Αυτό δεν είναι ένα blog που ψάχνει την επισκεψιμότητα. Είναι ένα προσωπικό σημειωματάριο, ένας τρόπος να ξεφορτώνομαι τους θυμούς μου και να μοιράζομαι τις χαρές μου. Είναι καλύτερο από το να μουρμουρίζω ή να γελάω μόνος μου.
Εδώ όλο και κάποιος ακούει…


Μην ξεχνάτε...

Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2009

Για το 2-1


Εγώ δεν μπορώ να πω πολλά, μη όντας "ειδικός". Υπάρχουν άλλωστε τόσοι "ειδικοί" που μπορούν να λύσουν τυχόν απορίες σας. Αυτοί λοιπόν, ή τουλάχιστον όσοι διάβασα, επιμένουν στο ίδιο τροπάριο περί ηττοπάθειας, αμυντικών προσανατολισμών, σύνθεσης της ενδεκάδας, και (για να το λένε) έτσι θα ΄ναι.

Όπως επίσης και για να μη λένε για την αμεροληψία του διαιτητή, για το πόσο μακριά έστηνε το τείχος στα φάουλ, για τη φάση του Κουτσιανικούλη, για τη δικαιότατη χρήση των καρτών, πάλι έτσι θα 'ναι.

Θα πω μόνο πως στο ποδόσφαιρο δεν κερδίζει ντε και καλά ο καλύτερος, γιατί ο Εργοτέλης ήταν καλύτερος του ΟΣΦΠ αλλά δεν κέρδισε. Ο χθεσινός ΠΑΟ ήταν καλύτερος, αλλά αυτό από μόνο του δεν λέει τίποτα. Αν ο χειρότερος έχει κάποιες πιθανότητες να δικαιώσει την ομορφιά του ποδοσφαίρου, τότε μην του τις απαγορεύεις ρε φίλε...


σημ. άκου με δύο καθαρούς επιθετικούς (Βιερίνια Κουτσιανικούλης) στο ΟΑΚΑ...

Δεν υπάρχουν σχόλια: