Αυτό δεν είναι ένα blog που ψάχνει την επισκεψιμότητα. Είναι ένα προσωπικό σημειωματάριο, ένας τρόπος να ξεφορτώνομαι τους θυμούς μου και να μοιράζομαι τις χαρές μου. Είναι καλύτερο από το να μουρμουρίζω ή να γελάω μόνος μου.
Εδώ όλο και κάποιος ακούει…


Μην ξεχνάτε...

Τετάρτη 4 Φεβρουαρίου 2009

4 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ στην Ελλάδα (ποιός θυμάται;)


1843
Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης πεθαίνει στο κρεβάτι του από αποπληξία σε ηλικία 73 ετών (είχε γεννηθεί στις 3/4/1770). Τον αποκαλούσαν «Γέρο του Μωριά» αφού όταν έφτασε στη Πελοπόννησο από τη Ζάκυνθο για να αναλάβει στρατιωτική δράση κατά των Τούρκων, ήταν ήδη 50 ετών. Από τις μεγαλύτερες φυσιογνωμίες του Αγώνα, γεννήθηκε και μεγάλωσε με τον κατατρεγμό της οικογένειάς του από τους Τούρκους.
Όταν ήταν 10 ετών, σκοτώθηκε ο πατέρας του σε συμπλοκή με τους Τούρκους και ο ίδιος αργότερα αναγκάστηκε να φύγει στη Ζάκυνθο. Έφτασε στον βαθμό του ταγματάρχη στο στρατό που οργάνωσαν οι Άγγλοι στα Ιόνια. Επέστρεψε στην Πελοπόννησο στις 6/1/1821, για να πάρει μέρος στην Επανάσταση στην οποία και έπαιξε ηγετικό ρόλο.
166 χρόνια από τον θάνατό του και τα ΜΜΕ δεν αφιερώνουν ούτε μια αράδα στη μνήμη του. Ούτε οι κυβερνήσεις κάνουν τον κόπο, ούτε η Ακαδημία. Δώσαμε σε μερικούς δρόμους τ' όνομά του και καθαρίσαμε ως ελεύθερο έθνος

2 σχόλια:

Mikros Alitis είπε...

Όλη η κοινωνία μας νοσεί..... από αλτσχάιμερ

ΟΙ ΑΘΛΙΟΙ είπε...

@αλητάκο, να' ταν από αρώστεια, πάει στο διάολο, αλλά αυτά καλλιεργούνται, τέτοιες μνήμες υποδηλώνουν εθνικισμό και...δεν κάνει, θα θυμώσουν οι προοδευτικοί και οι γείτονες.