Αυτό δεν είναι ένα blog που ψάχνει την επισκεψιμότητα. Είναι ένα προσωπικό σημειωματάριο, ένας τρόπος να ξεφορτώνομαι τους θυμούς μου και να μοιράζομαι τις χαρές μου. Είναι καλύτερο από το να μουρμουρίζω ή να γελάω μόνος μου.
Εδώ όλο και κάποιος ακούει…


Μην ξεχνάτε...

Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2011

Μεγάλο προσόν…

…το πολιτικό θράσος, Τι μεγάλο; Τεράστιο! Αλλά και επικίνδυνο.

Γ. Παπανδρέου στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό του 2012 στη Βουλή (6/6/2012):

«[…] Αλλά το πρόβλημα της χώρας, πέραν των υπαρκτών ανισοτήτων και προνομίων σε κάποιες συντάξεις και μισθούς, ήταν η σπατάλη, η φοροδιαφυγή, η διαφθορά, η κερδοσκοπία επιχειρήσεων σε βάρος του κράτους, τα καρτέλ, το μέγεθος του Δημοσίου που μεγάλωσε πελατειακά, η γραφειοκρατία, μια κατακερματισμένη Αυτοδιοίκηση, ένα κράτος που δεν είχε εκσυγχρονιστεί, η αδιαφάνεια στη δημόσια ζωή της χώρας. Και εγώ τους είπα, «εκεί θα βρω τα λεφτά που χρειάζονται». Αυτό εννοούσα και αυτό και σήμερα εννοώ, με τη φράση «λεφτά υπάρχουν», αγαπητοί συνάδελφοι. Τους ζήτησα τον απαραίτητο χρόνο για να κάνουμε αυτές τις αλλαγές. Αλλαγές που είχαμε υποσχεθεί προεκλογικά, πριν πάμε σε όποια οριζόντιας υφής μέτρα, που δεν θα αντιμετώπιζαν τη ρίζα του ελληνικού προβλήματος. Τους έπεισα. Όχι, κύριοι, δεν άργησα να πάρω μέτρα, ήθελα να μην πάρω μέτρα που θα θίξουν το μέσο Έλληνα, το μισθωτό και χαμηλοσυνταξιούχο. Και έδωσα μάχη γι' αυτό. Και έπεισα.»
Έπεισε, ισχυρίζεται
. Έπεισε ποιούς; Εμάς; Ακόμα και τώρα, μετά από δυο χρόνια καταστροφικής διακυβέρνησης, μετά την λεηλασία των μεσαίων και χαμηλών εισοδημάτων, μετά την εκτόξευση της ανεργίας σε τρομακτικά επίπεδα, που δεν ισχύει ούτε η κατάπτυστη κυνική του δήλωση «ούτε μία οικογένεια χωρίς έναν τουλάχιστον εργαζόμενο» με τη χώρα σε ελεύθερη πτώση, με το χρηματιστήριο ψιλικατζίδικο (οι μετοχές των μεγάλων τραπεζών έφτασαν σε τιμές από 0,30€ μέχρι 1,10€) με ότι αυτό συνεπάγεται, με παιδεία κρυφού σχολειού, με υγεία που το νοσοκομείο σου ζητά να έχεις και τα αναλώσιμα όπως έγινε με τον κουνιάδο μου που εγχειρίστηκε για φλεβίτη, που ακόμα και οι συνένοχοί του φορτώνουν και τις δικές τους ευθύνες επάνω του, τώρα που το κόμμα του οποίου έγινε αρχηγός «κληρονομικώ δικαιώματι» πέφτει κάτω από το 10%, ακόμα και τώρα σχεδιάζει το πολιτικό του μέλλον. Αντί να εξαφανιστεί μαζί με τον θίασό του, πασχίζει να παραμείνει στην επικαιρότητα και να διαδραματίσει ρόλο κεντρικό, κι εκεί έγκειται η επικινδυνότητά του.

4 σχόλια:

ΤΕΜΑΧΙΣΤΗΣ είπε...

Ειλικρινά πιστεύεις ότι καταλαβαίνει τι λέει; Ειλικρινά (πάλι) αμφιβάλλω, ο άνθρωπός είναι ένας ηλίθιος που βρίσκεται αλλού ... Καλό είναι αυτό για το ίδιο βέβαια, αλλά για μας που τον αφήσαμε να μας κυβερνά είναι αβάσταχτο. Κι έχω και μια ευαισθησία στη βλακεία ... σφάχτη!

Saq είπε...

Ο παοκ να κερδίζει -και ας χρωστάει τα απίστευτα λεφτά, ίσως αυτά που αν τα έδινε, όπως όλες οι παε, να υπήρχαν τα αναλώσιμα για τον φλεβίτη- και πάντα θα υπάρχει ένας παπανδρέου να βρίζουμε.

Swell είπε...

Τείνω να πιστέψω, όπως κι ο Τεμαχιστής, ότι πρόκειται για τελείως ανεγκέφαλο άνθρωπο. Ήθελε, λέει, και το πρότεινε στο Σαμαρά, να κάνουν πρωθυπουργό τη γουρουνίτσα του Μάπετ Σόου, την Έλσα Παπαδημητρίου!

ο δείμος του πολίτη είπε...

Συγνώμη, αλλά περιμένεις να κάνει κάποιος ουσιαστικά αυτοκριτική; Αν ήταν έτσι, ουσιαστικά χαρακίρι θα έπρεπε να κάνουν...