Αυτό δεν είναι ένα blog που ψάχνει την επισκεψιμότητα. Είναι ένα προσωπικό σημειωματάριο, ένας τρόπος να ξεφορτώνομαι τους θυμούς μου και να μοιράζομαι τις χαρές μου. Είναι καλύτερο από το να μουρμουρίζω ή να γελάω μόνος μου.
Εδώ όλο και κάποιος ακούει…


Μην ξεχνάτε...

Παρασκευή 8 Οκτωβρίου 2010

«Θα δένει τα κορδόνια του στη σέντρα»

Είναι μια πολύ παλιά έκφραση που περιέγραφε ποδοσφαιριστή που «τα ‘χε πιάσει».
Το σύνθημα ότι δεχόταν την προσφορά των αντιπάλων, θα ήταν κατά το ζέσταμα να κάνει πως δένει τα κορδόνια του στην περιοχή της σέντρας.
Στην ελληνική ομάδα λοιπόν, στον αγώνα που δίνει για την οικονομική εξυγίανση και ανάπτυξη (λέμε τώρα), όλοι δένουν τα κορδόνια τους, τουτέστιν όλοι τα ‘χουν πιασμένα. Γιατί πως αλλιώς εξηγείται το γεγονός ότι κανείς δεν επικαλείται την πληθώρα των στοιχείων που ευκολότατα βρίσκει κανείς στο διαδίκτυο. ΚΑΝΕΙΣ! Ούτε πολιτικός, ούτε δημοσιογράφος, ούτε άλλος τις ειδικός. Απλά κάθονται και διαφωνούν έτσι, για το θεαθείναι.
Οι «Άθλιοι», σαν κανονικοί άνθρωποι που είναι, τυχαία έπεσαν σε κάτι νούμερα που λένε ότι απέναντι από τα 375 δις δημόσιου χρέους της Ελλάδας υπάρχουν
9 τρις των ΗΠΑ και της Ιαπωνίας
2,5 τρις της Γερμανίας και της Ιταλίας
2 τρις της Γαλλίας
1,5 τρις του Ηνωμένου Βασιλείου
1 τρις του Καναδά και όλες οι χώρες με λιγότερα ή περισσότερα χρέη
Επίσης, απέναντι στο ελληνικό δημόσιο και ιδιωτικό χρέος που ανέρχεται στο 167% του ΑΕΠ, υπάρχουν χώρες με χρέη που αντιστοιχούν στα παρακάτω ποσοστά επί του ΑΕΠ τους
Λουξεμβούργο 3.854% !!!
Ιρλανδία 1.004%, Ολλανδία 470%, Ελβετία 271%(με τόσες ελληνικές καταθέσεις...), Αγγλία 416% Βέλγιο 267%(το διευθυντήριο των Βρυξελών) Δανία 196%, Γαλλία 188% και έπονται άλλες χώρες με μικρότερα ή ίδια μ’ εμάς ποσοστά. Και το εύλογο ερώτημα που τίθεται είναι «και γιατί χάλασε ο κόσμος για τα δικά μας χρέη αφού δεν είναι υψηλότερα σε απόλυτους αριθμούς αλλά και σε ποσοστό επί του ΑΕΠ, και με δεδομένο ότι όλοι χρωστάνε σε όλους;» ΜΟΥΓΚΑ! Το μόνο που καλλιεργείται εντατικά είναι η προσπάθεια να πεισθεί η κοινή γνώμη ότι αλλιώς δεν γίνεται. Και φαίνεται πως η καλλιέργεια αποδίδει. Δεν κουνιέται φύλλο. Κάτι απεργίες κολλητές με Σαββατοκύριακα, κάτι αναιμικές πορείες, μια ηττοπάθεια, μια αποδοχή τετελεσμένων, μια μοιρολατρεία…
Ποιος ξέρει, ίσως γι αυτό να μας διάλεξαν για πειραματόζωα
Να ευχαριστήσω την ange-ta για την ανάρτησή της http://ange-ta.blogspot.com/2010/10/blog-post.html που με οδήγησε να γράψω τα παραπάνω

2 σχόλια:

Δημήτρης Πρωτούλης είπε...

Εμείς φταίμε και κανένας άλλος! Και βέβαια ποτέ δεν είναι αργά να αλλάξουμε πορεία..

ΟΙ ΑΘΛΙΟΙ είπε...

Σίγουρα, αλλά δεν βλέπω ν' αλλάζουμε...