Αυτό δεν είναι ένα blog που ψάχνει την επισκεψιμότητα. Είναι ένα προσωπικό σημειωματάριο, ένας τρόπος να ξεφορτώνομαι τους θυμούς μου και να μοιράζομαι τις χαρές μου. Είναι καλύτερο από το να μουρμουρίζω ή να γελάω μόνος μου.
Εδώ όλο και κάποιος ακούει…


Μην ξεχνάτε...

Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2009

Έχω να σου πω δυο τρία πράγματα Γιώργο…

Συμφωνώ στο ότι η κατάσταση είναι κρίσιμη και πρέπει να ληφθούν μέτρα, αλλά δεν απαλλάσσω κανέναν από όσους διαχειρίστηκαν τη χώρα τα τελευταία 35 χρόνια.
Ήμουνα νιός και γέρασα Γιώργο, μέσα σε τούνελ, στενωπούς, και λιτότητες (μονόπλευρες). Ψήφο από εμένα τα δυο μεγάλα κόμματα δεν είδαν, το μόνο που είδαν ήταν η αγανάκτησή μου που συσσωρευόταν.

Έχεις όμως μια μοναδική ευκαιρία τώρα.

Οι συνθήκες το ‘φεραν έτσι, ο άλλος πήδηξε από το καράβι, εσύ έδωσες ωραίες υποσχέσεις (κληρονομικό χάρισμα) και έγινες πρωθυπουργός με 10 μονάδες διαφορά.
Προχθές στο Ζάππειο πάλι καλά ακούστηκες και μακάρι να προχωρήσεις και σε έργα. Η ευκαιρία που σου δίνεται είναι να σβύσεις τα «Γιωργάκης» και «George» και να γίνεις «Ο Γιώργος»
Φαντάζομαι ότι ξέρεις για «τη γυναίκα του Καίσαρα» γι αυτό σκέψου λίγο τα παρακάτω.
Μια μείωση ας πούμε της «βουλευτικής αποζημίωσης» και των εξτρά των επιτροπών (300 ευρώ για κάθε συνεδρίαση είναι περίπου όσο η αγροτική σύνταξη)
Αναθεώρηση του νόμου που δίνει σύνταξη στους βουλευτές μετά από δύο εκλογές. Η Αλέκα έχει απόλυτο δίκιο. Να παίρνουν σύνταξη από την δουλειά που έκαναν και το βουλευτηλίκι να υπολογίζεται απλά σαν συντάξιμος χρόνος.
Κάνε κάτι τέτοια, δείξε στους πολίτες ότι οι πολιτικοί μπαίνουν μπροστά στον αγώνα, και μετά βγάλε και το «εθνικό ομόλογο» που λέει ο Ανδρουλάκης (και άλλοι).
Άντε να σε δω…

Δεν υπάρχουν σχόλια: