Αυτό δεν είναι ένα blog που ψάχνει την επισκεψιμότητα. Είναι ένα προσωπικό σημειωματάριο, ένας τρόπος να ξεφορτώνομαι τους θυμούς μου και να μοιράζομαι τις χαρές μου. Είναι καλύτερο από το να μουρμουρίζω ή να γελάω μόνος μου.
Εδώ όλο και κάποιος ακούει…


Μην ξεχνάτε...

Τρίτη 5 Απριλίου 2011

Μίκης Θεοδωράκης, σήμερα.

Στην σημερινή πρωινή του εκπομπή στον ΑΝΤ1 ο Γ. Παπαδάκης είχε καλεσμένο (ζωντανή σύνδεση με το σπίτι του) τον Μίκη Θεοδωράκη, τον μοναδικό άνθρωπο του πνεύματος, της τέχνης, του πολιτισμού, που μιλάει για όσα συμβαίνουν στον τόπο. Από όλους τους άλλους με προεξάρχουσα την Ακαδημία, μια σιωπή. Μια ένοχη σιωπή από ανθρώπους που όφειλαν να βγούν μπροστά, να μιλήσουν στο λαό, να τον καθοδηγήσουν με τον τρόπο τους. Και βρίσκεται ένας υπερήλικας που θα μπορούσε να αναπαύεται στις δάφνες του, και λέει τα πράγματα με τ’ όνομά τους. Πέρα από τη σχετική δημοσιότητα που πήρε η ιδρυτική ανακοίνωση της «Σπίθας», τα ΜΜΕ τον έβαλαν στο περιθώριο όσον αφορά τις πολιτικές του θέσεις. Δεν έχει τόση σημασία αν αυτά που λέει και που διαπιστώνει είναι ακριβή (που είναι) ή αν αυτά που προτείνει είναι εφικτά, όση έχει το σθένος το πάθος και η αποφασιστικότητα που τον διακατέχει. Ένα σύμβολο κατεβαίνει από το βάθρο του και προσπαθεί να ξεσηκώσει το λαό με το λόγο του, όπως έκανε κάποτε με τα τραγούδια του. Ξέρω, έχω διαβάσει τα σχόλια των ανοιχτόμυαλων, σχόλια που βέβαια δεν τον μικραίνουν, αντίθετα δείχνουν την μικρότητα αυτών που τα κάνουν. Και τα περισσότερα γίνονται από την Αριστερά ιδιαίτερα το ΚΚΕ, που μιλάνε γι αυτόν σαν να ήταν ένας απλός ερμηνευτής των δικών τους τραγουδιών που τώρα το ‘χει γυρίσει στο χιπ χοπ! Επαναστάτης ήταν πάντα, επαναστάτης συνεχίζει να είναι, βαθειά δημοκράτης που λέει αυτά που λέμε μεταξύ μας όλοι όσοι βλέπουμε τι συμβαίνει στη χώρα. Κατηγορεί ευθέως και χωρίς μισόλογα το πολιτικό σύστημα, κάνει αιχμηρές συγκρίσεις όπως για παράδειγμα που βρισκόταν το έλλειμμα όταν έπεσε η χούντα και που βρίσκεται σήμερα, ή τις συλλογικές συμβάσεις που καθιερώθηκαν με νόμο του Μεταξά και καταργήθηκαν με νόμο σοσιαλιστικής κυβέρνησης. Τα ονόματα όλων αυτών που κατέστρεψαν τη χώρα και την έφεραν δεμένη χειροπόδαρα μπροστά στους νέους κατακτητές της πρέπει (όπως είπε) να γραφούν σε μια στήλη στην πλ. Συντάγματος για να μην ξεχάσει ο κόσμος τους προδότες και δοσίλογους. Σε όσα λέει δεν υπάρχει κανένας αντίλογος από τους ενόχους και συνενόχους, τάχα από σεβασμό (για το έργο του) και κατανόηση (για την ηλικία του).

4 σχόλια:

ange-ta είπε...

Η σπίθα, είναι μια ελπίδα σ αυτη τη μαυρίλα που υπάρχει!
Μακάρι να γίνει φλόγα που θα κάψει αυτούς που καίνε σήμερα την Ελλάδα!

ο δείμος του πολίτη είπε...

Εμένα θα με συγχωρήσετε, παιδιά, αλλά δεν δε θα συμφωνήσω. Θεωρώ ότι κάποιοι έβαλαν μπροστά στο Μίκη. Είναι ο ίδιος άνθρωπος που άλλαξε τέσσερις φορές πολιτικό στρατόπεδο και στήριξε όσο κανείς το δικομματισμό, αυτόν που σήμερα κατακεραυνώνει.

Panagiotis είπε...

Το ότι βγήκε ο Μίκης και είπε ότι είπε δεν με κάνει ούτε κρύο ούτε ζέστη. Άλλωστε στα λόγια είμαστε όλοι γάτοι. Τα λόγια να τα πούμε σ' αυτούς που μένουν σε οικοδομές που δεν έχουν θέρμανση γιατί δεν έχουν λεφτά για πετρέλαιο, για να ζεσταθούν. Πάλι καλά που έχουμε μαλακούς χειμώνες, αλλιώς θα είχαμε θανάτους ούκ ολίγους φέτος.
Γίνεται να τερματίσουμε τα λόγια και να κάνουμε κάτι? Όχι ότι θέλω ν' αλλάξω το θέμα, αλλά ακόμη δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν κάναμε αυτό που έκανε και η Αργεντινή (όλο Χιλή λέω αντί γι' Αργεντινή). Βάρα μία πτώχευση, (πριν πας στο ΔΝΤ φυσικά, γιατί τώρα τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά) πες στους δανειστές "παιδιά σόρυ αλλά δεν έχει κουμπί", υποφέρει ο λαός γιά 5 χρόνια, αλλά μ' ένα καλό σχέδιο τα πράγματα ξαναγυρνούν. Ενώ τώρα, δεν υπάρχει φως στο τέλος του τούνελ. Δανειζόμαστε για να ξεπληρώσουμε τους τόκους των προηγούμενων δανείων... Αυτά δεν είναι "έργα" αυτά είναι καταστρεπτικές κινήσεις από μία κυβέρνηση που δεν έχει σχέδιο. Και χαρήκαμε που πήραμε προέκταση στο δάνειο (ή κάτι τέτοιο τέλως πάντων, δεν τα έπιασα όλα στις ειδήσεις, δεν πρόσεχα)

ΟΙ ΑΘΛΙΟΙ είπε...

Παναγιώτη, έχεις δίκιο...