Αυτό δεν είναι ένα blog που ψάχνει την επισκεψιμότητα. Είναι ένα προσωπικό σημειωματάριο, ένας τρόπος να ξεφορτώνομαι τους θυμούς μου και να μοιράζομαι τις χαρές μου. Είναι καλύτερο από το να μουρμουρίζω ή να γελάω μόνος μου.
Εδώ όλο και κάποιος ακούει…


Μην ξεχνάτε...

Τρίτη 13 Μαρτίου 2012

Άσυλο ανιάτων

Εσύ καλέ μου φίλε, κατάλαβες γιατί χειροκροτούσανε, μερικοί μάλιστα δακρυσμένοι, τον ΓΑΠ στην ομιλία του στο πολιτικό συμβούλιο; Τι επαινούσαν με το χειροκρότημά τους; το ένα εκατομμύριο ανέργων; τους βασικούς μισθούς φιλοδώρημα; το επίδομα ανεργίας ελεημοσύνη; τους κατακρεουργημένους μισθούς και συντάξεις; την διάλυση του ασφαλιστικού συστήματος, της παιδείας, της υγείας; τους διαρκείς εκβιασμούς; την καταβαράθρωση του ηθικού της χώρας; την παράδοσή της δεσμευμένη σε μια δυσβάσταχτη λιτότητα για 20-30-40 χρόνια;
Και τον άλλο; Τον μοναδικό υποψήφιο για την προεδρία που πέταξε μια συγνώμη αλλά στο τέλος αναφώνησε ΞΕΚΙΝΑΜΕ! Στάσου ένα λεπτό μάστορα, για πού ξεκινάμε; Δώσε μας μια ιδέα, μια πορεία, να ξέρουμε κι εμείς. Γιατί ο προκάτοχός σου μας είχε πει από το Καστελόριζο ότι η πορεία είχε χαραχτεί και χαρτογραφηθεί, αλλά μετά πέφταμε από ξέρα σε ύφαλο κι από σκόπελο σε βράχια. Κι αν τώρα ξεκινάμε μέχρι τώρα τι κάναμε, ζέσταμα; Και τι νόημα έχουν οι εσωκομματικές εκλογές που θα γίνουν αφού ο υποψήφιος είναι μόνο ένας; Τι πρωτοποριακές δημοκρατικές διαδικασίες είναι αυτές; Με πόσους ψηφοφόρους θεωρούνται έγκυρες οι εκλογές; Αν προσέλθουν 50-100-200.000 θεωρείσαι λαοπρόβλητος; Υπάρχει τρόπος να θεωρηθείς απορριπτέος; Τι λέει το καταστατικό επ’ αυτού;

2 σχόλια:

ΤΕΜΑΧΙΣΤΗΣ είπε...

Συνεχίζουν να πορεύονται με τα παλιά τερτίπια. Η γνωμάτευση είναι: ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΑ και η θεραπεία είναι απλή: ΜΑΥΡΙΣΜΑ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ. Να εξαφανιστούν από προσώπου γης (τί ωραία έκφραση αλήθεια)όλοι οι παλιοπολιτικάντηδες. Ο λαός έχει την δύναμη. Ας αφήσουμε τους οπαδισμούς και ας πορευτούμε σαν άνθρωποι, χωρίς να έχουμε ανάγκη τις παρλαπίπες των χαραμοφάηδων. Αυτά φίλε μου, ΚΑΛΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ!

ο δείμος του πολίτη είπε...

Άψογος. Ο τίτλος είναι όλα τα λεφτά (δένει τόσο ωραία και συνειρμικά με το κείμενο)...