Ο μόνος δρόμος

Εν τάξει, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, το είδος μας δημιουργήθηκε, εξελίχθηκε και κυριάρχησε στη γη αιώνες τώρα. Το εκπληκτικό αυτό είδος, με τον θαυμαστό πολύπλοκο εγκέφαλο, κατάφερε στην πορεία πολλά. Τεράστιες ανακαλύψεις, θαυμάσιες εφευρέσεις, αναρίθμητες επινοήσεις.
Οι «Άθλιοι» πιστεύουν πως τίποτα δεν γίνεται χωρίς κάποιο σκοπό, έτσι χωρίς κανένα λόγο, για το τίποτα, και φαίνεται πως γι αυτό γεννήθηκε το προαιώνιο ερώτημα, το αναπάντητο μέχρι στιγμής «ποιοι είμαστε, από πού ερχόμαστε, που πάμε».

Το είδος αντιμετώπισε καταστροφές, νίκησε αρρώστιες, μίκρυνε αποστάσεις, επιμήκυνε τη ζωή, κατάφερε να πάρει από τη γη ότι του χρειαζόταν. Βέβαια δημιούργησε και καταστροφές και νέες αρρώστιες, αφάνισε πληθυσμούς ολόκληρους, έβαψε όλο τον πλανήτη στο αίμα, κοντεύει να φάει όλη την προίκα της γης, αλλά όπως και να ‘χει, το είδος δεν θα εξαφανιστεί. Κάποιοι από εμάς θα επιζήσουν και θα συνεχίσουν την πορεία, θα κρατήσουν τη μηχανή σε λειτουργία προκειμένου ο άνθρωπος να φτάσει στον τελικό του προορισμό.

Και ποιος μπορεί να είναι αυτός αγαπητέ αναγνώστη;

Δεν ξέρω.

Πάντως όχι να δέχεται τις υποδείξεις, όχι να κάνει ότι του λένε και να ζει όπως του επιβάλουν. Όχι να πιστεύει τα λόγια και τις θεωρίες των ισχυρών από κάθε λογής άμβωνες, θρόνους, έδρες. Όχι να δουλεύει μη γνωρίζοντας και κυρίως μη έχοντας λόγο για το που και πως διατίθεται το προϊόν του κόπου του. Να μην αναγνωρίζει σε οποιονδήποτε την απόλυτη σοφία και γνώση της λύσης των προβλημάτων. Οι επαναστάσεις περισσότερο απ’ οτιδήποτε άλλο έδωσαν καύσιμο στη μηχανή που κάνει τον κόσμο να γυρίζει. Το ανθρώπινο είδος θα φτάσει στον προορισμό του, στη «γη της επαγγελίας» όταν αρνηθεί στον κάθε «ηγέτη» ότι μόνο αυτός ξέρει τον δρόμο.