Αυτό δεν είναι ένα blog που ψάχνει την επισκεψιμότητα. Είναι ένα προσωπικό σημειωματάριο, ένας τρόπος να ξεφορτώνομαι τους θυμούς μου και να μοιράζομαι τις χαρές μου. Είναι καλύτερο από το να μουρμουρίζω ή να γελάω μόνος μου.
Εδώ όλο και κάποιος ακούει…


Μην ξεχνάτε...

Τρίτη 19 Οκτωβρίου 2010

Γιατί ρε Πάμπλο;

Μέχρι τώρα, πέρα από τις μεγάλες σου ποδοσφαιρικές ικανότητες, είχες δείξει και κάποια πράγματα που συνεπαίρνουν τους οπαδούς. Για παράδειγμα, η πριν την ώρα επιστροφή σου για προετοιμασία, η συμμετοχή σου σε αγώνα παρά το θλιβερό συμβάν στην οικογένειά σου, η αρχηγική σου
συμπεριφορά… Βέβαια, έπαιρνες ανάποδες μερικές φορές κι έβαζες το πόδι επικίνδυνα, αλλά αυτό συμβαίνει και συχνά επιβραβεύεται από την κερκίδα.
Αυτό το τελευταίο όμως Πάμπλο, το χθεσινό και το σημερινό, δεν το καταλαβαίνω. Όχι πως η συμπεριφορά σου απέναντι στον (έστω προσωρινό) προπονητή δεν είναι κατακριτέα, αλλά η άρνησή σου να μιλήσεις με τον τεχνικό διευθυντή δεν μπορούσε να γίνει δεκτή σε κανένα σύλλογο πουθενά. Φάνηκε σα να είδες ότι η διοίκηση πήγε να κουκουλώσει το θέμα της προπόνησης και ξεσάλωσες. Ειλικρινά λυπάμαι και φοβάμαι ότι δεν θα σε ξαναδώ να παίζεις για την ομάδα μου. Την ομάδα που εν μέσω μεγάλων κλυδωνισμών, θα περίμενε από εσένα (που έλεγες ότι θα κάνεις τατουάζ τον δικέφαλο) να πάρεις πρωτοβουλίες αποφόρτισης του κλίματος που λέγεται ότι υπάρχει στα αποδυτήρια. Αλλά δυστυχώς...

2 σχόλια:

Το ιστολόγιο του Σέρβιαnet είπε...

Θλίψη, φίλε μου. Ας μη τα βάζουμε όμως με τον Πάμπλο. Σε τέτοιες καταστάσεις ζητούνται εξιλαστήρια θύματα και ο Γκαρσία δεν θα πρέπει να είναι από αυτά. Κατά τη γνώμη μου η αντίδρασή του αποδεικνύει το πόσο αγαπάει την ομάδα μας, γιατί σκέφτεται και πράττει με το συναίσθημα και όχι με γλειφτρολογική σε μία τέτοια μεταβατική περίοδο. Ας το δούμε έτσι και ας περιμένουμε

ΟΙ ΑΘΛΙΟΙ είπε...

Δεν λέω το αντίθετο, αλλά είδες πως εκμεταλεύτηκαν το συμβάν και κάνανε την ομάδα άνω κάτω μερικοί. Πιστεύω πως έπρεπε να λειτουργήσει αλλιώς...