Θρίαμβος και αποθέωση…

…του τίποτα, του αλλ’ αντ’ άλλων, του από την πόλη έρχομαι, του τρείς λαλούν και δυο χορεύουν, του φέξε μου και γλίστρησα, της αστειότητας.

Σαφείς τοποθετήσεις και δεσμεύσεις, όπως «δεν θα…. εκτός αν», «θα… αν».

Ασαφείς προϋποθέσεις, επαναλήψεις περί νοσοκομείων, σχολείων, πράσινης ανάπτυξης και επενδύσεων, ευθείες και πλάγιες απειλές, υποσχέσεις ότι «αν πληρώνουν όλοι φόρους θα μειωθεί η φορολογία» (δηλαδή «αφού δεν πληρώνουν όλοι, θα τα παίρνω από αυτούς που δεν μπορούν να ΜΗΝ πληρώσουν) και στο βάθος, όχι φως στο τούνελ, αλλά εκλογές αν δεν υπερψηφιστούν οι κυβερνητικοί συνδυασμοί στις αυτοδιοικητικές εκλογές. Κι αυτό, όχι για κανέναν άλλο λόγο αλλά γιατί «οι αγορές παίρνουν τα μηνύματα» κι αν δουν ότι η κυβέρνηση δεν στέκεται καλά στα πόδια της, θα πάρουν τα μέτρα τους. Δηλαδή κατά τον ΓΑΠ πρέπει να δείξουμε στις αγορές ότι μας αρέσει να μας … τον φοράνε, αλλιώς θα θυμώσουν. Κοινώς μη διαμαρτυρηθείτε γιατί οι εχθροί παραμονεύουν. Μια θλιβερή προσπάθεια εκφοβισμού του εκλογικού σώματος, αποτυχημένη ελπίζω. Ο άνθρωπος που επικαλείται τις Κινεζικές επενδύσεις, είναι ο ίδιος που όντας στην αντιπολίτευση «θα έδιωχνε την COSCO όταν θα γινόταν κυβέρνηση».
Κι αμέσως μετά στον Πρετεντέρη, (συγνώμη, στον Παπαχελά) ο Μητσοτάκης να τον αβαντάρει προς όφελος του κυοφορούμενου κόμματος της θυγατέρας του, προετοιμάζοντας ενδεχομένως μια διεύρυνση του κυβερνητικού σχήματος.
Και σήμερα στον Παπαδάκη ο Πάγκαλος (του οποίου οι δημοκρατικές ρίζες είναι βαθειά χωμένες και χαμένες στο παρελθόν) να γνωματεύει ότι η ψήφος στους άλλους συνδυασμούς είναι «ψήφος ανεύθυνη»