Αυτό δεν είναι ένα blog που ψάχνει την επισκεψιμότητα. Είναι ένα προσωπικό σημειωματάριο, ένας τρόπος να ξεφορτώνομαι τους θυμούς μου και να μοιράζομαι τις χαρές μου. Είναι καλύτερο από το να μουρμουρίζω ή να γελάω μόνος μου.
Εδώ όλο και κάποιος ακούει…


Μην ξεχνάτε...

Τετάρτη 28 Ιανουαρίου 2009

Με αφορμή τον θάνατο της γυναίκας με το μικρό παιδάκι...

...που αναγκάστηκαν να κατεβούν στο οδόστρωμα επειδή το πεζοδρόμιο ήταν κατειλημμένο από ΙΧ και παρασύρθηκαν από διερχόμενο φορτηγό, διαβάστε τι έκανα εγώ και βγάλτε συμπέρασμα.
Και τα δύο πεζοδρόμια της παραλιακής λεωφόρου Μ. Αλεξάνδρου είχαν καταντήσει πάρκινγκ. Στα τέλη του 2007 έστειλα ανώνυμη επιστολή στον Διευθυντή Τροχαίας Θεσσαλονίκης και τον Δήμαρχο με την οποία τους πληροφορούσα ότι κατέθεσα σε δικηγορικό γραφείο σχετικές φωτογραφίες με την εντολή να υποβληθεί μήνυση κατ’ αυτών, μόλις συμβεί ατύχημα ή δυστύχημα σε πεζό που θα αναγκαζόταν να περπατήσει στο οδόστρωμα. Θέλετε το πιστεύετε θέλετε όχι, αμέσως μετά τα Φώτα του 2008 η Τροχαία και η Δημοτική αστυνομία ξεσκιστήκαν να γράφουν τα αυτοκίνητα που στάθμευαν στα πεζοδρόμια.
Πολύ σύντομα όλοι στάθμευαν στο δρόμο όπου ναι μεν υπάρχουν απαγορευτικά σήματα, αλλά υπάρχει και ανοχή λόγω έλλειψης χώρων στάθμευσης αλλά και γιατί ο δρόμος είναι φαρδύς. Σήμερα μόνο μερικοί μαλάκες αφήνουν που και που αυτοκίνητο στο πεζοδρόμιο (στη συγκεκριμένη περιοχή).

Χρειάστηκε να απειληθούν έστω ανώνυμα από έναν πολίτη για να φιλοτιμηθούν να κάνουν τη δουλειά τους.

Η φωτογραφία είναι δείγμα του τι επικρατούσε πριν την ανώνυμη επιστολή.

2 σχόλια:

palalos είπε...

είσαι ενεργός πολίτης φίλε μου και είναι μεγάλη ευλογία που ακούγεται η φωνή σου και πιάνουν τόπο οι δράσεις σου...σε αυτό θέλω να σταθώ, διότι για το θέμα ΤΟΥ ΦΟΝΟΥ των δύο ανθρώπων δεν θέλω να πώ κάτι άλλο....

ΟΙ ΑΘΛΙΟΙ είπε...

Έχεις δίκιο, περί φόνου πρόκειται, αλλά ο πραγματικός αίτιος θα ξανακάνει φόνο. Όταν έστειλα την επιστολή, πραγματικά δεν περίμενα οτι θα έπιανε τόπο, αλλά όπως λένε "κι ο άγιος φοβέρα θέλει"