Αυτό δεν είναι ένα blog που ψάχνει την επισκεψιμότητα. Είναι ένα προσωπικό σημειωματάριο, ένας τρόπος να ξεφορτώνομαι τους θυμούς μου και να μοιράζομαι τις χαρές μου. Είναι καλύτερο από το να μουρμουρίζω ή να γελάω μόνος μου.
Εδώ όλο και κάποιος ακούει…


Μην ξεχνάτε...

Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου 2008

Γελάστε λίγο... (ανέκδοτο)

Συναντιουνται τυχαία δυο παλιοί φίλοι και πίνουν μαζί καφέ. Η κουβέντα σε λίγο πάει στα παιδιά τους.
-Έχεις μια κόρη αν θυμάμαι καλά…
-Ναι, ναι, όπως κι εσύ ε; Τι κάνει;
-Κοίταξε, γνώρισε ένα παιδί από τη Λάρισα, πρώτης τάξεως νέος, αρραβωνιάστηκαν, στον αρραβώνα έγινε ένα γλέντι που να στα λέω… νταούλια ζουρνάδες, χαμός. Βέβαια στη συνέχεια κάπου χάλασε το πράγμα, χωρίσανε…
-
Συμβαίνουν αυτά…
-Ναι βέβαια, αλλά στη συνέχεια γνώρισε ένα παλληκάρι από τα Γιάννενα, πολύ καλό παιδί και αρραβωνιάστηκαν. Εκεί να δεις γλέντι, κλαρίνα, σούβλες, διακόσια άτομα καλεσμένοι, ξημερωθήκαμε…
-Μπράβο!

-Κάτι συνέβη όμως, κάπου δεν τα βρήκανε, χωρίσανε…
-
Αμάν βρε παιδί μου…κρίμα..
-Δε βαριέσαι, γνώρισε ένα άλλο παιδί από τη Λήμνο, έρωτας μεγάλος, αρραβωνιάστηκαν, στο γλέντι βούλιαξε το νησί, αλλά πάλι μάλωσαν σε λίγο καιρό και χώρισαν, δεν ήταν τυχερό… η δικιά σου τι κάνει;
-Να σου πω…κι εμάς πουτάνα είναι, αλλά δεν το γλεντάμε τόσο!

3 σχόλια:

palalos είπε...

ETΣΙ!!!!ΧΑΧΑΧΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ

Swell είπε...

Τουλάχιστον πληρώνεται;

Ανώνυμος είπε...

loooooool !!!