Ανακατεύοντας το καζάνι (2)

Σε μια φαιδρή σε βαθμό γελοιότητας πολιτεία, η ανικανότητα και η διάλυση συνεχίζουν περήφανα να επιδεικνύονται. Αφού εκπαίδευσαν επί σειρά ετών έναν λαό να νομίζει ότι στη δημοκρατία κάνει αυτός κουμάντο, αρκεί να ψηφίζει το κόμμα που κυβερνά, τώρα ξαφνικά αυτή την ίδια πολιτεία την έπιασε κρίση σοβαρότητας. Αλλά όταν είσαι αστείος, κανείς δεν σε παίρνει στα σοβαρά. Έτσι και οι φορτηγατζήδες. 3 μέρες μετά την απόφαση πολιτικής επιστράτευσης, έχει επιδοθεί μόνο το 5% των σχετικών ενταλμάτων ή φύλλων πορείας στους απεργούς που αποφάσισαν να συνεχίσουν το χαβά τους. Στο μεταξύ η χώρα έχει μετατραπεί σε χώρα ομήρων, οι τουρίστες παρατάνε τα νοικιασμένα αυτοκίνητα όπου τους τελειώσει η βενζίνη, πολλοί που έχουν έρθει από γειτονικές χώρες με ΙΧ βρίσκονται σε κατάσταση απόγνωσης, να γυρίσουν πίσω δεν μπορούν, τα λεφτά τους τελειώνουν και σε λίγο θα ρημάζουν τα μποστάνια και τους μπαχτσέδες, οι απεργοί γίνονται και αυτόκλητοι ελεγκτές της νομιμότητας των μη απεργών, οδηγοί βγαίνουν στα κανάλια και κατηγορούν τους ιδιοκτήτες που ο πρόεδρός τους –λένε- είχε μια νταλίκα του 1999 και τώρα έχει 17, η μια ομάδα εναντίον της άλλης και όλοι ξεχνούν αυτούς που μας έφεραν σ’ αυτό το ρεζιλίκι. Οι μαυραγορίτες που έλεγα προχθές έχουν ξεσαλώσει, συνεχή υπουργικά συμβούλια που ο ένας ξύνει τον άλλο, «Μολών λαβέ» «ή ταν ή επί τας» από τη μία ενώ από την άλλη στην Κρήτη ραίνουν με άνθη τον πρωθυπουργό (!!!), στη Βουλή βγάζουν δεκάρικους, το ΔΝΤ ζητάει ιδιωτικοποίηση παραγωγικών μονάδων της ΔΕΗ και νέα απεργία είναι προ των πυλών, το μπάχαλο γενικεύεται, η διάλυση βαίνει ολοταχώς προς ολοκλήρωση. Κάπου εκεί, πέφτει ένα Απάτσι και οι πολιτικοί όλων των βαθμίδων πέφτουν και σ’ άλλη στενοχώρια και εκφράζουν θλίψη, πόνο, πένθος και συμπαράσταση. Εκτός από την ξεφτύλα, και κάτι άλλο μένει σταθερό. Είναι οι διαφημίσεις για «δίμετρες κούκλες στον χώρο σας» και τηλέφωνα «άμεσης ικανοποίησης» στις μεγάλες και «σοβαρές» εφημερίδες που βέβαια ανήκουν σε μεγαλομεγάλους παράγοντες της οικονομικής ζωής του τόπου, στους κανονικούς νταβατζήδες της χώρας, με τους οποίους βέβαια δεν μπορεί να ασχοληθεί κανένα «ηθών» και κανένας εισαγγελέας. Γιατί άλλωστε; Είναι γνωστό ότι οι μεγάλοι κάνουν μικροπαραβάσεις ενώ οι μικροί ποινικά αδικήματα.

Δεν «είναι κάτι σάπιο στο βασίλειο της Δανιμαρκίας», όλη η Δανιμαρκία είναι σάπια.