Αυτό δεν είναι ένα blog που ψάχνει την επισκεψιμότητα. Είναι ένα προσωπικό σημειωματάριο, ένας τρόπος να ξεφορτώνομαι τους θυμούς μου και να μοιράζομαι τις χαρές μου. Είναι καλύτερο από το να μουρμουρίζω ή να γελάω μόνος μου.
Εδώ όλο και κάποιος ακούει…


Μην ξεχνάτε...

Δευτέρα 6 Απριλίου 2009

Είπα δεν έχω τίποτα, αλλά έχω! ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ

Δείτε το...
http://alterapars.blogspot.com/2009/04/blog-post_05.html

5 σχόλια:

ΝΑΝΤΙΑ είπε...

Θά πώ κι εδώ αυτό πού έγραψα στη παραπομπή σου:
Ο Χίτλερ ήταν μοδιστρούλα μπροστά τους!!
Καλό βράδυ.

zoyzoy είπε...

Πράγματι αυτοί οι Ισραηλινοί δεν πρέπει να συγκαταλέγονται ούτε στο είδος των θηρίων,γιατί και αυτά έχουν λόγο την πείνα που το κάνουν και όχι την ηδονή και την ευχαρίστηση!Αίσχος!!

Μιχάλης Ρ. είπε...

Λένε, όταν ο Κρόνος έχασε στον πόλεμο των θεών από το Δία, πήρε τους πιστούς του και κατέφυγαν στα απέναντι παράλια της Φοινίκης. Εκεί δημιούργησαν τη πόλη Σόλυμα όπου συνέχισαν την υποχθόνια λατρεία και διαμόρφωσαν τη φυλή των εβραίων σε εργαλείο μίσους στους νικητές θεούς του φωτός και στους ανθρώπους τους.
Χωρίς να παραγνωρίζω το δικαίωμα ενός λαού να αγωνίζεται για την επιβίωση του, είμαι πεπεισμένος ότι το Ισραήλ σήμερα δεν αντιμετωπίζει τέτοιο πρόβλημα. Αντίθετα λειτουργεί σαν χωροφύλακας των αμερικάνικων συμφερόντων και εκδηλώνει ένστικτα βάρβαρα, απάνθρωπα και αιμοβόρικα, γιατί αυτή είναι η κουλτούρα αυτού του λαού. Μην αμφιβάλεις «α» για το τέλος τους, θα είναι αυτό που τους αξίζει.
Υ.Σ: Γυρίσαμε από την ωραία Τρίπολη με τα κλειδιά της πόλης, νικητές και ευτυχισμένοι. Σχεδόν όλοι η κερκίδα ασπρόμαυρη, ΠΑΟΚια απ’ τη Μακεδονία, την παλιά Ελλάδα και την Πελοπόννησο δημιούργησαν φανταστική ατμόσφαιρα γιορτής. Ο ελληνοαμερικάνος φίλος μου που πήγα να δω έπαθε την πλάκα του, μου έλεγε τέτοιο πράμα δεν ξαναείδε. Του υποσχέθηκα αγώνα στην Τούμπα για να έχει σφαιρική άποψη.

ΟΙ ΑΘΛΙΟΙ είπε...

@Μιχάλη, επι του υστερογράφου, το γούρι πιάνει και στην Τούμπα ή μόνο εκτός;

Μιχάλης Ρ. είπε...

Καλημέρα! Στη Τούμπα ακόμα δεν τον πήγα και έχει φαγωθεί. Έχουμε πάει σ’ όλα τα γήπεδα των Αθηνών και της Ελλάδας εκτός της Τούμπας. Δεν είναι μόνο ο φόβος αλλά και ότι κανονίζω να βλέπω τους αγώνες με παλαίμαχους της κερκίδας των ιστορικών χρόνων, μετά εξόδου αναλόγως του αποτελέσματος. Μου λέει κιόλας: «είμαι μέτοχος και δεν έχω πάει στο μαγαζί μου». Ο καιρός γαρ εγγύς….