Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί…

Είναι εδώ και καιρό μέσα.

Τους άνοιξαν τις πόρτες και τους έμπασαν αυτοί που με όρκο είχαν αναλάβει να τις φυλάνε.
Και τους πήγαν στο Πραιτώριο και τους κέρασαν «γην και ύδωρ».

Και καταευχαριστημένοι όλοι τους βγήκαν στον εξώστη και με το δάχτυλο μας έδειξαν σαν ενόχους όλους, έναν έναν. Όπως οι παλιοί καταδότες στην προηγούμενη κατοχή, αλλά αυτή τη φορά δεν χρειαζόταν να φοράνε κουκούλες, ήταν οι δικοί μας, αυτοί που εκλέξαμε για «καλύτερες μέρες» για «εγγυημένο εισόδημα» για «δίκαιη ανακατανομή του πλούτου» για «δίκαιη κατανομή των βαρών». Και μετά μπήκαν πάλι μέσα κι έπιασαν δουλειά.
Το σχέδιο είχε εκπονηθεί από πολύ παλιά, από τότε που ο Κίσινγκερ μίλησε για το «πρόβλημα με τους Έλληνες» και χρειάστηκαν χρόνια και αλλαγές προσώπων ώσπου οι συνθήκες να ωριμάσουν. Και ωρίμασαν.
Πρώτα χώρισαν τον κόσμο σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα και σε μισθωτούς και συνταξιούχους. Κι όρμηξαν αρχικά στους συνταξιούχους κι άρχισαν να κόβουν, και μετά παρέλαβαν τους μισθωτούς του δημόσιου τομέα. Ανακουφίστηκαν οι του ιδιωτικού, «τη γλυτώσαμε» σου λέει, αλλά απλά ήταν ένα διάλλειμα. Η δουλειά συνεχίστηκε με «κατώτερο μισθό» με «προκαταβολή φόρου» με «ελαστικά ωράρια» με «αύξηση ποσοστού απολύσεων» με μείωση αποζημίωσης κι αυτή σε δόσεις, με αυξήσεις στο ΦΠΑ, στα καύσιμα, στα εισιτήρια, στα τρόφιμα, στα ποτά, στα τσιγάρα, στα διόδια, στα όρια ηλικίας, στα έτη εργασίας, στα πάντα.

Και μια μεγάλη μείωση. Στη σύνταξη που θα παίρνουν από δω και μπρος οι εργαζόμενοι. Α, ξέχασα, και μια ριζοσπαστική πρωτοτυπία. Η χήρα δεν θα δικαιούται σύνταξη αν δεν έχει συμπληρώσει τουλάχιστον πενταετία έγγαμου βίου! Δεν μπορεί κύριε να παντρεύεσαι στα 70φεύγα μια (λίγο ως πολύ) νεώτερη για να έχεις μια φροντίδα στα χρόνια που σου μένουν (εντάξει και το άλλο δεν είναι έγκλημα, δικαίωμα είναι) και μετά η λεγάμενη να παίρνει για 20-30 χρόνια σύνταξη, τι το περάσαμε εδώ; Εξ άλλου η πολιτεία έχει φροντίσει να υπάρχουν καλά, ασφαλή και ευχάριστα γεράματα για όλους. Δεν χρειάζονται γάμοι σ’ αυτή την ηλικία, ανεπίτρεπτο! (περίπτωση Άκη)
Τα μέτρα βέβαια δεν αφορούν όλους. Δεν αφορούν πρώτα πρώτα τους πολιτικούς, δεν αφορούν τους μεγαλοκεφαλαιούχους, δεν αφορούν τους εφοπλιστές. Στο κάτω κάτω δηλώθηκε εξ αρχής. «Όλοι μαζί στον αγώνα για τη σωτηρία της πατρίδας» κι αυτό προϋποθέτει να έχεις πατρίδα. Όχι απλά ένα τόπο που ζείς και δραστηριοποιείσαι. Πατρίδα, που δεν την εκποιείς, δεν την συρρικνώνεις, δεν την εξευτελίζεις δεν την διαπραγματεύεσαι, πατρίδα που την αγαπάς, την φροντίζεις, την υπερασπίζεσαι, την βελτιώνεις. Αλλά αυτά είναι «θρύλοι για ιθαγενείς»
Οι οχτροί είναι μέσα και είναι γνωστοί. Αντισταθείτε τους, πολεμείστε τους, δείξτε τους υπεύθυνους και ζητείστε ικανοποίηση, τιμωρίες, δημεύσεις. Στο επιχείρημα «δεν είμαστε όλοι ίδιοι» ζητείστε να σας δείξουν ποιοι «είναι οι ίδιοι» γιατί με μόνο 2-3 παρακατιανά ονόματα απλά αποδεικνύουν ότι «όλοι είναι ίδιοι»