Με πόνο ψυχής

Καμιά σύνταξη δεν θα είναι πάνω από 1700€. «Με πόνο ψυχής» όπως είπε ο Βενιζέλος. Ανεξάρτητα πόσα συνεισέφερες στο ασφαλιστικό σου Ταμείο προκειμένου όταν αποσυρθείς να έχεις ένα αξιοπρεπές βιοτικό επίπεδο. Η χώρα, η αγαπημένη πατρίδα, βρίσκεται σε κίνδυνο και χρειάζεται τη βοήθειά σου, τη βοήθεια όλων. ΟΛΩΝ; Όχι ακριβώς. Για παράδειγμα, εξαιρούνται όσοι φρόντισαν να μην περιμένουν να ζήσουν από τη σύνταξή τους, αυτοί που έκαναν κομπόδεμα στην Ελβετία, αυτοί που δεν ασχολήθηκαν με αναχρονιστικές υποχρεώσεις όπως ασφαλιστικές εισφορές, φορολογία εισοδήματος, απόδοση ΦΠΑ και άλλα. Οι λαθρέμποροι, οι οφσορατζήδες, οι μεγαλομεγάλοι, όσοι άνθισαν και πολλαπλασιάστηκαν στα θερμοκήπια των κομμάτων εξουσίας, γενικώς δεν ακουμπιούνται, πού να τους ψάχνεις τώρα και πού να τους βρείς, τη στιγμή που το κοπάδι είναι εκεί και περιμένει. Είναι όμως και κάποιες εξέχουσες τάξεις, θεσμικά κατοχυρωμένες, που δεν υφίστανται τέτοιες συνέπειες. Οι συντάξεις των βουλευτών και των δικαστικών είναι στο απυρόβλητο. Μπορεί ένας δικαστικός, ένας βουλευτής, ένας υπουργός, ένας πρόεδρος δημοκρατίας να ζήσει με 1700€; Όποιος απαντήσει «ναί» είναι αχάριστος. Μετά από δεκαετίες διακυβέρνησης της χώρας, έφτασε στο σημείο ένας εκπρόσωπός τους ο Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής να παραδεχτεί από το βήμα της βουλής «ευτυχώς που υπάρχει η τρόικα και μας υποχρεώνει να κάνουμε όσα δεν κάναμε από μόνοι μας». Και γιατί δεν αναλαμβάνουν επισήμως οι ξένοι (Γερμανοί κυρίως) μπας κι έρθει στο φιλότιμο ο Έλληνας κι αρχίσει την αντίσταση; Μάλλον αυτό φοβούνται κι έχουν βάλει μπροστά κάτι Παπανδρέου, Βενιζέλους, Πάγκαλους, Χρυσοχοΐδηδες, Μόσιαλους και άλλους δωσίλογους δουλοπρεπείς και υποτακτικούς. Σκέφτονται ότι αν επισημοποιηθεί η νέα κατοχή δεν το ‘χουν για πολύ οι Έλληνες να ξαναπάρουν τα βουνά.

Δείγμα ΠΑΟΚ

Δείγμα θετικό και αισιόδοξο!

Το βράδυ της Κυριακής στην Τούμπα πριν τον αγώνα επικρατούσαν ανάμεικτα συναισθήματα. Θες οι περσινές ζημιές από την ΑΕΚ, θες οι όχι ικανοποιητικές εμφανίσεις με Εργοτέλη και Πανιώνιο, έκαναν τον κόσμο σκεπτικό και ίσως γι αυτό σ’ έναν τέτοιο αγώνα το γήπεδο δεν ήταν κατάμεστο. Η ομάδα με εξέπληξε ευχάριστα. Είδα τακτική, πειθαρχία, ανταπόκριση στους ρόλους που είχε ο κάθε παίκτης, αυτοματισμούς, αγωνιστικότητα, εκτελεστική ευχέρεια, ψυχραιμία και σωστή διαχείριση της εξέλιξης του σκορ. Το ότι δεν υπάρχει υστερήσας, το ότι σκόραραν όλοι της επιθετικής γραμμής, το ότι τα γκολ προήλθαν από τελικές ενέργειες των πλαγίων μπακ, είναι ελπιδοφόρα μηνύματα. Αν πρέπει να σταθώ σε κάποιον παίκτη, αυτός θα είναι ο Ετο, κι αυτό γιατί ο Βραζιλιάνος δεν μας έχει συνηθίσει σε τέτοιες εμφανίσεις. Φαίνεται ότι η επιμονή και η δουλειά του Μπόλονι προσθέτει στην ομάδα έναν καλό δεξιό μπακ. Όλη η ανάπτυξη της ομάδας γίνεται από τα πλάγια όπου ακραίοι αμυντικοί και επιθετικοί αλλάζουν συνεχώς ρόλους, η άμυνα δεν δείχνει ευάλωτη, και μόνο ο τερματοφύλακας προβληματίζει. Τώρα τελευταία σε κάθε αγώνα λειτουργεί σαν πρωτόπειρος, στις εξόδους του δεν εμπνέει σιγουριά, κι αν χθες δεν το πληρώσαμε δεν είναι βέβαιο ότι αυτό θα συνεχιστεί. Χθες για πέμπτη (!) φορά φέτος, αποκρούσαμε μπροστά στην κενή από τερματοφύλακα εστία. Οι αγώνες με Ρούμπιν Καζάν την Πέμπτη και ΟΣΦΠ την Κυριακή θα δείξουν αν η χθεσινή εμφάνιση δεν ήταν πυροτέχνημα.

Εσκεμμένα σκυμμένοι, ανεξήγητα σκυφτοί…

«Το ΙΚΑ έχοντας ήδη εξαντλήσει την ετήσια επιχορήγησή του από τον κρατικό προϋπολογισμό, δανείστηκε 100 εκατομμύρια από το (δικό του) επικουρικό Ταμείο (που λένε ότι είναι προβληματικό) και άλλα 100 από το ασφαλιστικό Ταμείο της ΔΕΗ» (από τις εφημερίδες).
Το σχέδιο των εσκεμμένα σκυμμένων κυβερνητών, εκτελείται κανονικά. Όσο οι άνεργοι και οι «έφεδροι» αυξάνονται και οι μισθοί περικόπτονται, τόσο τα έσοδα του ΙΚΑ θα μειώνονται, όσο αλλόφρονες υπάλληλοι θα υποβάλλουν σωρηδόν αιτήσεις συνταξιοδότησης τόσο οι υποχρεώσεις του θα αυξάνονται και η στιγμή που το Ίδρυμα δεν θα μπορεί να ανταποκριθεί, δεν είναι μια απειλή για το μακρινό μέλλον, είναι πιά ορατή. Και τότε οι πονεμένες φάτσες των υπουργών θα προσπαθούν να εξηγήσουν στον λαό ότι «δυστυχώς δεν γίνεται αλλιώς». Κι όσο ο ανεξήγητα σκυφτός λαός συνεχίζει να συμπεριφέρεται συντεχνιακά και όχι ταξικά, τόσο τα γρανάζια της πρέσας που τον ξεζουμίζει θα λαδώνονται επαρκώς. Με το ίδιο το δικό του λάδι. Όσο ο ταξιτζής και ο φορτηγατζής, ο δημόσιος υπάλληλος ο γιατρός ο φαρμακοποιός ο συνταξιούχος ο αγρότης ο φοιτητής βγαίνει στο δρόμο καθένας για τα δικά του αιτήματα, τόσο ο διαιτητής θα σφυρίζει ανεξέλεγκτα. Ο μόνος που δεν βγαίνει στο δρόμο είναι ο ιδιωτικός υπάλληλος κι αυτό γιατί φοβάται μη χάσει ακόμα και τα στοιχειώδη που έχει. Αντί να τα πάρει όλα σβάρνα, έχει ανακηρύξει σαν αίτιο της δυστυχίας του τον δημόσιο υπάλληλο. Έτσι του λένε, ο υπουργός, ο Κώνστας, ο Καψής, άρα έτσι θα ‘ναι. Την ίδια στιγμή ΟΛΟΝΩΝ τα παιδιά θα πηγαίνουν σε υποβαθμισμένα σχολεία, ΟΛΟΙ θα έχουν υποτυπώδη περίθαλψη, ΟΛΟΙ θα υφίστανται ποικίλες συνεχείς διαδοχικές αφαιμάξεις, ΟΛΟΙ δεν θα είναι σίγουροι τι μέρα είναι αύριο. Τέτοια μεμψιμοιρία που έχει καταλάβει τη χώρα δεν μπορεί να οδηγήσει σε κάτι καλύτερο. Οι μέρες που έρχονται θα είναι πάντα χειρότερες από αυτές που πέρασαν. Και στο βάθος αχνοφαίνεται το Καστελόριζο που από εκεί ανακοινώθηκε η αρχή των δεινών και που πολύ φοβάμαι ότι εκεί θα κορυφωθούν. Το Καστελόριζο θα είναι το αποκορύφωμα των επιχειρημάτων τους.

Ράιχ-τάδε; Ε, και;

Πολλοί από τους τηλεοπτικούς (κυρίως) σχολιαστές νομίζουν ότι ευφυολογούν τονίζοντας το «Ράιχ» που υπάρχει στο επίθετο του νέου επιτηρητή της χώρας και που παραπέμπει σε άλλες ιδιότητες και δραστηριότητες. Και γιατί παρακαλώ μας ενοχλεί το «Ράιχ» που μόνο ηχητικά ξυπνάει μνήμες δυσάρεστες; Εδώ έχουμε βγάλει πρωθυπουργό που λέγεται Παπανδρέου, έχουμε αντιπρόεδρο που λέγεται Πάγκαλος, είχαμε παλιότερα πρωθυπουργό που λεγόταν Ράλλης και κολλάμε σ’ έναν Ράιχ-τάδε; Υποκρισία του κερατά! Ο άνθρωπος με το καλημέρα, είπε σε συνέντευξή του στην Σία (άλλο ύποπτο όνομα κι αυτό) Κοσιώνη του Σκάι κάτι που κι αν ακόμα του ξέφυγε δεν παύει να είναι αλήθεια. Είπε: «τα προβλήματα της Ελλάδας είναι τόσο πολλά και δύσκολα, που ακόμα και μια καλή κυβέρνηση θα δυσκολευόταν να τα λύσει. Γι αυτό είμαι εδώ, για να την βοηθήσω.» Ακόμα και μια καλή κυβέρνηση! Οδεύουμε κατά πως φαίνεται σε μια καλή κυβέρνηση από το εξωτερικό. Τα μέλη της άλλης (του εσωτερικού) θα αξιολογηθούν και στο σύνολό τους θα μπουν σε εργασιακή εφεδρεία μέσα στα πλαίσια της προσπάθειας να μειωθεί ο δημόσιος τομέας. Θα έχουμε μια κυβέρνηση «φιλελλήνων» που κινούμενοι αποκλειστικά από αισθήματα φιλίας και αγάπης προς αυτή την «ηρωική χώρα, την κοιτίδα του πολιτισμού και της δημοκρατίας», θα την βοηθήσουν να εκμεταλλευτεί σωστά τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της, τον ήλιο τα ορυκτά τις ομορφιές της, μια κυβέρνηση που θα στείλει τους θαμώνες του καφενείου «η Βουλή» σε άλλα παρακατιανά καφενεία να συνεχίσουν τις ατέρμονες και αδιέξοδες αντιπαραθέσεις τους για το ποιοί έχουν κάνει την μεγαλύτερη ζημιά στη χώρα. Να πω την αμαρτία μου, καθόλου δεν θα στενοχωρηθώ με μια τέτοια εξέλιξη, πιο πολύ από τ’ αφεντικά σιχαίνομαι τα τσιράκια, τους λακέδες. Σιχαίνομαι όσους με έργα και λόγια στηρίζουν και υποστηρίζουν την ληστρική επιδρομή σε βάρος των πολιτών. Που παραβιάζουν τη Συνταγματική επιταγή να συνεισφέρει ο καθένας ανάλογα με τις δυνατότητές του, που επικαλούνται έκτακτες ανάγκες για να βάλουν το χέρι τους στην τσέπη μας. Μα κι ο κλέφτης από ανάγκη γίνεται, αλλά κανένα δικαστήριο δεν θα τον απαλλάξει. Σιχαίνομαι αυτούς που έφεραν τη χώρα σε κατάσταση να έχει μόνο εταίρους και όχι πολίτες, να αξιολογεί πρώτα τα συμφέροντα των εταίρων, τις όχι ζημίες τους, τις υποχρεώσεις απέναντί τους και όχι τις ανάγκες των πολιτών, την οφειλόμενη μέριμνα την εκπλήρωση των αυτονόητων υποχρεώσεων μιας δημοκρατικής διακυβέρνησης. «Ναι, πολλά από τα μέτρα που παίρνουμε είναι άδικα, αλλά βρισκόμαστε σ’ έναν πόλεμο» υποστηρίζουν, ακολουθώντας τη γραμμή του ΓΑΠ «όπως αν είμαστε σε πόλεμο και χρειαζόταν να αγοράσουμε αεροπλάνα και καράβια, από τους πολίτες θα ζητούσαμε να συνεισφέρουν, έτσι γίνεται και τώρα προκειμένου να αποφύγουμε την καταστροφή» χωρίς να σκέφτονται ότι την τελευταία καταστροφή ακολούθησε ένα Γουδή.

Παραινέσεις και απαντήσεις

Σε συνέντευξή του στα «ΝΕΑ» της Δευτέρας, ο υπουργός Άμυνας Πάνος Μπεγλίτης, προειδοποιεί τον ελληνικό λαό και "όλες τις κοινωνικές δυνάμεις" να συνειδητοποιήσουν την "εκρηκτική κατάσταση" και να αναλάβουν τις ευθύνες τους, διαφορετικά, όπως ο ίδιος λέει "ο δρόμος της εσωτερικής σύγκρουσης θα είναι ανοιχτός". Παράλληλα καλεί τον ελληνικό λαό να μάθει να "ζει πιο φτωχά". Αντί άλλης απάντησης θα χρησιμοποιήσω την τελευταία «ιδέα» ενός ανθρώπου που καθόλου δεν εκτιμώ αλλά την βρήκα πολύ ενδιαφέρουσα. Είπε λοιπόν ο Στέφανος Μάνος «οι υπουργοί και υφυπουργοί (και οι βουλευτές λέω εγώ) να πληρώνονται με ομόλογα του ελληνικού δημοσίου».

Χίλιες και μια νύχτες…

Βαρέθηκα, δηλαδή όχι ακριβώς, αλλά ένα μείγμα κούρασης και αγανάκτησης και απόγνωσης. Δεν μπορώ να συμμεριστώ την εκπεμπόμενη από τους κυβερνητικούς παράγοντες αισιοδοξία ότι η ορατή καταστροφή θα αποφευχθεί, δεν μπορώ να δώσω ούτε δράμι πίστης στα παραμύθια που αφηγούνται με κάθε ευκαιρία όλοι τους, από τον αρχιπαραμυθά μέχρι το τελευταίο τσιράκι, του γλαφυρού αφηγητή συμπεριλαμβανομένου. Στις «χίλιες και μια νύχτες» η φουκαριάρα Χαλιμά προσπαθούσε απεγνωσμένα με τα παραμύθια της να συντηρήσει το ενδιαφέρον του ηγεμόνα και να καθυστερήσει τον αποκεφαλισμό της, όμως στην περίπτωσή μας τα παραμύθια είναι μονότονα, το ένα πίσω απ’ τ’ άλλο, ίδια πλοκή, ίδια εξέλιξη, ίδιοι κακοί, ίδια «παλληκαράκια» ίδια θύματα. Χώρια που εδώ δεν παίζεται το κεφάλι του αφηγητή αλλά τα κεφάλια όλων ημών. Όμως κουράστηκαν κι αυτοί, μπερδεύτηκαν με τα παραμύθια τους και προ εβδομάδας στην παρουσίαση του νέου παραμυθιού ο αρχιπαραμυθάς έλεγε άλλ’ αντ’ άλλων στις ερωτήσεις αυτών που προσπαθούσαν να του πουν ότι το παραμύθι παρατράβηξε και κούρασε. Υπάρχουν κι άλλοι, εκτός πολιτικής σκηνής που προσπαθούν να μας πείσουν ότι η κακομοιριά μας οφείλεται στο ότι η κυβέρνηση δεν παίρνει τα μέτρα που πρέπει. Ένας εξέχων αυτής της κατηγορίας είναι και ο Μπάμπης Παπαδημητρίου του ΣΚΑΪ. Έλεγε σε μια από τις πολλές του εισηγήσεις ότι το Δημόσιο πρέπει να απεμπλακεί από τα νηπιαγωγεία και τα δημοτικά. «Όπως έχουμε αποδεχθεί ότι στην δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση ο όρος «δωρεάν» έχει πάψει στην ουσία να ισχύει, έτσι θα προσαρμοστούμε και στην περεταίρω κατάργησή του». Καλή ιδέα! Ο αντιπρόεδρος μας είπε ότι έχουμε συνολική ακίνητη περιουσία πάνω από 400 δις (χθες την ανέβασε στο ένα τρις!!!) την στιγμή που το χρέος της χώρας είναι 360. Ποιος είπε ότι δεν είναι ευφυέστατος; Πληροφορίες ότι στον τομέα της εργασίας θα ακολουθηθεί το μοντέλο που επέβαλε η Κίνα για τις γεννήσεις, ελέγχονται. Ότι δηλαδή όποια οικογένεια θα έχει πάνω από έναν εργαζόμενο, θα καταγγέλλεται για κοινωνική αναλγησία και εθνική μειοδοσία και θα λαμβάνονται μέτρα σε βάρος της.

Με την ευκαιρία της Δ.Ε.Θ.

Αυτή τη χρονιά έχουμε την πιο υποβαθμισμένη ‘Έκθεση». Δώδεκα (12) μόνο επίσημες συμμετοχές κρατών μαζί με μερικές ΔΕΚΟ κάποιες από τις οποίες του χρόνου δεν θα υπάρχουν, συνθέτουν ένα σκηνικό που πολύ απέχει από παλιές καλύτερες εποχές. Βέβαια, τα πράγματα είναι γενικώς χειρότερα απ’ ότι στο παρελθόν οπότε και η ΔΕΘ δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά. Φαίνεται πως η γενική Έκθεση σύντομα θα αποτελέσει ανάμνηση και θα παραμείνουν μόνο κάποιες από τις λεγόμενες κλαδικές. Φέτος για πρώτη φορά δεν εγκαινιάστηκε από πρωθυπουργό αλλά από κάποιον υπουργό μιας και αυτός που παίζει τον πρωθυπουργό εκφώνησε τα ψέματά του από άλλο βήμα σε άλλο χώρο, στο λιμάνι. Σαν τον τελευταίο αυτοκράτορα της Πόλης οχυρώθηκε ανάμεσα σε στεριά και θάλασσα, μόνο που σκοπός του δεν ήταν να πέσει μαχόμενος, αλλά «να τελειώνουμε και μ’ αυτό».
Ο Λοβέρδος διέγνωσε ότι 1.000.000 δημόσιοι υπάλληλοι καταδυναστεύουν 10.000.000 Έλληνες. Πέρα από το ότι ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων που ανέφερε δεν προκύπτει από κανένα επίσημο στοιχείο, ίσα ίσα η τελευταία απογραφή έδειξε 730.000 υπαλλήλους συνδεδεμένους με κάποια μορφή με το δημόσιο (αορίστου χρόνου, ωρομίσθιοι, αναπληρωτές, συμβασιούχοι, εποχικοί κ.α.) δεν μπήκε στον κόπο να υπολογίσει τον αριθμό των επαγγελματιών πολιτικών που καταδυναστεύουν τους πολίτες (θα μου πείτε ότι αυτοί εκλέγονται από τον λαό ναι, αλλά για να τον υπηρετούν κι όχι να του φέρονται σαν υπηκόους) δεν υπολόγισε τον αριθμό των μεγαλοοικογενειών που λυμαίνονται τη χώρα, δεν υπολόγισε τους κλέφτες του δημόσιου πλούτου φοροφυγάδες φοροκλέφτες, λαθρεμπόρους, που αλωνίζουν ανενόχλητοι χάρη στην ανεπάρκεια ή και δόλο των ελεγκτικών μηχανισμών και των πολιτικών προϊσταμένων τους. Δεν ξεκίνησε την μείωση του δημοσίου από μια πρόταση για μείωση του αριθμού των βουλευτών, των συνεργατών τους, του προσωπικού των πολιτικών τους γραφείων, του αριθμού των «δικών τους παιδιών» υπαλλήλων της βουλής.
Έδωσε η κυβέρνηση στη δημοσιότητα κατάλογο νομικών προσώπων που οφείλουν μεγάλα ποσά στην εφορία. Αφήνω στην άκρη τις διάφορες ΠΑΕ και ΚΑΕ γιατί είναι για γέλια (γιατί επετράπη στους μεγαλομετόχους να φτάσουν σε τέτοιο ύψος οι οφειλές τους;) και ρωτάω για τον ΟΣΕ ή την (παλιά) ΟΑ. Γιατί δεν πιάνουν τους διάφορους διορισμένους προέδρους και γενικούς διευθυντές και να τους ρωτήσουν γιατί δεν πλήρωναν φόρους; Γιατί δεν βάζουν κανέναν μέσα αφού προηγουμένως δημεύσουν τις περιουσίες τους;

Δήλωσε ο β’ αντιπρόεδρος από το βήμα της βουλής ότι «κάθε επιθετική ενέργεια εναντίον της Κύπρου θα εκληφθεί σαν επιθετική ενέργεια εναντίον της Ελλάδας». Ανατρίχιασα! Η Κύπρος είναι μεγάλο νησί και φυσικά δεν είναι Ίμια, οπότε και η αντίδρασή μας θα είναι ανάλογη. Είναι μια ακόμα ανοησία ενώ η χώρα βρίσκεται σε δίνη, μεγάλα τμήματα του πληθυσμού να έχουν πρόβλημα επιβίωσης, τα ταμεία να είναι άδεια, και να βγαίνει -ειδικά ο συγκεκριμένος- να πετάει κορώνες στρατιωτικής ισχύος και εθνικής αποφασιστικότητας.

Βρικόλακες

Έχω προσέξει τελευταία πως 3-4 μέρες τη βδομάδα υπάρχουν στην ελληνική τηλεόραση ταινίες ή σειρές με βρικόλακες (ενίοτε και λίγα φαντάσματα). Αμερικανικές παραγωγές βέβαια που προορίζονται κυρίως για το αμερικανικό κοινό και δευτερευόντως για οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο κανάλι ανά τον κόσμο. Όσον αφορά τους αμερικανούς το πράγμα είναι φυσιολογικό για έναν λαό ο οποίος ενημερώθηκε από τον εθνικό οργανισμό υγείας και πρόληψης «τι να κάνει σε περίπτωση που δεχτεί επίθεση από ζόμπι»!!! Ο μέσος αμερικανός έχει ενημερωθεί από την κινηματογραφική του βιομηχανία για τους κινδύνους που απειλούν τη μακαριότητά του, καρχαρίες, κροκόδειλοι, πιράνχας, ακρίδες, αράχνες, φίδια, εξωγήινοι, μουσουλμάνοι, αυτονομημένοι υπερυπολογιστές και άλλα τρομερά που αντικατέστησαν τους Ινδιάνους και τους κομμουνιστές. Οι Έλληνες όμως τι να φοβηθούν από βρικόλακες; Όταν και αν έρθουν ποτέ, θα ψοφήσουν από την πείνα μιας και δεν θα μας έχει μείνει και πολύ αίμα με τους ντόπιους που έχουμε μπλέξει. Όχι βέβαια πως είναι βρικόλακες οι δικοί μας, αλλοίμονο, κυκλοφορούν και στο φως της μέρας, δεν έχουν μεγάλους κυνόδοντες, από τα χείλη τους δεν στάζει αίμα, δεν φοβούνται Σταυρό και σκόρδα (τα τελευταία κάποιοι τα αποφεύγουν για άλλους λόγους) αλλά η δράση τους μπορεί να παρομοιασθεί με των ορίντζιναλ. Το αίμα που πίνουν έχει άλλη σύνθεση, αποτελείται από όνειρα κι ελπίδες σε ίσα μέρη, και είναι ζωογόνο όσο και το πραγματικό που ρέει στις φλέβες. Και τα όνειρα και οι ελπίδες σβήνουν την ίδια στιγμή που το αίμα αρχίζει να παγώνει.