Αυτό δεν είναι ένα blog που ψάχνει την επισκεψιμότητα. Είναι ένα προσωπικό σημειωματάριο, ένας τρόπος να ξεφορτώνομαι τους θυμούς μου και να μοιράζομαι τις χαρές μου. Είναι καλύτερο από το να μουρμουρίζω ή να γελάω μόνος μου.
Εδώ όλο και κάποιος ακούει…


Μην ξεχνάτε...

Πέμπτη 20 Ιανουαρίου 2011

Εξάντας

Χθες είδα στην τηλεόραση την μεγαλύτερη καταγγελία για την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης. Ήταν στη ΝΕΤ και στην εκπομπή «ΕΞΑΝΤΑΣ» του Γιώργου Αυγερόπουλου. Το θέμα της ήταν η Γουατεμάλα. Μια χώρα που από το 1984 έπεσε στα νύχια του ΔΝΤ. Τα τελευταία 7 χρόνια η «ανάπτυξή» της είναι από τις υψηλότερες στον κόσμο 4% αλλά και η θνησιμότητα των παιδιών κάτω των 5 ετών είναι 1 στα 2, λόγω πείνας και υποσιτισμού. Έχουν πουληθεί τα πάντα στις πολυεθνικές και στους ντόπιους συνεταίρους τους. Το 97% της εύφορης γης ανήκει στο 3% του πληθυσμού και το 90% του παραγόμενου πλούτου ανήκει στο 10%. Τεράστιες εκτάσεις άλλαξαν καλλιέργειες και αντί να παράγονται στάρι και καλαμπόκι παράγονται καουτσούκ και βιοκαύσιμα. Η εταιρεία που εμπορεύεται τις μπανάνες της Γουατεμάλας κατέχει και λιμάνια και σταθμούς παραγωγής ενέργειας. Η Τρίτη χώρα στον κόσμο στην παραγωγή μπανάνας και τέταρτη στην παραγωγή καφέ βρίσκεται μεν σε τροχιά ανάκαμψης αλλά τα παιδιά της πεθαίνουν από υποσιτισμό κι όσα από αυτά δεν πεθάνουν η νοητική τους κατάσταση όταν ενηλικιωθούν, θα είναι παιδιού των πρώτων τάξεων του δημοτικού.
Θα μου πείτε «γίναμε Γουατεμάλα;»
Όχι ακόμα…

3 σχόλια:

Swell είπε...

Κι αν δεν γίναμε ήδη, κοντεύουμε...

ο δείμος του πολίτη είπε...

Πάλιωσε βρε... τρίτη επανάληψη είναι... (σε πειράζω).

Ωστόσο, το ντοκιμαντέρ έστρεφε αποκλειστικά στην αγροτική οικονομία. Είχε πολλά αρνητικά με την εμμονή στην αγροτική παραγωγή. Ας το ρωτήσω κι αλλιώς, το πρόβλημα είναι ότι οι αγροτικές εκτάσεις χρησιμοποιούνται από λίγα χέρια που καλλιεργούν μόνο μπανάνα και καφέ; Όχι βέβαια. ο πρόβλημα -στο οποίο δεν εστιάζει καθόλου- είναι οι κινήσεις της κυβέρνησης ώστε να προσλάβει εργαζόμενους ή να προβεί σε αναπτυξιακή πολιτική που θα φέρει προσλήψεις στον ιδιωτικό τομέα.

Βέβαια, θα μου πεις, από ένα τέτοιο ντοκιμαντέρ, μόνο αρνητικά είδες; όχι βέβαια. Ήταν κάτι λιγότερο από ΤΕΛΕΙΟ. Μόνο ένα αρνητικό είδα κι ήθελα κάπου να το χώσω... :)

ΟΙ ΑΘΛΙΟΙ είπε...

Δεκτόν...