Για το 2-1 (συνέχεια)

Αντιγράφω από τον χθεσινό
Curiousss's Blog

Είχαμε χθές στο Μαρούσι έναν αγώνα για το Πρωτάθλημα της F1 (Φόρμουλα 1). Αντίπαλοι ήταν ένα μονοθέσιο 1000 κυβικών απο τη Θεσσαλονίκη με ένα αντίστοιχο 5000 κ.ε. απο μία πολυεθνική πολυμετοχική με έδρα τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. (Αν κάνω λάθος στον κυβισμό διορθώστε με, απλά με μία πρόχειρη αποτίμηση εάν κοστολογούσα τη μία ομάδα στα 10 εκατομμύρια η άλλη θα πρέπει να βρίσκεται κάπου στα 50 ή περισσότερα).Για κάποιον που ασχολείται με τον μηχανοκίνητο αθλητισμό θα έπρεπε να συνυπολογιστούν και κάποιοι ακόμη παράγοντες που θα μπορούσαν να κρίνουν την έκβαση ενός τόσο αβέβαιου αγώνα όπως το γεγονός ότι ο Πρόεδρος της μιάς ομάδας την κοπάνησε την προηγούμενη βδομάδα απορώντας και ο ίδιος με τον εαυτό του για την αφέλεια του να αναλάβει τη συγκεκριμένη θέση ενώ στην άλλη περίπτωση καμμιά δεκαριά μεγαλοεπενδυτές σφάζονται εδώ και χρόνια για το ποιός θα καταφέρει τελικά να την αποκτήσει. Η πρώτη ομάδα επίσης κατεβαίνει στους αγώνες με ότι φθηνότερο κυκλοφορεί απο ανταλλακτικά με αποτέλεσμα κάθε εβδομάδα να παρουσιάζει αβαρείες και σκαρφιζόμενη ότι χωράει ο νούς του ανθρώπου προκειμένου το μονοθέσιο να κινείται και να τερματίζει ενώ στη δεύτερη -άς την αποκαλούμε γκρήντημ- υπάρχει πάντα το πρόβλημα της υπερεπάρκειας λύσεων σε κάθε σημείο του οχήματος. Το ότι οι μεν κάνουνε δοκιμές σε ενοικιαζόμενους χωματόδρομους ενώ οι δε διατηρούν ιδιόκτητη κλειστή πίστα είναι ένα άλλο στοιχείο που δε θα μπορούσε απο μόνο του να κρίνει ένα αγώνα. Και δε θα μπορούσε για τον απλούστατο λόγο ότι αυτός ο αγώνας είναι αυτό που αποκαλούν οι φίλαθλοι …ντέρμπυ. Και το αποκαλούν έτσι επειδή τους έχουν πείσει οι σοβαροί αθλητικογράφοι, δημοσιογράφοι,κοσμικογράφοι, καφροκάφροι αφού έτσι τους εξυπηρετεί. Γιατί ΠΡΕΠΕΙ να υπάρχουν ντέρμπυ. Για να έρθουν οι αγαθοφίλαθλοι στο γήπεδο,για να γράφουν τηλεθεάσεις τα βουρκοκάναλα τους, για να πουλήσουν οι φαυλοφυλλάδες τους την επομένη…
Το πιό χαριτωμένο είναι οι φίλοι της ομάδας των χιλίων κυβικών. Που στήνονται να παρακολουθήσουν το …ντέρμπυ.Επειδή δεν τους επιτρέπεται -ειδικά αυτούς-να ακολουθούν γι αυτόν ακριβώς τον λόγο, είναι βλέπετε οι μόνοι πού έχουν αυτό το βίτσιο πανελλαδικώς. Και όταν το χιλιαράκι χάσει απο το πενταχίλιαρο, πάντα δηλαδή, όλοι συμφωνούν σε ένα πράγμα, ότι ο οδηγός είναι άχρηστος και πρέπει να αλλαχτεί…χθές. Γιατί δεν είναι δυνατόν εμείς να λατρεύουμε το μονοθέσιο μας, να το πλένουμε, να μπαλώνουμε τα λάστιχα του, να το ξεματιάζουμε με χίλιες ευχές και ο άσχετος ηττοπαθής πιλότος να μένει σε αυτη την ασήμαντη λεπτομέρεια της πενταπλάσιας ιπποδύναμης των αντιπάλων…Βέβαια στον αθλητισμό όλα θα μπορούσαν να συμβούν, να σταματήσει ας πούμε για κοκτέηλ ο πιλότος της γκρηντήμ κατα τη διάρκεια του αγώνα, όμως γι’ αυτό τον λόγο υπάρχουν και οι κριτές, ώστε να επεμβαίνουν όταν ο αγώνας πάει καμμιά φορά να στραβώσει…
Θα μπορούσαμε να μιλήσουμε λοιπόν για ομαδική οπαδική παράκρουση, δεν είναι όμως ακριβώς έτσι. Το φαινόμενο έχει σαφώς γεωγραφικό χαρακτήρα και αποτελεί γνώρισμα των γηγενών εορταζόντων συμπρωτευουσιάνων. Γιατί υπάρχουν και άλλες φυλές πχ η πρώτη αρχαική των γαλαζίων πού κάθε χρόνο ονειρεύονται τον Χατζηκαβαλάρη απο την Τασκένδη να φέρνει τίτλους και όταν ξυπνούν γύρω στο Μάιο είναι ικανοί να μαζέψουν δεκαέξη βαθμούς στους τρείς τελευταίους αγώνες για να μη δούν τα ραδίκια ανάποδα. Ή την άλλη ευγενή φυλή, των Καμπεών (απο την κάμπια, ομοταξία του γεωσκώληκα) που γκρεμίζουν το έρμο Μακεδονία κάθε φορά που ένας λατίνος αποφασίζει να έρθει για διακοπές στη γενέτειρα του Φιλίππου του Α’. Όλα αυτά μέχρι να αρχίσει το πρωτάθλημα το οποίο όμως το σνομπάρουν αφού δεν είναι του επιπέδου τους. Υπήρξε δε κάποτε και η περήφανη των Ποντίων υπερδύναμη της Καλαμαρίας η οποία διέθετε δηλητήριον τρομερόν όπως θα ενθυμούνται οι παλαιότεροι, το οποίο όμως κατα λάθος ήπιε και έκτοτε αγνοείται η τύχη της…
Κατά τα άλλα Χρόνια σας Πολλά, και σε σένα ποδοσφαιρομάνα …σαλονικούλα μου
(να ζήσουμε να σε θυμόμαστε)