Αυτό δεν είναι ένα blog που ψάχνει την επισκεψιμότητα. Είναι ένα προσωπικό σημειωματάριο, ένας τρόπος να ξεφορτώνομαι τους θυμούς μου και να μοιράζομαι τις χαρές μου. Είναι καλύτερο από το να μουρμουρίζω ή να γελάω μόνος μου.
Εδώ όλο και κάποιος ακούει…


Μην ξεχνάτε...

Σάββατο 1 Νοεμβρίου 2008

Καλό μήνα με ανεκδοτάκι


Δυό γριές η Ευτυχία και η Μελπομένη, με προχωρημένο αλτσχάιμερ και οι δύο, επισκέπτονται μια φίλη τους την Δωροθέα που είναι στην ίδια κατάσταση μ’ αυτές.
-Να κάνω ένα καφεδάκι, προτείνει η Δωροθέα
Πίνουν τον καφέ και σε λίγο η Δωροθέα λέει
-Τι λέτε για ένα καφεδάκι;
Ξαναπίνουν καφέ και μετά από λίγο λέει η Δωροθέα
-Δεν πίνουμε ένα καφέ βρε κορίτσια;
Περνάει η ώρα και οι δύο γριές σηκώνονται να φύγουν.
Στο δρόμο λέει η μία
-Αμάν, αυτή η Δωροθέα, τόση ώρα στο σπίτι της ούτε ένα καφέ δεν μας έκανε!
-Ουφ κι εσύ, που την θυμήθηκες την Δωροθέα; απαντάει η άλλη.

2 σχόλια:

AATON είπε...

καλό! να γράψω ένα κι εγώ;..αλά τι ρωτάω..
Στις αντρικές τουαλέτες, είναι ένας που προσπαθεί να ανοίξει το φερμουάρ του, μα τα χέρια του τρέμουν σε αφάνταστο σημείο...
πάει ο διπλανός και του λέει, να σε βοηθήσω ρε φίλε, και του το ανοίγει, του το βγάζει και στο τέλος του ξανακλείνει το φερμουάρ.
Μόλις ο άλλος τον ευχαρίστησε, του λέει, "πάρκινσον;"
Και απαντάει ο άλλος, "όχι ρε, απλά...σιχαίνομαι να την πιάσω.."

ΟΙ ΑΘΛΙΟΙ είπε...

Να 'σαι καλά Νίκο και καλό χειμώνα εκεί πάνω...