Το βράδυ της Κυριακής στην Τούμπα πριν τον αγώνα επικρατούσαν ανάμεικτα συναισθήματα. Θες οι περσινές ζημιές από την ΑΕΚ, θες οι όχι ικανοποιητικές εμφανίσεις με Εργοτέλη και Πανιώνιο, έκαναν τον κόσμο σκεπτικό και ίσως γι αυτό σ’ έναν τέτοιο αγώνα το γήπεδο δεν ήταν κατάμεστο. Η ομάδα με εξέπληξε ευχάριστα. Είδα τακτική, πειθαρχία, ανταπόκριση στους ρόλους που είχε ο κάθε παίκτης, αυτοματισμούς, αγωνιστικότητα, εκτελεστική ευχέρεια, ψυχραιμία και σωστή διαχείριση της εξέλιξης του σκορ. Το ότι δεν υπάρχει υστερήσας, το ότι σκόραραν όλοι της επιθετικής γραμμής, το ότι τα γκολ προήλθαν από τελικές ενέργειες των πλαγίων μπακ, είναι ελπιδοφόρα μηνύματα. Αν πρέπει να σταθώ σε κάποιον παίκτη, αυτός θα είναι ο Ετο, κι αυτό γιατί ο Βραζιλιάνος δεν μας έχει συνηθίσει σε τέτοιες εμφανίσεις. Φαίνεται ότι η επιμονή και η δουλειά του Μπόλονι προσθέτει στην ομάδα έναν καλό δεξιό μπακ. Όλη η ανάπτυξη της ομάδας γίνεται από τα πλάγια όπου ακραίοι αμυντικοί και επιθετικοί αλλάζουν συνεχώς ρόλους, η άμυνα δεν δείχνει ευάλωτη, και μόνο ο τερματοφύλακας προβληματίζει. Τώρα τελευταία σε κάθε αγώνα λειτουργεί σαν πρωτόπειρος, στις εξόδους του δεν εμπνέει σιγουριά, κι αν χθες δεν το πληρώσαμε δεν είναι βέβαιο ότι αυτό θα συνεχιστεί. Χθες για πέμπτη (!) φορά φέτος, αποκρούσαμε μπροστά στην κενή από τερματοφύλακα εστία. Οι αγώνες με Ρούμπιν Καζάν την Πέμπτη και ΟΣΦΠ την Κυριακή θα δείξουν αν η χθεσινή εμφάνιση δεν ήταν πυροτέχνημα.
Πριν από 3 ημέρες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου