«Μεταναστευτικό»

Στην εφημερίδα «Θεσσαλονίκη» της 31/1/2011 ένας τύπος που υπογράφει σαν Ι.Χ. γράφει για το μεταναστευτικό, με τίτλο «Φοβού»:
«Όλοι όσοι φοβούνται τους μετανάστες επειδή ήρθαν εδώ να μας καταλάβουν τη Νομική [….] μάλλον δεν είναι απόγονοι μεταναστών. Μάλλον δεν άκουσαν τίποτα για γονείς και (ακόμα χειρότερα) για παππούδες που ξεσπιτώθηκαν μια και δυό φορές στην αναζήτηση καλύτερης μοίρας. Όλοι μάλλον προέρχονται από ακριβά και πλούσια γονίδια, που ποτέ τους δεν χρειάστηκε σε βάθος γενεών, να δακρύσουν στο δρόμο προς άγνωστη κατεύθυνση για να συναντήσουν άγνωστους ανθρώπους. Κι επειδή κανείς δεν έρχεται επειδή έτσι του αρέσει αλλά γιατί κινδυνεύει η ζωή του και παίζεται το μέλλον του, ας προσέξουμε λίγο τα σχόλιά μας. Κυρίως όταν τα διατυπώνουμε από τη ζεστασιά της μεζονέτας μας δίπλα από το τζάκι…»
Τώρα τι να του πεις του νούμερου και τι να καταλάβει;

Αν του πω ότι η μάνα μου ήρθε πρόσφυγας από τη Μικρασία, ο θειός μου ήταν 15 χρόνια μετανάστης στη Γερμανία, έχω ένα φίλο μετανάστη στην Αμερική και έναν στη Σουηδία, ότι ο ενδοκρινολόγος της γυναίκας μου είναι Ιορδανός, ο οπτικός μου Εβραίος, ότι δεν έχω μεζονέτα και μάλιστα με τζάκι, γιατί «τα γονίδιά μου δεν είναι ούτε ακριβά και πλούσια», θα με εξαιρέσει από τον κανόνα που θέσπισε με φασίζουσα ευκολία; Θα δεχτεί άραγε ότι οι μετανάστες από την Ελλάδα δεν πήγαν στις ξένες χώρες χωρίς χαρτιά και περνώντας νύχτα τα σύνορα και πολλοί απ’ αυτούς στάλθηκαν σούμπιτοι πίσω επειδή δεν πληρούσαν κριτήρια και προϋποθέσεις;
Το νούμερο πουλάει ανθρωπισμό αλλά συγχρόνως στολίζει περιφρονητικά κάθε συνάνθρωπό του που συμβαίνει να έχει άλλη άποψη.

Ντέρμπυ! Ε και;

όπως αναρτήθηκε και στην www.pressinaction.gr

Ας πούμε ότι κέρδισε ο ένας κι έχασε ο άλλος. Πέρα από τη βραχύβια ευφορία των οπαδών των νικητών και την ιδίας διάρκειας δυσθυμία των ηττημένων, τι άλλο ακολουθεί τέτοιου είδους αναμετρήσεις; ΤΙΠΟΤΑ!!!

Αν ο πλασματικά αξιολογημένος τίτλος «αφεντικό της πόλης» είναι το ζητούμενο, προτείνω να μετακομίσουν ο ένας (ας πούμε) στις Σέρρες και ο άλλος (πάλι ας πούμε) στην Κατερίνη, όπου ο παραπάνω τίτλος θα είναι αδιαμφισβήτητος και διαρκής για τον καθένα τους. Αυτά εφ’ όσον δεν είναι σε θέση να επιτύχουν κάτι καλύτερο με δεδομένη την νόθα κατάσταση που επικρατεί στο ελληνικό ποδόσφαιρο εδώ και δεκαετίες. Παραμένοντας όμως στην πόλη, ας φροντίσουν τουλάχιστο να μην υπερβάλουν ως προς τη σημασία των μεταξύ τους αγώνων, εκτός από τις περιπτώσεις που ένα έπαθλο ή μια ουσιαστική διάκριση περιμένει τον έναν από τους δύο.

Όπως και να ‘χει όμως, στην ουσία τίποτα δεν αλλάζει μετά από αυτά τα λεγόμενα ντέρμπυ. Οι τιμές στα σούπερ μάρκετ αλλά και στο Καπάνι θα εξακολουθούν να έχουν ανοδικές τάσεις, οι αποδοχές των εργαζομένων καθοδικές, ο ΟΑΣΘ δεν πρόκειται να ανακαλέσει τις ληστρικές αυξήσεις των εισιτηρίων του, τα διόδια θα εξακολουθούν να εισπράττονται για δρόμους ακατάλληλους ή που ΘΑ κατασκευαστούν, η κοινωνική ανισότητα, η αδιαφάνεια στη διαχείριση του δημόσιου χρήματος θα είναι ακόμα εδώ. Οι 4 στους 10 θεατές των ντέρμπυ θα εξακολουθούν να είναι άνεργοι, υποαπασχολούμενοι, υποαμοιβόμενοι που θα περιμένουν τη χαρά να τους πάρει από το χέρι για μια σύντομη βόλτα, ή τη στενοχώρια που θα επισκιάσει για λίγο τις καθημερινές τους άλλες.

Μεγάλη φάμπρικα το γήπεδο, το παραδέχομαι, εξ άλλου χρόνια πολλά καταναλώνω τα προϊόντα που βγάζει.

Για την ιστορία, το ντέρμπυ έληξε 0-0
Γιάννης Αγιάννης

Μέγ(κ)α πολιτιστικό γεγονός

Ο πρώην βουλευτής Ν. Μπίστης, (ούτε φωτογραφία του δεν βάζω) έγραψε ένα βιβλίο που περιλαμβάνει τις αναμνήσεις του από την πολιτική του διαδρομή αλλά και την αναθεωρητική του ματιά σ’ αυτήν, τώρα. Δηλαδή θα διαβάσει ο αναγνώστης την αρχική του ένταξη στην κομμουνιστική αριστερά, κατόπιν την περίοδό του στον ΣΥΝ με το δημιούργημά του την ΑΕΚΑ, και τελικά την πασοκοποίησή του και την ανέλιξή του μέχρι και σε υφυπουργό. Δεν ξέρω και ούτε θέλω να μάθω, αλλά ενδεχομένως οι αναθεωρήσεις του έχουν να κάνουν με το ότι θα ήταν πιο λογικό η πολιτική του πορεία να είχε την αντίθετη πορεία.
Όπως και να ‘χει, το μέγα αυτό πολιτιστικό γεγονός , την παρουσίαση του βιβλίου, παρακολούθησαν πλήθος πολιτικών προσωπικοτήτων (έχουμε και τέτοιες;) και σχετική αναφορά έγινε και στο δελτίο του ΜΕΓΚΑ.

Καμιά στέγη και γι αυτούς μήπως;

Καμιά δουλίτσα ρε παιδιά, ένα κεραμιδάκι πάνω απ' το κεφάλι τους, που μπορεί βέβαια να φταίει αυτό για την κατάστασή τους, αλλά μπορεί και όχι. Κι αν ακόμα φταίει, η πολιτεία πρέπει να σηκώνει αδιάφορα τους ώμους "ας πρόσεχαν...";

Κι άντε η πολιτεία είναι αυτή που είναι κι "έχει σοβαρότερα θέματα να ασχοληθεί" αλλά καμιά ΜΚΟ, καμιά νεολαία;

Δεν ειρωνεύομαι, απλά τα πρόσφατα γεγονότα μου έδωσαν την αφορμή να θίξω το θέμα.

Αν κάποιος το πάρει αλλιώς, ζητώ συγνώμη.

Δόξα το Θεό, χάσαμε...

...τους Μεσογειακούς αγώνες του 2013, λόγω μεγάλων καθυστερήσεων στην εκτέλεση των έργων

.

Να πω οτι στενοχωρέθηκα, ψέμματα θα 'ναι. Ας στενοχωρεθούν οι επιτήδειοι που είχαν επενδύσει στην τέλεσή τους, είτε αγοράζοντας έγκαιρα εκτάσεις που ήταν απαραίτητες για τους αγώνες, είτε έχοντας εξασφαλίσει την ανάληψη "μεγάλων έργων"

Περαστικά τους, αλλά κάτι θα βρεθεί για να ρεφάρουν.

Η έφεση του ΠΑΟΚ απορρίφθηκε.

Τώρα ο καθένας βρίσκεται απέναντι στις ευθύνες του, πρέπει να τις αναλάβει και να δούμε πως θα τις αντιμετωπίσει!

Η έκθεση της αστυνομίας στην περίπτωση της ΑΕΚ δεν ελήφθη υπ' όψη από τους δικαστές, αλλά στην περίπτωση του ΠΑΟΚ ελήφθη μέχρι κεραίας.

Η Τετάρτη φοβάμαι οτι θα είναι δύσκολη.

Ντροπή παλιόπαιδα, τον πρώην ρε;

Για μια ακόμα φορά σύσσωμη η Βουλή με προεξάρχοντες τον πρόεδρο και τον πρώην πρόεδρό της κ.κ. Πετσάλνικο και Κακλαμάνη, εξέφρασε την αγανάκτησή της και καταδίκασε την φραστική επίθεση που δέχτηκε ο πρώην πρωθυπουργός Κ. Σημίτης από ομάδα νεαρών.
Οι άνθρωποι είναι επικίνδυνοι.

Έχουν από μόνοι τους βάλει τους εαυτούς τους σε βάθρα, μπροστά από τα οποία πρέπει να περνάει ο λαός με τον προσήκοντα σεβασμό. Δεν επιτρέπονται «γιούχα» και «ουστ» ούτε χαρακτηρισμοί «λαμόγιο», «απατεώνα» κ. α. Εντάξει, γιαούρτια και αυγά δεν συνάδουν με τον πολιτικό μας πολιτισμό αλλά και οι λέξεις καμιά φορά μας εκθέτουν ως χώρα και δεν είναι σωστό.
Να τους δέρνουμε δεν είναι πρέπον, να τους κράζουμε δεν κάνει, δηλαδή μόνο να τους ψηφίζουμε επιτρέπεται, ή να αδιαφορούμε.

Αλλά πάλι, όπως έδειξε και η ερμηνεία του πρόσφατου εκλογικού αποτελέσματος, την αδιαφορία αυτοί την θεωρούν επιδοκιμασία και έγκριση.
Άρα;

Μπαχαλάκιας και επεισοδιάκιας, δεν είμαι.

Κάποιοι άλλοι όμως είναι. Και εννοώ τις πολιτικές ηγεσίες του αθλητισμού διαχρονικά (ήμουνα νιός και γέρασα), και τους διάφορους που διορίζουν για να διευθύνουν τα αθλητικά πράγματα να εξασφαλίζουν δίκαιες αθλητικές αναμετρήσεις και να αποδίδουν δικαιοσύνη στις παραβάσεις της νομοθεσίας περί εξωσχολικού αθλητισμού.
Στο ψητό τώρα.
Μετά τα όσα έγιναν στο Βόλο, όπου ο Μπέος έχοντας πάρει τα λεφτά από τον ΠΑΟΚ για τα εισιτήρια, άφησε ανοιχτές τις πόρτες του πετάλου που προοριζόταν για τους φιλοξενούμενους και ξαφνικά η αστυνομία αποφάσισε να παίξει τον ρόλο του ελεγκτή με την γνωστή ευγενική συμπεριφορά της προκαλώντας έτσι την αντίδραση των λίγων που περίμεναν αυτή την ευκαιρία. Στη συνέχεια αφού ανανέωσε το στοκ των χημικών της, συνέταξε μια έκθεση το περιεχόμενο της οποίας δεν έκανε τον κόπο να υποστηρίξει ενώπιον των αθλητικών δικαστών οι οποίοι με τη σειρά τους δεν δέχτηκαν καμιά από τις αιτιάσεις της ΠΑΕ ΠΑΟΚ και εν ριπή οφθαλμού επέβαλαν την ποινή που συνέφερε στον νομικό εκπρόσωπο του ΟΣΦΠ που παρίστατο χωρίς να έχει κανένα λόγο.
Στο μπάσκετ επεβλήθη στον ΠΑΟΚ εξοντωτική ποινή 4 αγώνων χωρίς θεατές επειδή συνέβη το πρωτοφανές, να πέσουν αντικείμενα στον αγωνιστικό χώρο (κέρματα, αναπτήρες) και ένα εξ αυτών να χτυπήσει έναν διαιτητή, και στον ΠΑΟ που μια φωτοβολίδα (από τις 4-5) χτύπησε ελαφρά αντίπαλο παίκτη ενώ συνομιλούσε με τον διαιτητή η ποινή ήταν 2 αγώνες. Ήταν θέμα τύχης να τον βρεί πιο χοντρά και να λέμε τώρα «το καημένο το παλληκάρι». Και οι δύο ομάδες έκαναν έφεση και (ω του θαύματος!) η ποινή του ΠΑΟ μειώθηκε στο μισό αλλά του ΠΑΟΚ παρέμεινε ως είχε.
Και όλοι αυτοί τώρα, υπουργοί, αστυνομία, ΕΠΟ, σούπερ λίγκα και θεσμικά όργανα, θα εκπλαγούν αν ο κόσμος αντιδράσει. Ο κόσμος που καταπιεσμένος πανταχόθεν και πολύπλευρα βγάζει τ’ απωθημένα του κάθε Κυριακή στα γήπεδα όπως ακριβώς συμφέρει στις κρατικές εξουσίες. Τα γήπεδα και οι αδικίες που συμβαίνουν στον αθλητισμό είναι ντιρεκτίβες της εξουσίας. «Ασ’ τους να πλακώνονται στα γήπεδα, να εκτονώνονται εκεί για να ξεχνάνε όλα τ’ άλλα». Το παιγνίδι διευθύνεται από τους επάνω και παίζεται από τους κάτω.
Για ότι συμβεί την Τετάρτη, (εύχομαι να μη συμβεί τίποτα) υπεύθυνοι δεν θα είναι οι χουλιγκάνοι της κερκίδας αλλά οι χουλιγκάνοι της εξουσίας. Ακόμα κι αν η έφεση που άσκησε ο ΠΑΟΚ εξαφανίσει την ποινή, λίγα θα αλλάξουν.

Οι ΠΑΟΚτσήδες έχουν πάρει ανάποδες...

Αστικές συγκοινωνίες

10.10 μπαίνεις στο λεωφορείο από την στάση Μπότσαρη, ακυρώνεις το εισιτήριό σου στις 10.11, και (με κίνηση) 10.30 είσαι στη Διαγώνιο. Αγοράζεις από το (ΧΧΧΧΧΧ) 3 ζευγάρια κάλτσες, 2 φανέλες και 2 μπόξερ, 10.45 αλλάζεις τη μπαταρία στο ρολόι σε παρακείμενο κατάστημα, 10.55 πληρώνεις έναν λογαριασμό σε ΑΤΜ τράπεζας, 11.00 με 11.15 πίνεις ένα εσπρέσο στα όρθια στο SOCIAL, 11.20 παίρνεις το λεωφορείο της επιστροφής.

Κόστος μετακίνησης (εντός 70') 0,60€.

Αυτά μέχρι 31 Ιανουαρίου.
Η ίδια χρονικά διαδρομή από 1 Φεβρουαρίου θα κοστίζει 1,60. Αύξηση 266%!!! (το παλιό εισιτήριο χ 2,66 φορές)
Και ο έξυπνος ΟΑΣΘ έχει εξαφανίσει τα εισιτήρια των 0,60 που κανονικά ισχύουν μέχρι 31/1 κι έχει ξεκινήσει τα νέα εδώ και ένα δεκαήμερο.
Και καλά, εγώ κατεβαίνω στο κέντρο για όχι σοβαρούς λόγους και όχι κάθε μέρα.

Ο εργαζόμενος που χρησιμοποιεί το λεωφορείο 4 φορές την ημέρα και θα πληρώνει 3,20€ αντί 2,40 που πλήρωνε; (αύξηση 133% δηλαδή το παλιό εισιτήριο επί 1,33 φορές)
Πόσο έξω από την πραγματικότητα και αδιάφορος για την κοινωνία πρέπει να είναι αυτός που εγκρίνει τέτοιες αυξήσεις;

Εμπρός λοιπόν…

Το Γερμανικό Ινστιτούτο IWH εκτιμά ότι προκειμένου η Ελλάδα να ανακτήσει την εμπιστοσύνη των αγορών, θα πρέπει να υποθηκεύσει περιουσιακά στοιχεία του Δημοσίου- όπως τα ελληνικά νησιά – ως αντάλλαγμα για τα δάνεια που παίρνει στο πλαίσιο του πακέτου διάσωσης. Όπως επισημαίνει ο επικεφαλής του Ινστιτούτου, «αν η χώρα δεν μπορέσει να εξυπηρετήσει το χρέος της, τότε οι ομολογιούχοι θα βρεθούν με ζημιές. Και εάν ο Γερμανός φορολογούμενος πρέπει να πληρώσει – συνεχίζει – τότε θα πρέπει να βρεθεί ένα τίμημα και για τον έλληνα φορολογούμενο.» Καταλήγοντας, το Γερμανικό Ινστιτούτο επισημαίνει ότι με δεδομένο ότι ο Έλληνας φορολογούμενος δεν μπορεί να πληρώσει, τα δημόσια περιουσιακά στοιχεία – και συγκεκριμένα τα νησιά – αξίζουν περισσότερο από το χρέος και θα ήταν μία καλή λύση να υποθηκευτούν.

σημ. "Αθλίων": Δεν ξέρει ο καλός επικεφαλής του καλού Γερμανικού Ινστιτούτου, οτι με βάση συγκεκριμένους όρους του Μνημονίου, το σύνολο της δημόσιας περιουσίας είναι ήδη υποθηκευμένο; Δεύτερη υποθήκη να βάλουμε; Μπορεί να είμαστε διεφθαρμένοι (χώρα και πολίτες) αλλά όχι και τέτοια. Εκτός αν...

Καλώς ήρθες πάλι Σωτηράκη...

Έστω και την τελευταία ώρα, αναγνωρίστηκε οτι δεν είσαι περιττός στην ομάδα.

Εύχομαι να σου δοθούν περισσότερες ευκαιρίες και είμαι σίγουρος οτι θα τις εκμεταλλευτείς

Όπως και χθες!

Σωτηράκη παλληκάρι μου…

…ούτε ο πρώτος είσαι ούτε ο τελευταίος, είσαι όμως ένας από τους λίγους που η αποχώρησή τους από την ομάδα με στενοχωρεί.

Η κερκίδα δεν "σε πήγε" από την αρχή κι αυτό έχει συμβεί πολλές φορές στο παρελθόν. Ούτε την αγωνιστικότητα και το πάθος σου εκτίμησε, ούτε τον αγωνιστικό τσαμπουκά και το ότι δεν φοβόσουν «να βάλεις τα πόδια σου», ούτε ότι έδινες την μπάλα με την μία και συνήθως σωστά. Δεν έλαβε υπ’ όψη της ότι δεν ευτύχησες να έχεις δίπλα σου παίκτες που θα σε βελτιώσουν, που θα καλύψουν τα λάθη σου και θα σου δώσουν αέρα. Θέλω να πω ότι αν είχες αρκετά παιγνίδια δίπλα στον Πάμπλο, σίγουρα θα ήσουν αλλιώς. Δεν γκρίνιαξες, έδειξες ανωτερότητα και γενναιότητα, επέμεινες πιστεύοντας ότι θα δικαιωθείς, αλλά…
Το χειροκρότημα που σου έλειψε στην Τούμπα είμαι σίγουρος ότι θα το εισπράξεις σήμερα και οπωσδήποτε όταν ξανάρθεις σαν αντίπαλος, γιατί εμείς οι ΠΑΟΚτσήδες είμαστε πολύ «large» λαός.
Καλή τύχη παλληκάρι μου!

Πόλεμο στους δημοσίους υπαλλήλους…

…κηρύσσει το εξώφυλλο του περιοδικού «Economist», και αυτό αρκεί για να γίνει αντιληπτή η γραμμή που υπάρχει αυτή τη στιγμή στην καπιταλιστική νεοφιλελεύθερη Ευρώπη.

Επομένως μη κατηγορούμε άδικα τον ΓΑΠ, ντιρεκτίβες ακολουθεί ο άνθρωπος κι όπως πάντα πρόθυμος και χωρίς να υπολογίζει πολιτικά κόστη και τέτοιες αηδίες.

Ο εχθρός πρέπει να υπάρχει και να κατονομαζεται, κάθε φορά και διαφορετικός ανάλογα με τη σημασία του.

24 ώρες μετά το «Γ. Καραϊσκάκης»

Ξεκινάω από το κοράκι. Δεν του ‘κατσε. Στο πρώτο ημίχρονο πάσχισε να κάνει κατηφορικό το γήπεδο αλλά δεν τα κατάφερε. Δεν είδε την ανατροπή του Σάλπι από τον Αβράμη (έξω από την περιοχή βέβαια) την ανατροπή του Ίβιτς από πίσω καθώς έτρεχε να πάρει θέση κάνοντας το 1-2, το πάτημα στο κεφάλι του πεσμένου Κοντρέρας, το αντιαθλητικό χτύπημα του Πάντελιτς, έδιωξε τον Χάβο, πέρασε ντούκου τον τραυματισμό του επόπτη και τις φωτοβολίδες που έπεσαν στην εστία του Χαλκιά. Στο δεύτερο κάναμε εμείς το γήπεδο κατηφορικό, σκέφτηκε ο μάγκας εντάξει όπου να ‘ναι θα γίνει η δουλειά, αλλά δεν υπολόγισε τα δοκάρια και τον τεράστιο Κοντρέρας. Ήρθε και το γκολ του Βιερίνια σε χρόνο που δεν άφηνε πολλά περιθώρια… Πρόλαβε όμως να κιτρινίσει τον Κοντρέρας σε μια φάση που ο Πάντελιτς (;) έπεσε μόνος του δυο μέτρα μακριά του προφανώς χεσμένος (που πάω να περάσω τώρα;). Στα επί μέρους, ο Χαλκιάς είχε δυο βόλτες στην περιοχή που ευτυχώς δεν κόστισαν, ο Σνάουτσνερ τα κατάφερε, ο Τσιρίλο γενικά καλός αλλά σε δυο φάσεις τον ξελάσπωσαν τα δοκάρια, ο Πάμπλο Νο1 παγκόσμιος, ο Λίνο (αχ βρε Λίνο) μπάτε σκύλοι αλέστε. Στο κέντρο ο άρχοντας ο δεν καταλαβαίνω τίποτα Πάμπλο Νο2 με το ανεπηρέαστο παλληκαράκι τον Τσουκαλά για τον οποίο έχω ελπίδες, ο Φωτάκης που ώρες ώρες νομίζεις ότι σταματάει το μυαλό του, ο πάντα χρησιμότατος Ίβιτς που ακόμα δεν είναι στα καλά του. Ο Βιερίνια που ξεπατώθηκε στο τρέξιμο μιας και δεν είχε βοήθειες από τον Λίνο αλλά είχε ακόμα την δύναμη να πεταχτεί την στιγμή που έπρεπε, ο Σάλπι αγωνιστικός αλλά χωρίς σωστή τροφοδότηση, ο Κούτσια που για μένα είναι φανερό ότι φοβάται μην κάνει λάθος και γι αυτό το κάνει τελικά, είναι θέμα αυτοπεποίθησης γιατί το κατέχει το άθλημα. Βοήθησαν και ο Μούσλι και ο αδικημένος Μπαλάφας (η συμπάθειά μου το ομολογώ).
Για τα νταηλίκια στη φυσούνα και τα αποδυτήρια έχω να πω ότι ελπίζω να μην ανταποδοθούν. Δεν τα έχουμε ανάγκη, δεν υιοθετούμε τέτοιες συμπεριφορές.

ΠΑΟΚ είμαστε!

Εξάντας

Χθες είδα στην τηλεόραση την μεγαλύτερη καταγγελία για την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης. Ήταν στη ΝΕΤ και στην εκπομπή «ΕΞΑΝΤΑΣ» του Γιώργου Αυγερόπουλου. Το θέμα της ήταν η Γουατεμάλα. Μια χώρα που από το 1984 έπεσε στα νύχια του ΔΝΤ. Τα τελευταία 7 χρόνια η «ανάπτυξή» της είναι από τις υψηλότερες στον κόσμο 4% αλλά και η θνησιμότητα των παιδιών κάτω των 5 ετών είναι 1 στα 2, λόγω πείνας και υποσιτισμού. Έχουν πουληθεί τα πάντα στις πολυεθνικές και στους ντόπιους συνεταίρους τους. Το 97% της εύφορης γης ανήκει στο 3% του πληθυσμού και το 90% του παραγόμενου πλούτου ανήκει στο 10%. Τεράστιες εκτάσεις άλλαξαν καλλιέργειες και αντί να παράγονται στάρι και καλαμπόκι παράγονται καουτσούκ και βιοκαύσιμα. Η εταιρεία που εμπορεύεται τις μπανάνες της Γουατεμάλας κατέχει και λιμάνια και σταθμούς παραγωγής ενέργειας. Η Τρίτη χώρα στον κόσμο στην παραγωγή μπανάνας και τέταρτη στην παραγωγή καφέ βρίσκεται μεν σε τροχιά ανάκαμψης αλλά τα παιδιά της πεθαίνουν από υποσιτισμό κι όσα από αυτά δεν πεθάνουν η νοητική τους κατάσταση όταν ενηλικιωθούν, θα είναι παιδιού των πρώτων τάξεων του δημοτικού.
Θα μου πείτε «γίναμε Γουατεμάλα;»
Όχι ακόμα…

Καθημερινές απάτες

Με τις ευλογίες της κυβέρνησης, αυξήθηκαν τα εισιτήρια του ΟΑΣΘ (από 0,60 με δικαίωμα μετεπιβίβασης εντός 70’ σε 0,80 χωρίς αυτή τη δυνατότητα). Εκτός αυτού ο «κοινωφελής» αυτός οργανισμός α ρ α ί ω σ ε τα δρομολόγιά του με αποτέλεσμα ο συνωστισμός στα λεωφορεία να είναι απίστευτος. Αν κάποια αρχή κάνει έναν έλεγχο τις ώρες αιχμής δια διαπιστώσει τουλάχιστον 20% υπεράριθμους επιβάτες με ότι αυτό συνεπάγεται για την ασφάλεια των επιβατών και την ομαλή συμπεριφορά του οχήματος.

Αλλά ποιος να ασχοληθεί; Μήπως οι εξουσιαστές μας έχουν μπεί ποτέ σε αστικό;
Μια άλλη κατηγορία απατεώνων είναι οι ασφαλιστικές εταιρείες.

Εξετάζοντας το ασφαλιστήριο συμβόλαιό μου είδα: «υλικές ζημίες προς τρίτους 750.000€»!!! (με το αντίστοιχο ασφάλιστρο βέβαια). Δηλαδή είμαι καλυμμένος αν πάρω σβάρνα και καταστρέψω ολοσχερώς 10 αυτοκίνητα από Πόρσε Καγιέν και πάνω. Είναι δυνατό να συμβεί αυτό; Φαίνεται πως το αρμόδιο υπουργείο που εγκρίνει τέτοιες καλύψεις, θεωρεί ότι είναι. Στο ίδιο συμβόλαιο με καλύπτουν για ζημιές 100.000€ από ανασφάλιστο όχημα, την ίδια στιγμή που εκτιμούν την αξία του αυτοκινήτου μου σε 13.200€.

Οι χουλιγκάνοι και ο χουλιγκάνος

Θα μου πεις τώρα, εδώ η χώρα είναι στα μαύρα χάλια και εγώ κάθεσαι και ασχολείσαι με χουλιγκάνους;
Μα η χώρα είναι έτσι όπως είναι εξ αιτίας των χουλιγκάνων της

πολιτικής μιας και χούλιγκαν είναι ο αγγλικός όρος για τον μπράβο, τον νταή, τον προστάτη του ισχυρού, τον επιβαλλόμενο βίαια και αυθαίρετα, αλλά τέλος πάντων εδώ θα μιλήσω για τους χουλιγκάνους του αθλητικού χώρου.
Δηλαδή ο μπερδεμένος, θολωμένος, πιωμένος ή χαπακωμένος που πετάει μια κροτίδα, φωτοβολίδα ή πυρσό είναι περισσότερο κατακριτέος ή επικίνδυνος από τον άλλο που μπουκάρει στα δημοσιογραφικά και στολίζει τον δημοσιογράφο γιατί ένα του σχόλιο ήταν αντίθετο με τα συμφέροντα της ομάδας του; Ο ένας μπορεί να είναι άνεργος ή θυμωμένος γενικά με την κοινωνία και ξεσπάει στο γήπεδο, ο άλλος όμως λεφτάς, επιτυχημένο και προβεβλημένο μέλος της κοινωνίας, τι λόγο έχει να συμπεριφέρεται έτσι και να δίνει μαθήματα σωστής δημοσιογραφίας; Και να απειλεί ευθέως «ελπίζω να μην ξανασυμβεί». Ο πρώτος βέβαια μπορεί να συλληφθεί, να χτυπηθεί, να οδηγηθεί στον εισαγγελέα, για τον δεύτερο όμως δεν πρόκειται να υπάρξει συνέπεια.
Και μια ερώτηση καπετάνιε. Αν ο αυθάδης δημοσιογράφος έλεγε ότι το πέναλτυ ήταν κανονικό, θα πήγαινες πάλι να τον συνετίσεις;

Ο φασισμός του δακρυγόνου

Τι γίνεται μ’ αυτή την απίστευτη ευκολία με την οποία οι «δυνάμεις της τάξης» εκτοξεύουν τα διάφορα χημικά τους εναντίον δικαίων και αδίκων;
Πως είναι δυνατό να αδιαφορούν για όλους όσοι ΝΟΜΙΜΩΣ βρίσκονται σ’ έναν συγκεκριμένο χώρο, άντρες γυναίκες και παιδιά που δεν είχαν κάνει τίποτα κι απλά περίμεναν να δούν ένα ποδοσφαιρικό αγώνα χωρίς να συμμετέχουν σε κανένα επεισόδιο; Δεν έχει πει κανείς στον γαλονά που έδωσε την εντολή ότι όλα αυτά παρασέρνονται, διαχέονται στον αέρα και καταλήγουν όπου να’ ναι; Πάνοπλοι στην κυριολεξία, κράνη, ασπίδες, κλομπ, πιστόλια, επικαλαμίδες, δακρυγόνα, χειροβομβίδες κρότου λάμψης Τι δημοκρατική νοοτροπία είναι αυτή που κρίνει ένοχο τον οποιονδήποτε και τον πλακώνει στα χημικά; Που κάνει τον κάθε πολίτη έρμαιο στις «μάτσο» διαθέσεις κάθε κομπλεξικού ένστολου; Κι αυτά που ρίχνουν αριστερά και δεξιά, τζάμπα τα παίρνει η πολιτεία ή υπάρχει καμιά μίζα ανάλογη με την κατανάλωση;

Περί γάμου…

Δεν έχει σημασία ποιοι τα είπαν, αλλά το πόσο κοντά στην αλήθεια είναι


Γνωρίζω περί τρομοκρατίας. Είμαι παντρεμένος 2 χρόνια
Ήμουν άτυχος και με τις δύο γυναίκες μου. Η μία με εγκατέλειψε, η άλλη όχι.
Το μυστικό για να κρατήσεις το γάμο σου είναι: Όταν έχεις άδικο, παραδέξου το. Όταν έχεις δίκιο σώπαινε
Ξέρετε τι έκανα πριν παντρευτώ; Ότι μου άρεζε.
Η γυναίκα μου κι εγώ ζήσαμε ευτυχισμένοι 20 χρόνια. Μετά συναντηθήκαμε…
Η καλή γυναίκα συγχωρεί τον άντρα της όταν της αποδεικνύει ότι αυτή έχει άδικο Το μυστικό του ευτυχισμένου γάμου μου είναι ότι εγώ και η γυναίκα μου βγαίνουμε δύο βράδια κάθε βδομάδα για φαγητό, ξέρετε… κεριά, απαλή μουσική, καλό κρασί… Αυτή τις Τρίτες, εγώ τις Παρασκευές
Καλή γυναίκα είναι το άτομο που σε βοηθάει να αντιμετωπίσεις προβλήματα που δεν θα είχες αν ήσουν εργένης
Ο αποτελεσματικότερος τρόπος να θυμάσαι την επέτειο του γάμου σου, είναι να την ξεχάσεις μία φορά
Ο γάμος είναι ο μόνος πόλεμος που κάποιος κοιμάται με τον εχθρό του
Διάλογος: -Η γυναίκα μου είναι ένας άγγελος… -Τυχερέ, η δικιά μου ζει ακόμα..

Θεσσαλονίκη η πρωτοπόρος!

Όλοι θα τον θυμούνται τον Δήμαρχο, ακόμα και οι επερχόμενες γενιές που δεν θα τον έχουν ζήσει. Θα τον θυμούνται πάντα από αυτά που έκανε για την πόλη και τα έργα που άφησε πίσω του. Και δεν μιλάω για το νέο παραλιακό πάρκο, ούτε για το εξαιρετικό δείγμα αρχιτεκτονικής του νέου Δημαρχείου, ούτε για τα καγκελάκια της Τσιμισκή, ούτε για τους ποδηλατοδρόμους. Μιλάω για το τελευταίο επίτευγμα της τεχνολογίας, αυτό που πάντα ήθελε όχι μόνο η Θεσσαλονίκη αλλά και η κάθε πόλη. Αυτό που κανείς δήμαρχος σε καμιά πόλη δεν σκέφτηκε και δεν έκανε πράξη. Ποια Παρίσια και Λονδίνα και Βιέννες και Ν. Υόρκες τώρα; Πνίγονται στη σκόνη που αφήνει πίσω της η Θεσσαλονίκη καθώς με γιγάντια άλματα πορεύεται στο πεπρωμένο της. Το έμβλημα της πόλης θ’ αλλάξει, τι να μας πούνε τώρα Λευκοπύργοι και Καμάρες και Ροτόντες; Τουρίστες από κάθε άκρη της γής θα συρρέουν προκειμένου μαζί με τους ντόπιους να απαντήσουν επιτέλους στο προαιώνιο ερώτημα που βασανίζει τον άνθρωπο από καταβολής κόσμου:
"Πόσες μέρες μένουν για να τελειώσει ο χρόνος;"

σημ. δεν είναι πλάκα, δεν είναι ρολόι χαλασμένο, είναι ακριβώς αυτό που περιγράφω, αντίστροφος μετρητής των ημερών του χρόνου, αύριο θα δείχνει 350, μεθαύριο 349 κ.ο.κ.

Φράχτες και ξέφραγα αμπέλια

Αυτή η ιστορία με την ΛΑΘΡΟμετανάστευση έχει γίνει πεδίο δηλώσεων και γνωμών για οποιονδήποτε δικαιούται να έχει γνώμη, και στην περίπτωση αυτή γνώμη δικαιούνται οι πάντες. Δεν χρειάζεται να έχουν τίτλους σπουδών σχετικών ή άσχετων με το θέμα, δεν αποκτούν το δικαίωμα κατέχοντας κάποια πολιτική ή κομματική θέση.

Μιλάνε όλοι, από αυτούς που εκμεταλλεύτηκαν τους ΛΑΘΡΟμετανάστες είτε με να τους παίρνουν στη δούλεψή τους για ένα κομμάτι ψωμί (μεγάλα έργα, αγροτικές εργασίες, φροντίδα κήπων και σπιτιών κ.α.) είτε στοιβάζοντας τους σε τρώγλες με κατά κεφαλήν ενοίκιο, μέχρι παθόντες, φανατικοί, ξενόφοβοι, συνωμοσιολόγοι αλλά και ανοιχτόμυαλοι, προοδευτικοί, ανθρωπιστές και βέβαια πολιτικάντηδες κάθε απόχρωσης και βαθμού σοβαρότητας.

Αφού οι αχρείοι πολιτικοί αδιαφόρησαν συστηματικά, ένοχα και προδοτικά για το ότι χώρα έμπαζε από παντού επειδή τα «φτηνά χέρια» θα έδιναν ώθηση στην οικονομία, τώρα φτάσαμε στο «δια ταύτα». Μπορεί οι Έλληνες να ξέρουν από πρώτο χέρι τι θα πεί μετανάστευση, αλλά όσοι τραβήχτηκαν σε Γερμανίες, Βέλγια, Αμερικές και όπου γης, ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή, δεν το έκαναν νύχτα, κρυφά, χωρίς χαρτιά και άδειες. Εδώ έχουν μαζευτεί «όλες οι φυλές του Ισραήλ» και κανείς δεν ξέρει ποιοι είναι, από πού είναι, ποια η κατάσταση της υγείας τους, αν είναι όντως πολιτικοί πρόσφυγες ή έχουν ποινικό μητρώο. Κι εδώ μπαίνει ο διαχωρισμός μεταξύ νομίμων και λαθρομεταναστών. Έχω συναναστραφεί, φάει και πιεί με οικονομικούς μετανάστες κυρίως Αλβανούς. Στέριωσαν εδώ, τα παιδιά τους πήγαν σχολείο και ίσως αισθάνονται τον τόπο που μεγάλωσαν σαν πατρίδα τους, όμως οι άλλοι; Οι εγκλωβισμένοι, άστεγοι, άνεργοι σε μια χώρα που θα ‘ναι λογικό να μισούν; Έβλεπα ένα ρεπορτάζ «500.000 λαθρομετανάστες στην Αττική εκ των οποίων 250.000 στο κέντρο της Αθήνας»(!) , σε κάποια μικρονήσια του ανατολικού Αιγαίου οι περιφερόμενοι «ναυαγοί» είναι περισσότεροι από τους κατοίκους, αγρότες του Έβρου έλεγαν στην τηλεόραση ότι βρίσκουν συνέχεια δυστυχείς ταλαίπωρους μέσα στα σπαρτά, στα κουβούκλια των γεωτρήσεων και στις ψαροκαλύβες του ποταμού. Το μέγεθος του προβλήματος δεν μπορεί να το αρνηθεί κανείς. Αρνούμαι την ταμπέλα «ελληναράς» «ρατσιστής» «εθνικιστής» «κου κλουξ κλαν» και οτιδήποτε άλλο εύκολα εκτοξευόμενο, απλά ζητάω κάτι να γίνει από αυτούς που μπορούν και πρέπει. Για να λύσεις ένα πρόβλημα, πρέπει πρώτα να το κατανοήσεις, η απλή διαπίστωσή του δεν αρκεί και δυστυχώς μέχρι τώρα μόνο διαπιστώσεις σαν τη δική μου ακούω.

Ο ανθρωπισμός είναι αρετή.

Είναι όμως δυνατό να διαχειριστεί η Ελλάδα τόσο μεγάλο αριθμό ανθρώπων που εγκλωβίστηκαν εδώ;

Οι άθλιες συνθήκες διαβίωσης που μπορούν να τους οδηγήσουν;

Στον «επί ξύλου κρεμάμενο» θα έρθει η στιγμή που θα ξεπεραστούν οι όποιες ηθικές αναστολές και θα επικρατήσει το ένστικτο της με κάθε τρόπο επιβίωσης.

Στο παρελθόν οι διαχρονικά ανεπαρκείς ελληνικές κυβερνήσεις, κατάφεραν με τις μπάρες και τις απαγορευμένες περιοχές, να τουρκοποιήσουν ολόκληρους πληθυσμούς Πομάκων και Ρομά στη Θράκη, μέχρι να καταλάβουν τι γίνεται και να σταματήσουν την απομόνωση στην οποία είχαν καταδικάσει τα Πομακοχώρια. Όταν ξύπνησαν ήταν αργά, όπως φοβάμαι πως είναι και τώρα.

Οι άνθρωποι αυτοί είναι εδώ, να τους διώξεις δεν γίνεται, να τους στείλεις στην Ευρώπη δεν μπορείς, να τους απορροφήσεις και να τους εντάξεις δεν είναι δυνατό. Είμαστε σε αδιέξοδο, και τα αδιέξοδα δημιουργούν άγχος, ενίοτε και πανικό...

Αυθαίρετο είναι μόνο το μισό…

Το άλλο μισό είναι κλεισμένος ημιυπαίθριος.
Κάτι σαν την κατάσταση που παγιώθηκε στη χώρα. Από τη μια οι βαρβάτες αυθαιρεσίες και από την άλλη οι «έλα μωρέ τώρα…» Οι πρίγκηπες της αυθαιρεσίας καταγγέλλουν τους φτωχοδιάβολους για την κατάσταση, στρέφουν με τους μηχανισμούς προπαγάνδας τον έναν εργαζόμενο εναντίον του άλλου, ελπίζοντας -και συχνά δικαιωνόμενοι- ότι οι ανομίες τους θα καλυφθούν από τη σκόνη που σηκώνει η αντιπαράθεση.

Το αν οι Πορτογάλοι δανείστηκαν τελικά από τους Κινέζους και δεν σύρθηκαν στο ΔΝΤ, δεν είναι προς συζήτηση. Οι μυστικές όσο και περίεργες συμφωνίες για κοινές συνεδριάσεις υπουργικών συμβουλίων με άλλη χώρα, δεν είναι δική μας δουλειά. Δεν θα υποδείξουμε εμείς τι Ιστορία θα διδάσκονται στη Β και Γ λυκείου, ούτε μας πέφτει λόγος για τη διαχείριση της εθνικής περιουσίας και του εθνικού πλούτου. Εμείς είμαστε εναντίον του οδηγού της ΕΘΕΛ που σαμποτάρει την οικονομία παίρνοντας με 30 χρόνια δουλειάς 1300 ή -ακόμα χειρότερα- 1500€ το μήνα αναγκάζοντας την κυβέρνηση να αυξήσει τα εισιτήρια για να μειώσει τα ελλείμματα. Να βρίζουμε τους δημοσίους υπαλλήλους, της θυγατρός Πάγκαλου εξαιρουμένης (τιμής ένεκεν για τις υπηρεσίες του πατρός της προς την πατρίδα), τους ΔΕΗτζήδες για την ακρίβεια του ρεύματος, τους βενζινοπώλες για το 1,60 και όσους τέλος πάντων κάνουν τη ζωή μας δύσκολη.

Οι υπουργοί, οι διοικητές των οργανισμών, κάνουν ότι μπορούν και γι αυτό τους πρέπει τιμή και σέβας.
Αυτή είναι κατάσταση στην παράγκα

Ο στρατός της Κίνας

Στοιχεία από το Μετοχικό Ταμείο Στρατού

Ανάμεσα στους δικαιούχους μερισμάτων από το παραπάνω Ταμείο (ΜΤΣ) βλέπει κανείς και 18.810 «ανώτατους» των οποίων τα μερίσματα είναι και αυτά ανώτατα. Οι «ανώτατοι» αυτοί κατανέμονται ως εξής.
2150 αρχηγοί Γενικών Επιτελείων
610 αρχηγοί αστυνομίας
9050 αντιστράτηγοι και
7100 υποστράτηγοι
Με τόσους «ανώτατους» θα ‘πρεπε να ‘χουμε τον στρατό της Κίνας.
Εν πάση περιπτώσει είναι γνωστό ότι οι πολύ περισσότεροι από αυτούς πήραν τους βαθμούς τους «εν μια νυκτί» από τις εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες είτε γιατί ήταν «δικοί μας» και έπρεπε να προωθηθούν, είτε γιατί δεν ήταν οπότε έπρεπε να αποστρατευτούν. Μ’ αυτά και μ’ αυτά όμως το ετήσιο έλλειμμα του Ταμείου είναι 50 εκατομ. € και ζητάνε να καλυφθεί από τον προϋπολογισμό (από εμάς δηλαδή).

Τα γράφω αυτά με πίκρα και αγανάκτηση, γιατί ενώ υπάρχει αυτό το αίσχος, έκοψαν
από τη χήρα μάνα μου όχι μόνο τα μερίσματα, αλλά και την αναπηρική σύνταξη των 400€ που έπαιρνε (ο πατέρας μου έχασε τα δάχτυλα του ενός χεριού όταν όντας έφεδρος αξιωματικός έσκασε μια χειροβομβίδα που υποτίθεται ότι ήταν ψεύτικη) και την έκοψαν με το δικαιολογητικό ότι έπαιρνε και την πολιτική του σύνταξη (800€) και δεν δικαιούται -λέει- δύο συντάξεις από τον ίδιο φορέα (το Δημόσιο δηλαδή)

ΟΠΑΠ

Όταν κάποιος διαφημίζει το προϊόν του, προσδοκά αύξηση των πωλήσεων τέτοια, που στην χειρότερη περίπτωση θα ισοσκελίζεται η διαφημιστική του δαπάνη.

Τώρα που ο ΟΠΑΠ έχει γεμίσει όλες τις φανέλες της Σούπερ Λιγκ (τρομάρα μας) με διαφημίσεις Κίνο, Λόττο, Πάμε στοίχημα, Τζόκερ, ΠΡΟ ΠΟ κλπ προϊόντα υψηλής ποιότητας, προσδοκά άραγε αύξηση του τζίρου του ανάλογη των εκατομμυρίων που δίνει στις ομάδες; Αποκλείεται!

Εν μέσω οικονομικής κρίσης λοιπόν, για ποιο λόγο δίνονται χρήματα (έσοδα του δημοσίου) σε ιδιωτικές ΑΕ; Δεν υπάρχουν άλλες τρύπες να βουλώσουμε παρά αυτές που δημιουργούν αδιαφανώς κάθε χρόνο οι μεγαλομέτοχοι των ΠΑΕ; Ακόμα και στον «πολυμετοχικό» που το χρήμα έπεσε άφθονο, η εταιρία είναι καταχρεωμένη.

Αλλά ξέχασα, το γήπεδο πρέπει να υπάρχει για να εκτονώνεται ο κάθε είδους πικραμένος, κάτι σαν βαλβίδα ασφαλείας όταν το καζάνι βράζει…

Η Χουχού απ’ τ’ Αλγέρι…

...τραγουδούσε ο Ζαμπέτας ότι γούσταρε τον αράπη τον σκύλο τον…τον…

Εκείνο που δεν γούσταρε όμως ήταν οι αυξήσεις στα τρόφιμα κλπ σε συνδυασμό με την φτώχεια και την ανεργία, και γι αυτό έκανε «θερινό» το μαγαζί.

Αναγκάστηκαν λοιπόν τα εκεί καθήκια να πάρουν πίσω τις αυξήσεις.

Όταν και το δικό μας βιοτικό επίπεδο φτάσει να γίνει σαν των Αλγερινών, τότε μπορεί να επαναστατήσει και ο Χάχας όπως η Χουχού.

Χρυσοχοΐδη έλα…

...να πάμε μαζί μια βόλτα από τα τέσσερα σούπερ μάρκετ της περιοχής μου, Αρβανιτίδης, Μαρινόπουλος, Μασούτης, Α/Β, και πάρε υπό μάλης τις «συμφωνίες κυρίων» που έχεις κάνει για μειώσεις τιμών.

Εγώ θα έχω μαζί μου τις αποδείξεις Νοεμβρίου και Δεκεμβρίου (καλά για του περσινού Ιανουαρίου δεν σου λέω) και θα δεις τα αποτελέσματα της πολιτικής σας, όχι πως δεν τα ξέρεις, αλλά λέμε τώρα… Αυτή η συλλογή αποδείξεων έχει και τα καλά της.
Συμπληρωματικές επιτυχίες σημειώνετε και σε άλλους τομείς. Η βενζίνη στο 1,50€/λίτρο άρχισε να φαίνεται ευκαιρία, και τα εισιτήρια των αστικών λεωφορείων στη Θεσσαλονίκη αυξάνονται πάνω από 50% και ακολουθεί και το «ψωμί ψωμάκι».
Συνεχίστε…

8 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ

1828
Ο Ιωάννης Καποδίστριας αποβιβάζεται στην προκυμαία του Ναυπλίου υπό τους κανονιοβολισμούς των φρουρίων και των ξένων πολεμικών πλοίων και υπό τις ζητωκραυγές του λαού που έκλαιγε από συγκίνηση και χαρά. Όλοι οι Έλληνες ανεξάρτητα τάξης και κατάστασης, χαιρέτησαν την άφιξή του σαν λύτρωση από τα δεινά τους και απαρχή μιάς περιόδου ευτυχίας και προόδου για την Ελλάδα.

Η τριμελής “Αντικυβερνητική επιτροπή” του παρέδωσε αμέσως κάθε εξουσία, όπως και η Βουλή. Οι αντιμαχόμενοι στρατιωτικοί παρέδωσαν τα όπλα, έθεσαν στη διάθεσή του τις δυνάμεις τους και του έστειλαν τα κλειδιά των φρουρίων, με πρώτο τον Θεόδωρο Γρίβα που του παρέδωσε τα κλειδιά του Παλαμηδίου. Πολιτικοί, προύχοντες, στρατηγοί, ναύαρχοι, όλοι όσοι ασκούσαν κάποια επιρροή και εξουσία, δήλωσαν υπακοή στη θέλησή του. Ο εμφύλιος πόλεμος σταμάτησε αμέσως παντού, και η αισιοδοξία για ένα καλλίτερο μέλλον ήταν διάχυτη. Ο Καποδίστριας αποβιβάστηκε στο Ναύπλιο χωρίς συνοδεία ασφαλείας, “μόνος μονώτατος” όπως γράφει ο Σπηλιάδης, και κατά την αποβίβασή του, τα ξένα πολεμικά ανεπέτασαν την ελληνική σημαία.

σημ. Άκουσα χθες τον Μίκη Θεοδωράκη να λέει

"ο Έλληνας υποχωρεί, υποχωρεί, μέχρι να βρει η πλάτη του τον τοίχο. Και τότε γίνεται ή ήρωας ή προδότης. Σκεφτείτε το εσείς οι νέοι γιατί σύντομα θα χρειαστεί να πάρετε θέση"

Ο Γιάννης Αγιάννης γιορτάζει…

…και σαν «Άθλιος» στέλνει τις αθλιότερες των ευχών στους συνονόματους τρισάθλιους Παπανδρέου, Πάγκαλο, Καραμανλή, Μαγγίνα, Παυλόπουλο, Σημίτη, Τσοχατζόπουλο, Λαλιώτη, Παπακωνσταντίνου, Μητσοτάκη (και τέκνα), Χρυσοχοΐδη, Χατζηδάκη, Αλογοσκούφη, Βουλγαράκη, Εφραίμ, Αναστασιάδη, Πρωτόπαπα, Ρουσόπουλο και άλλους.

Όχι θα σας άφηνα…

Όχι και τέτοια σκληρότητα…

Έμεινα ξερός όταν το διάβασα.

Το ΣΔΟΕ έκανε έλεγχο σε 15 επιχειρήσεις του χώρου της διασκέδασης και σε 12 απ’ αυτές καταλογίσθηκαν συνολικά 516 παραβάσεις του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων.
Οι παραβάσεις που διαπιστώθηκαν σε 6 από τις 12 επιχειρήσεις επισύρουν και τις κυρώσεις που προβλέπονται από τις διατάξεις του νόμου μπλα μπλα όπως συμπληρώθηκε με τις διατάξεις μπλα μπλα μπλα, δηλαδή
αναστολή της λειτουργίας της επαγγελματικής εγκατάστασής τους για 48 ώρες.
Τους κατέστρεψαν τους ανθρώπους!

4 αγωνιστικές και 23.400€

Αυτή είναι η ποινή που επέβαλε ο αθλητικός δικαστής για τα γεγονότα στο κλειστό γήπεδο του ΠΑΟΚ (για μένα ούτε παλατάκι ούτε αρένα).
Ελάχιστη σημασία έχει αυτό, γιατί για εμάς πάνω απ' όλα η περηφάνια μας!
Εξ άλλου λεφτά έχουμε, το γήπεδο είναι δικό μας κι όποτε θέλουμε το ανοίγουμε, όποτε θέλουμε το κλείνουμε!

Ο Πάγκαλος και ο ρόλος του

Κανονικά δεν έπρεπε να δίνουμε την παραμικρή σημασία σ’ αυτόν τον ελεεινό χουλιγκάνο της πολιτικής. Κανονικά δεν έπρεπε να βρίσκεται όχι στο προσκήνιο, αλλά ούτε καν ανάμεσά μας. Η όλη διαδρομή του χαρακτηρίζεται από κατάπτυστες συμπεριφορές, φασιστική νοοτροπία, θρασύτητα και αλητεία. Είναι προσβολή και να τον ακούς και να τον βλέπεις. Όμως αυτό τον ρόλο του ανέθεσαν, αυτόν υπηρετεί με πάθος και ικανοποίηση. Τον ρόλο του αποπροσανατολιστή, που τραβάει τα φώτα των πρόθυμων ΜΜΕ από τα πραγματικά φλέγοντα θέματα στην αθλιότητα των κατά καιρούς δηλώσεών του. Και γι αυτό δεν τον κουνάει κανείς. Από την περίφημη δήλωσή του για την Γερμανία που έσπευσε να την ανακαλέσει (κωλοτούμπας) στο «πέταξέ τον αμέσως έξω απ’ την Πρεσβεία» της υπόθεσης Οτσαλάν, την σημαία στα Ίμια «που θα την έπαιρνε ο άνεμος», το «μαζί τα φάγαμε» την «αντιπαραγωγικότητα των Ενόπλων Δυνάμεων» τους «φασίστες διαδηλωτές» τους «κοπρίτες δημοσίους υπαλλήλους» όλα αυτά τέλος πάντων που χαρακτηρίζουν την πορεία του.
Γι αυτό όταν θα πεθάνει, θα βγούν οι διάφοροι εκπρόσωποι της φάρας του και θα αναφέρονται στον εκλιπόντα σαν «ο ασυμβίβαστος πολιτικός» «ο αγωνιστής της Δημοκρατίας» «ο ακαταπόνητος εργάτης» «ο πάντα στην πρώτη γραμμή» «ο ευπατρίδης» και άλλα συνηθισμένα σ’ αυτές τις περιπτώσεις ψεύδη.

Γι αυτό αγνοείστε τον. Δεν αξίζει ούτε το σάλιο σας!

Τα κεφάλια (ξανά) μέσα!

Πριν τις βουλευτικές εκλογές έδωσα (ο μ@λ@κ@ς) βάση στα λεγόμενα του απατεώνα που μας κυβερνά. Δεν τον ψήφισα βέβαια, (δεν είμαι τόσο…) άλλωστε ήταν φανερό ότι δεν χρειαζόταν την ψήφο μου, όμως με βάση την τότε οικονομική μου κατάσταση που όπως με διαβεβαίωνε θα γινόταν και λίγο καλύτερη, πήρα μολύβι και χαρτί και αποφάσισα να αλλάξω το αυτοκίνητο δεκαπενταετίας που είχα μ’ ένα καινούριο μικρότερο, πιο οικονομικό, με λιγότερα τέλη κυκλοφορίας και με πολύ καλούς όρους πληρωμής. Τον Ιανουάριο το πήρα λοιπόν και ανέλαβα την υποχρέωση να πληρώνω δόση 300€/μήνα που μας κάνει 3.600€/χρόνο. Κάποιους μήνες μετά, έρχεται ο απατεώνας που είπα, και μου κόβει 2.400€ από τις ετήσιες αποδοχές μου κι έχω πρόβλημα. Βέβαια αν δεν μπορέσω να ανταποκριθώ στις υποχρεώσεις μου θα μου πάρει η τράπεζα το αυτοκίνητο κι αυτό δεν είναι τόσο τραγικό. Σκέφτομαι όμως τους ομοίους μου που άλλος ανέλαβε να πληρώνει δόση δανείου για το σπίτι, ή έστειλε τα παιδιά του να σπουδάσουν έξω, ή έστω και στην Ελλάδα σε άλλη πόλη. Τι θα κάνουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι; Πώς θα ανταποκριθούν; Νοιάζεται κανείς από αυτούς που αποφασίζουν;
Μπαααα! Έχουν σοβαρότερα πράγματα να νοιαστούν…

Η ευχή για τον καινούριο χρόνο