Αυτό δεν είναι ένα blog που ψάχνει την επισκεψιμότητα. Είναι ένα προσωπικό σημειωματάριο, ένας τρόπος να ξεφορτώνομαι τους θυμούς μου και να μοιράζομαι τις χαρές μου. Είναι καλύτερο από το να μουρμουρίζω ή να γελάω μόνος μου.
Εδώ όλο και κάποιος ακούει…


Μην ξεχνάτε...

Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2012

Περί βίας...

Έγινε ότι έγινε στην Θεσσαλονίκη με τον Γερμανό πρόξενο και οι υποστηρικτές του συστήματος, με πρώτο τον έγκριτο Ευαγγελάτο του εξ ίσου έγκριτου ΣΚΑΪ, επιδόθηκαν σε αφορισμούς του στυλ "όσο δίκιο και να έχουν οι διαμαρτυρόμενοι εργαζόμενοι -που έχουν- κάθε μορφής βία είναι κατακριτέα και καταδικαστέα απ' όπου κι αν προέρχεται"
Δεκτόν!
Τα ίδια ή παρεμφερή τσιτάτα όμως, δεν άκουσα για την συνεχή βίαιη ανατροπή του βιοτικού επιπέδου της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού. Δηλαδή οι υποστηρίζοντες την ευπρέπεια, δεν μας έχουν πει ποτέ ποια πρέπει να είναι η μορφή διαμαρτυρίας εκείνων που δέχονται συνεχή χτυπήματα στην οικονομική και κοινωνική ζωή τους, εκείνων που τα όνειρα τα σχέδια και οι προοπτικές τους σμπαραλιάστηκαν από τις ασκούμενες πολιτικές. Πώς πρέπει να αντιδράσει ο πολίτης όταν βλέπει τον Βενιζέλο και τα τρικομματικά τσιράκια να κυκλοφορούν ελεύθεροι; Τον Παπανδρέου να ταξιδεύει στο εξωτερικό, τον Παπακωνσταντίνου να κουνάει το δάχτυλο στην επιτροπή που τον ρωτούσε για το CD;
Πρέπει άραγε, σαν πολιτισμένος Ευρωπαίος, να περιμένει τις εκλογές για να εκφράσει την αγανάκτησή του για όσα έχει υποστεί;
Ακόμα κι ο Χριστός που έλεγε όταν δέχεσαι ράπισμα να γυρνάς και το άλλο μάγουλο, όταν πήρε ανάποδες (ήμαρτον Κύριε) μπήκε στο Ναό και πήρε στο κυνήγι σαράφηδες και εμπόρους. Πόσο μάλλον όταν τώρα δεν μιλάμε για ένα χαστούκι αλλά για σφαλιάρες συνεχείς και αδιάλειπτες.
Και κάτι ακόμα.
Είμαι συνταξιούχος του ΙΚΑ και κάθε 21η του μήνα έπαιρνα τη σύνταξή μου, μέχρι που ξαφνικά η 21η έγινε 22α και η τράπεζα μου είπε "απόφαση του ΙΚΑ" το δε ΙΚΑ απαξίωσε να απαντήσει στο e-mail που έστειλα ρωτώντας τι έγινε με την μια μέρα που χάθηκε. Τώρα μαθαίνω οτι όλες οι συντάξεις θα καταβάλλονται την τελευταία εργάσιμη κάθε μήνα. Θα χαθούν δηλαδή κι άλλες μέρες 6-7-8 ανάλογα με τον μήνα. 
Κύριε Ευαγγελάτε τι λέτε πως πρέπει να κάνω; 

4 σχόλια:

Το ιστολόγιο του Σέρβιαnet είπε...

Ευαγγελάτος: Τουμπεκί ψιλοκομμένο για να μη μας κακοχαρακτηρίσουν οι φίλοι μας οι Γερμανοί και να μη μας πιάσουν στο στόμα τους τα κιτρινιάρικα έντυπά τους ...μπλα, μπλα, μπλα

Πολίτης που δεν πρόκειται -όπως φαίνεται να πάρει ποτέ σύνταξη: "ΒΙΑ ΣΤΗ ΒΙΑ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ" παλιό, αλλά πάντα επίκαιρο

Panagiotis είπε...

Μιάς και είπες για το ΙΚΑ και για το e-mail που δεν απάντησαν... Τα τελευταία χρόνια κατέβαινα ταχτικά Ελλάδα για το φιλαράκι μου που υπέφερε από καρκίνο στα κόκαλα. Σε κάποια φάση, αισθάνθηκε κάπως καλύτερα και είπαμε μπας και τον φέρω Αμερική. Έστειλα και εγώ ένα e-mail στο ΙΚΑ, αφού τηλεφωνικά δεν απάνταγε κανένας, ρωτώντας τί χρειάζεται για να τον πάω έξω, αφού μιλάγαμε για θέμα ζωής και θανάτου. Έχει ένα χρόνο που πέθανε ο φίλος μου, στα 47 του, στο κρεβάτι για δύο χρόνια και με μόνιμους πόνους, εγώ ακόμα περιμένω το ΙΚΑ να με απαντήσει στο e-mail. Και επειδή δεν πιστεύω σε θεούς και τέτοια διάφορα, δεν υπάρχει λόγος να τους καταριέμαι, απλά να πάνε να γ...

ΟΙ ΑΘΛΙΟΙ είπε...

@Σέρβια, όπως τα λες!

@Παναγιώτη, λυπάμαι για το φιλαράκι σου όπως λυπάμαι για τον καθένα που χάνεται από κρατική αναλγησία...

Panagiotis είπε...

Δεν πέθανε ρε Γιάννη από κρατική αναλγησία (χρόόόόνια είχα να την ακούσω αυτή τη λέξη έ?) τελικά ήταν ξεγραμμένος, αλλά απάντα ρε καργιόλη σε ένα γαμ..νο e-mail και πες κάτι, μιά ασυναρτησία, αντί να γράφεις τον κόσμο στα άχαμνά σου έτσι τόσο δημόσια και ανοιχτά. Αυτό που με πειράζει και με ενοχλούσε πάντα με το Ελληνικό κατεστημένο και δεν το εννοώ γενικά και για όλους φυσικά, είναι αυτό το "δε βαριέσαι αδερφέ". Τί να σε απαντήσω τώρα στο e-mail, αφού βαριέμαι. Ξέρω έπεσε δουλειά, αλλά γι' αυτό πληρώνεσαι, για να κάνεις αυτή τη γαμ.. τη δουλειά. Κάνουν τη δουλειά τους και είναι λες και σε κάνουν χάρη. Είμαι θυμωμένος έ? Έ ναι, λίγο γιατί οι Έλληνες τελικά δεν είναι όπως τους νόμιζα όταν ήμουν πιτσιρικάς... Αυτά τα χρόνια, με τα νοσοκομεία που είχα μπλέξει κτλ είδα πολλά πράγματα που δεν τα γνώριζα...