέλαιο. Δηλαδή μιλάμε για κατάσταση μεταπολεμική... Και το κακό είναι ότι δεν πρόκειται να καλυτερέψει, ούτε στα επόμενα 10-15 χρόνια. Ίσως να πάρει και μία ολόκληρη γενιά. Η ερώτηση είναι: Τί μπορούμε να κάνουμε? Γιατί μας έμαθαν στο "έχει ο θεός" και διάφορα μοιρολατρικά κόλπα που δεν χωνεύονται ούτε με σόδα.

ΥΓ: Για να μην λες ότι είμαι εκτός θέματος... Go ΠΑΟΚάρα!!

ΟΙ ΑΘΛΙΟΙ είπε...

@panagioti, δεν είσαι εκτός θέματος. Το κύριο είναι αυτό που ζούμε σαν χώρα και σαν κοινωνία.
Η ΠΑΟΚάρα είναι διαχρονική!

Panagiotis είπε...

Το "εκτός θέματος" για να γελάσουμε το έβαλα, :ο) γιατί τα πράγματα είναι για κλάματα.