Οι χουλιγκάνοι και ο χουλιγκάνος

Θα μου πεις τώρα, εδώ η χώρα είναι στα μαύρα χάλια και εγώ κάθεσαι και ασχολείσαι με χουλιγκάνους;
Μα η χώρα είναι έτσι όπως είναι εξ αιτίας των χουλιγκάνων της

πολιτικής μιας και χούλιγκαν είναι ο αγγλικός όρος για τον μπράβο, τον νταή, τον προστάτη του ισχυρού, τον επιβαλλόμενο βίαια και αυθαίρετα, αλλά τέλος πάντων εδώ θα μιλήσω για τους χουλιγκάνους του αθλητικού χώρου.
Δηλαδή ο μπερδεμένος, θολωμένος, πιωμένος ή χαπακωμένος που πετάει μια κροτίδα, φωτοβολίδα ή πυρσό είναι περισσότερο κατακριτέος ή επικίνδυνος από τον άλλο που μπουκάρει στα δημοσιογραφικά και στολίζει τον δημοσιογράφο γιατί ένα του σχόλιο ήταν αντίθετο με τα συμφέροντα της ομάδας του; Ο ένας μπορεί να είναι άνεργος ή θυμωμένος γενικά με την κοινωνία και ξεσπάει στο γήπεδο, ο άλλος όμως λεφτάς, επιτυχημένο και προβεβλημένο μέλος της κοινωνίας, τι λόγο έχει να συμπεριφέρεται έτσι και να δίνει μαθήματα σωστής δημοσιογραφίας; Και να απειλεί ευθέως «ελπίζω να μην ξανασυμβεί». Ο πρώτος βέβαια μπορεί να συλληφθεί, να χτυπηθεί, να οδηγηθεί στον εισαγγελέα, για τον δεύτερο όμως δεν πρόκειται να υπάρξει συνέπεια.
Και μια ερώτηση καπετάνιε. Αν ο αυθάδης δημοσιογράφος έλεγε ότι το πέναλτυ ήταν κανονικό, θα πήγαινες πάλι να τον συνετίσεις;