Αυτό δεν είναι ένα blog που ψάχνει την επισκεψιμότητα. Είναι ένα προσωπικό σημειωματάριο, ένας τρόπος να ξεφορτώνομαι τους θυμούς μου και να μοιράζομαι τις χαρές μου. Είναι καλύτερο από το να μουρμουρίζω ή να γελάω μόνος μου.
Εδώ όλο και κάποιος ακούει…


Μην ξεχνάτε...

Δευτέρα 8 Σεπτεμβρίου 2008

Δηλαδή, εγώ τι θα ‘κανα;

Ας πούμε ότι τους έπιανε όλους μια παράκρουση, κάτι βαριά ψυχοπαθολογικό και ανέθεταν σ’ εμένα την οικονομική διαχείριση της χώρας… Τι θα ‘κανα τότε;
Θα ‘βαζα κάτω τα πράγματα, πόσα χρωστάμε, πόσα περιμένουμε να εισπράξουμε, από ποιούς τα έχουμε σίγουρα, ποιοι είναι επισφαλείς, θα ‘βλεπα ότι το μαγαζί δεν βγαίνει και θα προχωρούσα σε δύο αναγκαστικά μέτρα.


Άγρια φορολόγηση (άμεση και έμμεση) και δανεισμό από το εξωτερικό (μήπως η τσέπη μου θα τα ξεπληρώσει;).


Αυτή εξ’ άλλου είναι η συνταγή όλων των προκατόχων μου.
Όμως εγώ, έχω τελειώσει μόνο γυμνάσιο (εξατάξιο βέβαια) και δεν έχω διαχειριστεί παρά μόνο την οικονομία της οικογένειας (επιτυχώς).
Αυτοί που έχουν πτυχία και μάστερς στα οικονομικά, τι διαφορετικό κάνουν;
Και ένα στατιστικό ερώτημα.
Με ποιο τρόπο άραγε σπούδασαν οικονομικά;
Α) Με αλληλογραφία;
Β) Με Linguaphone;
Γ) Με υπνοπαιδεία;
Δ) Κανονικά; (χλωμό)

2 σχόλια:

palalos είπε...

Γ) Με υπνοπαιδεία;
100%...ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΑΛΛΙΩΣ ΝΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΠΩΣ ΑΠΟΚΟΙΜΗΖΟΥΝ ΤΗΝ ΠΛΑΤΙΑ ΜΑΖΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΕΞΕΡΓΕΣΕΙΣ....

ΟΙ ΑΘΛΙΟΙ είπε...

Το ντοκουμεντάρεις κι όλας...εύγε!!