Το καταφύγιο

Αφού πρώτα «έδωσε στο λαό ψωμί» εκείνος που έφερε την «αλλαγή» και την «λαϊκή συμμετοχή» διαπίστωσε ξαφνικά ότι βρισκόμαστε σε «ατραπό». Ο νέος πολιτικο-οικονομικο-κοινωνικός όρος σύντομα έδωσε τη θέση του στον ακόμα πιο νέο και περιγραφικότερο, το «τούνελ». Έκτοτε, επειδή κανείς δεν ήξερε το μήκος του τούνελ αλλά και κανείς δεν νοιαζόταν να το προσδιορίσει, μείναμε εκεί περιμένοντας να δούμε φως στην άκρη του. Όμως για να δεις φως πρέπει να κινείσαι προς μια από τις δύο κατευθύνσεις που υπάρχουν. Στάσιμος στη μέση του ή πηγαίνοντας μια μπρος και μια πίσω φως δεν πρόκειται να δεις ποτέ. Αλλάξαμε μηχανοδηγούς, αλλάξαμε κλειδούχους, αλλά το φως πουθενά. Και ήρθε η στιγμή να μάθουμε από τον υπουργό Λοβέρδο πού βρισκόμαστε. Μας ενημέρωσε από τη Ν.Υ. στην οποία ήταν για ένα συνέδριο ότι βρισκόμαστε σε ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ! Ακριβέστατη περιγραφή και επεξηγηματική. Ακριβέστατη γιατί οι φοβισμένοι, οι απειλούμενοι, οι δεχόμενοι επίθεση μη έχοντας τρόπο να αμυνθούν, κλείνονται στα καταφύγια. Επεξηγηματική, γιατί αν δεν ανοίξεις τις πόρτες του καταφυγίου να βγεις έξω να αντικρίσεις κατάφατσα αυτούς που σε απειλούν σε φοβίζουν σου επιτίθενται και να τους αντιμετωπίσεις, φως δεν πρόκειται να δεις ποτέ. Θα μείνεις εκεί στην υπόγα ενώ επάνω θα σουλατσάρουν άνετοι οι δυνάστες σου.