Αυτό δεν είναι ένα blog που ψάχνει την επισκεψιμότητα. Είναι ένα προσωπικό σημειωματάριο, ένας τρόπος να ξεφορτώνομαι τους θυμούς μου και να μοιράζομαι τις χαρές μου. Είναι καλύτερο από το να μουρμουρίζω ή να γελάω μόνος μου.
Εδώ όλο και κάποιος ακούει…


Μην ξεχνάτε...

Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2011

Καμιά στέγη και γι αυτούς μήπως;

Καμιά δουλίτσα ρε παιδιά, ένα κεραμιδάκι πάνω απ' το κεφάλι τους, που μπορεί βέβαια να φταίει αυτό για την κατάστασή τους, αλλά μπορεί και όχι. Κι αν ακόμα φταίει, η πολιτεία πρέπει να σηκώνει αδιάφορα τους ώμους "ας πρόσεχαν...";
Κι άντε η πολιτεία είναι αυτή που είναι κι "έχει σοβαρότερα θέματα να ασχοληθεί" αλλά καμιά ΜΚΟ, καμιά νεολαία;

Δεν ειρωνεύομαι, απλά τα πρόσφατα γεγονότα μου έδωσαν την αφορμή να θίξω το θέμα.
Αν κάποιος το πάρει αλλιώς, ζητώ συγνώμη.

1 σχόλιο:

Panagiotis είπε...

Όταν ήρθα Αμέρικα, με είχε κάνει εντύπωση το γεγονός ότι έβλεπες άστεγους. Καλά ήμουν και μικρός αλλά ήμουν υπερήφανος που στη μικρή Ελλάδα δεν είχαμε τέτοια πράγματα... Νάτα μας και 'μάς τώρα...