Σωτηράκη παλληκάρι μου…

…ούτε ο πρώτος είσαι ούτε ο τελευταίος, είσαι όμως ένας από τους λίγους που η αποχώρησή τους από την ομάδα με στενοχωρεί.

Η κερκίδα δεν "σε πήγε" από την αρχή κι αυτό έχει συμβεί πολλές φορές στο παρελθόν. Ούτε την αγωνιστικότητα και το πάθος σου εκτίμησε, ούτε τον αγωνιστικό τσαμπουκά και το ότι δεν φοβόσουν «να βάλεις τα πόδια σου», ούτε ότι έδινες την μπάλα με την μία και συνήθως σωστά. Δεν έλαβε υπ’ όψη της ότι δεν ευτύχησες να έχεις δίπλα σου παίκτες που θα σε βελτιώσουν, που θα καλύψουν τα λάθη σου και θα σου δώσουν αέρα. Θέλω να πω ότι αν είχες αρκετά παιγνίδια δίπλα στον Πάμπλο, σίγουρα θα ήσουν αλλιώς. Δεν γκρίνιαξες, έδειξες ανωτερότητα και γενναιότητα, επέμεινες πιστεύοντας ότι θα δικαιωθείς, αλλά…
Το χειροκρότημα που σου έλειψε στην Τούμπα είμαι σίγουρος ότι θα το εισπράξεις σήμερα και οπωσδήποτε όταν ξανάρθεις σαν αντίπαλος, γιατί εμείς οι ΠΑΟΚτσήδες είμαστε πολύ «large» λαός.
Καλή τύχη παλληκάρι μου!