Αχ Δημητράκη…

Τι το ‘θελες παλληκάρι μου;

Δεν καθόσουν εκεί που ήσουν, ή δεν πήγαινες κάπου αλλού, κάπου καλύτερα και για σένα και για τον ΠΑΟΚ;

Νόμισες ότι γυρνώντας στην ομάδα που αγαπάς θα την βοηθήσεις ν’ ανέβει 1-2 σκαλοπάτια ακόμα; Ότι θα συμβάλεις με το ταλέντο σου στην πραγματοποίηση των ονείρων όσων αγαπούν αυτή την ομάδα;
Λάθος Δημητράκη…

Ξεχνάς οτι «ο ΠΑΟΚ ανήκει στο λαό του» οτι «η δύναμή του είναι οι χιλιάδες οπαδοί του»; Από αυτό το τελευταίο θα έπρεπε να καταλάβεις ότι δεν χρειαζόμαστε παικταράδες προπονηταράδες και προεδράρες, τα καταφέρνουμε και μόνοι μας αφού «σε όποιο γήπεδο κι αν πάμε…»

Ενήργησες και τότε και τώρα χωρίς την έγκριση του «λαού» κι αυτά ο «λαός» δεν τα σηκώνει. Ποιος νόμισες ότι είσαι, ο Κούδας, ο Μπάνε, ο Ζαγόρ, ο Γ.Χ.; Όχι παλληκάρι μου, ένας Σαλπιγγίδης είσαι που μπορεί να μεγάλωσες στην Τούμπα και να δήλωνες ΠΑΟΚτσής στους Αθηναίους, αλλά ο «λαός» δεν τα τρώει αυτά. Κι αυτοί που σ’ έφεραν ξανά στον ΠΑΟΚ ας λάβουν υπ’ όψη τους την ανακοίνωση του Αθηναϊκού Συνδέσμου που λέει ότι «η αμέριστη συμπαράσταση στην Διοίκηση δεν είναι πια δεδομένη».

Είπαμε ο «λαός» δεν έχει ανάγκη κανέναν, πολύ περισσότερο «προδότες» «πουλημένους» «δεκανίκια» «φραγκοφονιάδες» «ιερόσυλους» (ξέρεις εσύ…)
Τώρα αν εγώ (ανάμεσα σε πάρα πολλούς) χάρηκα που ξαναγύρισες, δεν έχει μεγάλη σημασία, βλέπεις εγώ (ανάμεσα σε πάρα πολλούς) δεν είμαι ο «λαός», ένα πρόβατο είμαι που το ταΐζουν χόρτο οι δημοσιογράφοι, οι καρεκλοκένταυροι, τα φερέφωνα και τα παπαγαλάκια της διοίκησης, χώρια που δεν έχω (όπως και πάρα πολλοί) σωστή και αντικειμενική κρίση και αναπτυγμένο το αίσθημα της περηφάνιας και της τιμής.
Ένας απλός ΠΑΟΚτσής είμαι, ΔΕΝ είμαι ο ΠΑΟΚ.