Ένας από τους 100

Είδα την Τρίτη μια ακόμα εκπομπή εκείνου που περιλήφθηκε στους 100 μεγαλύτερους Έλληνες όλων των εποχών και ομολογώ ότι χάρηκα με το χάλι του.
Ανέκαθεν πίστευα ότι ο λεγάμενος είναι «δήθεν» αν και μ’ έχει κάνει να γελάσω πολλές φορές. Τώρα τελευταία το χει ρίξει στη φτήνεια. Μπινελίκια, σεξουαλικές κουβέντες και κινήσεις, βιντεάκια με τα κεφάλια γνωστών σε σώματα άλλων γνωστών, τον «γιατρό» με το όζον να λέει τις χοντράδες του, κάτι μπηχτές για τηλεστάρ, κι ανάμεσα και μερικά σοβαρά που όμως βρίσκονται στο μυαλό του καθενός. Προχθές εμιμείτο με τα σχετικά κουνήματα ένα παπά που έκανε «εξορκισμό».
«Έβγα έξω δαίμονα, α! από πίσω πήγες δαίμονα, α! στο στόμα είσαι δαίμονα…» και να τα «μαλάκαααααα», να τα «θα σε πηδήξω», και «δεν μου σηκώνεται»… σε ώρα τηλεθέασης που βλέπουν και μικρά παιδιά, αλλά φαίνεται ότι ο «μεγάλος» είναι πάνω απ’ αυτά, η τέχνη του δεν σηκώνει περιορισμούς.
Όντως μεγάλος, αλλά ΤΙ μεγάλος;