Αυτό δεν είναι ένα blog που ψάχνει την επισκεψιμότητα. Είναι ένα προσωπικό σημειωματάριο, ένας τρόπος να ξεφορτώνομαι τους θυμούς μου και να μοιράζομαι τις χαρές μου. Είναι καλύτερο από το να μουρμουρίζω ή να γελάω μόνος μου.
Εδώ όλο και κάποιος ακούει…


Μην ξεχνάτε...

Τετάρτη 18 Απριλίου 2012

Κάρπαθος

Εντυπώσεις από ένα δεκαήμερο στο νησί στο οποίο βρέθηκα για οικογενειακούς λόγους.
Όμορφος τόπος και σχεδόν παρθένος, με την έννοια κάθε δέντρο εκεί που φύτρωσε, κάθε πέτρα εκεί που κύλησε. Ωραίες παραλίες, άλλες μεγάλες άλλες μικρές, πολλές βραχώδεις ακτές για πιο τολμηρούς, όμορφα χωριά. Το οδικό δίκτυο με σχετικά καλή άσφαλτο, αλλά η οδήγηση θέλει προσοχή γιατί οι στροφές είναι πολλές και συνεχείς. Είδα αμόλυβδη 2,028 €! Η ξενοδοχειακή υποδομή είναι καλή και με μεγάλη επιλογή ενοικιαζομένων δωματίων. Επίσης τα αυτοκίνητα και μηχανάκια προς ενοικίαση είναι επαρκή. Στο νησί μπορείς να βρεις τα πάντα εκτός από έντονη νυχτερινή ζωή. Τα τρόφιμα και τα κάθε λογής αναγκαία έρχονται από την Κρήτη (κυρίως) και την Ρόδο, αν και βλέπει κανείς πάρα πολλά χωράφια που όμως είναι ακαλλιέργητα. Σε ερώτησή μου στον Γιώργο, ιδιοκτήτη μπαρ-ουζερί, «τι παράγει ο τόπος» η απάντηση ήταν «δολάρια αμερικάνικα και αυστραλέζικα». Η συμβολή των αποδήμων στην οικονομία του νησιού φαίνεται και από την ονομασία κεντρικού δρόμου στην πρωτεύουσα Πηγάδια «οδός αποδήμων Καρπαθίων». Στο νησί φυσάει πάντα, από αεράκι μέχρι να σε πάρει και να σε σηκώσει, κατάσταση που σε κάνει να αναρωτιέσαι γιατί να υπάρχουν μόνο 5 ανεμογεννήτριες. Όπως μου είπανε, σε σχετική συζήτηση, το νησί θα μπορούσε να καλύπτει όχι μόνο τις δικές του ανάγκες αλλά και της Ρόδου μαζί. Αλλά, πρόσθεσαν, η μονάδα που παράγει ρεύμα με πετρέλαιο, θα ‘πρεπε τότε να κλείσει… Μεγάλο πρόβλημα, όπως και σε άλλα νησιά μας, είναι η ιατρική περίθαλψη. Για οτιδήποτε κάπως σοβαρό, θα πρέπει να πάει κανείς στη Ρόδο. Έπεσα μάλιστα σε μια μέρα που οι κάτοικοι είχαν οργανώσει διαμαρτυρία γι αυτό το θέμα, ζητώντας την αναβάθμιση του κέντρου υγείας και την επαναλειτουργία του νοσοκομείου που λειτουργούσε παλιότερα. Εσωτερική συγκοινωνία δεν υπάρχει (εκτός τουριστικής σεζόν) κι έτσι αν φτάνοντας στο αεροδρόμιο δεν προλάβεις ν’ αρπάξεις κάποιο ταξί, είσαι υποχρεωμένος να περιμένεις καμιά ώρα μέχρι να έρθει κάποιο αφού τηλεφωνήσεις. Στο νησί επικρατούν ιδανικές συνθήκες για wind surfing και πριν από 3-4 χρόνια είχε διεξαχθεί παγκόσμιο πρωτάθλημα. Το φαΐ είναι καλό με ενδιαφέρουσες ντόπιες ποικιλίες (εξαιρετικό φαγάδικο το «Ελληνικόν» στα Πηγάδια) και πολλές ταβέρνες στις παραλίες και στα ορεινά χωριά, χωριά γραφικά με ιδιαίτερο χρώμα. Ψάρι φρέσκο σε ποικιλία και με καλές τιμές. Το νησί συνδέει αεροπορικά όλο τον χρόνο η Ολυμπιακή με Αθήνα, Ρόδο, Κάσο και Σητεία, και τσάρτερ εταιρίες φέρνουν τουρίστες το καλοκαίρι. Υπάρχει βέβαια και ακτοπλοϊκή σύνδεση με Πειραιά, Κρήτη και Ρόδο.

4 σχόλια:

ο δείμος του πολίτη είπε...

Δεν έχω πάει ποτέ μου... Αλλά αυτό με τις ανεμογεννήτριες είναι ένα κλασσικό πρόβλημα στα νησιά που σταματά επειδή κάποιοι φοβούνται...

Swell είπε...

Στην Κάρπαθο είχα πάει το 1977 με το σακίδιο στην πλάτη. Έμεινα στην Βανάντα, μια υπέροχη παραλία τότε, που πήγαινες από ένα στενό μονοπάτι, μισή ώρα από τα Πηγάδια. Που βλέπω τώρα στη φωτό σου, ότι έχουν γεμίσει πολυκατοικίες. Τότε έξω από τα Πηγάδια, πάρκαραν οι Ελληνοαμερικανοί τις κουρσάρες που έφερναν από τη δεύτερη πατρίδα τους και δεν χωρούσαν στους δρόμους του χωριού, για να τις επιδείξουν. Στο πανηγύρι του 15αύγουστου στην Όλυμπο, οι ίδιοι άνθρωποι φορούσαν από ένα χρυσό Rolex σε κάθε χέρι...

Panagiotis είπε...

Εμείς λοιπόν πρέπει να έχουμε κοινούς γνωστούς....
Αυτό που μ' έκανε εντύπωση πάντως είναι ότι η μονάδα της ΔΕΗ είναι σχεδόν πάνω στην παραλία.

Panagiotis είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.