Ο ΠΑΟΚ και οι θύτες του

Χθες βράδυ στην Τούμπα ο ΠΑΟΚ βίωσε μια τραγωδία.

Όχι τόσο για τον αποκλεισμό του από τον τελικό του Κυπέλου στον οποίο θα συμμετάσχει δικαίως η ΑΕΚ, όσο από την αλητεία που χρόνια τώρα τρώει σαν καρκίνος το Σωματείο. Στον χθεσινό αγώνα το καθαρά αγωνιστικό μέρος μπορεί να περιγραφεί με πολύ λίγες λέξεις. Η ΑΕΚ ζήτησε καλύτερα την πρόκριση, οι παίκτες της υπερέβαλαν εαυτούς και μπόρεσαν να επικρατήσουν ενός πολύ κακού ΠΑΟΚ. Κανείς παίκτης του γηπεδούχου με σχετικά εξαιρούμενους τους Λίνο και Γκαρσία, δεν ήταν παρών στον αγωνιστικό χώρο. Βιερίνια, Σαλπιγγίδης, Μουσλίμοβιτς, Βιτόλο, Ίβιτς, Σνάουτσνερ, ήταν παντελώς απόντες, Κοντρέρας και Τσιρίλο εμφανιζόταν που και πού. Το θέμα της αλητείας δεν είναι θέμα μόνο 50-100 ατόμων. Ένα τεράστιο πανό από την 4-4Α μέχρι την 6 αναφερόταν καθαρά σε περιπτώσεις που αντίπαλοι οπαδοί Αθηναϊκών ομάδων εδάρησαν, και απειλούσε «θα τα πούμε από κοντά». Γραπτή μεταφορά του χουλιγκάνικου τραγουδιστού συνθήματος «με ΠΑΟΚτσήδες τρελοκομεία και Αθηναίους στα νοσοκομεία» λες και η υποστήριξη της ομάδας έχει να κάνει μόνο με συγκρούσεις και βίαιες αντιμετωπίσεις αντιπάλων. Παρακολουθώ αυτήν την ομάδα πάρα πολλά χρόνια, πολύ περισσότερα από τους πιο πολλούς από εσάς και συμμερίζομαι τις χαρές και τις λύπες της χωρίς ποτέ να «τα βάλω» με παίκτες ή προπονητή, θεωρώντας αφελώς ότι οι μεν κάνουν ότι μπορούν και ο δε ξέρει καλύτερα αφού αυτή είναι η δουλειά του. Όμως υπάρχουν πάντα αυτοί που «ξέρουν καλύτερα» πώς και με ποιούς πρέπει να παίζει η ομάδα, κι όχι μόνο αυτό, αλλά όταν δεν γίνονται τα κέφια τους είναι έτοιμοι να δείξουν τον θυμό τους με όποιο κόστος για την ομάδα που υποτίθεται ότι αγαπάνε. Απέναντι σ’ αυτή την αλητεία, η ανύπαρκτη πολιτεία τοποθετεί κάμερες στα γήπεδα τις οποίες δεν λειτουργεί κι όταν γίνονται κάποιες σποραδικές συλλήψεις έχουμε την ακόμα μεγαλύτερη αγανάκτηση «Λευτεριά στ’ αδέλφια μας». Αυτό το ανεξέλεγκτο «οπαδικό κίνημα», τις όποιες προσπάθειες γίνονται από την παρούσα διοίκηση προκειμένου ο ΠΑΟΚ να αποκτήσει και πάλι την αίγλη του, τις στέλνει στο καλάθι των αχρήστων. Θα πρέπει να χρωστάμε χάρη στον διαιτητή και την ΑΕΚ που συμφώνησαν μετά την 25λεπτη διακοπή εξ αιτίας της εισβολής των αφιονισμένων οπαδών, να συνεχίσουν για 30-40 δευτερόλεπτα προκειμένου να γλυτώσει ο ΠΑΟΚ τα χειρότερα.

Και τα χειρότερα ήταν, σε περίπτωση οριστικής διακοπής, αφαίρεση βαθμών από το πρωτάθλημα που θα σήμαινε απομάκρυνση και από τον τελευταίο στόχο που του απομένει, αυτόν της εισόδου στα play off. Ο αγώνας θα μπορούσε να διακοπεί και νωρίτερα αν ο τερματοφύλακας της ΑΕΚ Σάχα δήλωνε αδυναμία να συνεχίσει μετά την φωτοβολίδα που δέχτηκε στην πλάτη. Εγώ αν ήμουν Ζαγοράκης, θα παραιτούμην, κάτι που είναι επιθυμία αρκετών από αυτούς τους αλητήριους. Ποιος έχει την αντοχή να παλεύει με αντιπάλους που δεν ξέρει πώς και από πού θα του την φέρουν; Ένα μεγάλο σωματείο, ένας μεγάλος λαός, ένα θρυλικό γήπεδο έρμαιο των αληταράδων που, επειδή τους συμβαίνουν χίλια δυό στραβά στη ζωή, έχουν την απαίτηση από την ομάδα τους να κερδίζει τους πάντες και πάντα. Ετοιμαζόταν για κάθοδο στην Αθήνα του στυλ «θα σας δείξουμε εμείς» και μιας και έβλεπαν ότι η κάθοδος ματαιωνόταν είπαν να μας δείξουν τι χάσαμε όλοι οι υπόλοιποι. Τα εγκλήματα σε βάρος της ομάδας πρέπει να σταματήσουν. Αυτοί πρέπει να φύγουν από το γήπεδο. Ζαγοράκη μπορείς; Η πολύ μεγάλη πλειοψηφία θα είναι μαζί σου, καλύτερα λιγότεροι στο γήπεδο παρά μ’ αυτούς. Αν δεν μπορείς, παράτα τα παλληκάρι μου για να μην είσαι εκεί όταν αυτοί οδηγήσουν τον ΠΑΟΚ σε ακόμα μεγαλύτερες ζημίες από τις οποίες θα χρειαστεί χρόνια για να συνέλθει.

Ή αυτοί, ή εσύ κι εμείς!