Η παράσταση συνεχίζεται

Ο Δήμος Θεσσαλονίκης έδωσε συνέντευξη Τύπου για το σχέδιο «Θεσσαλονίκη σταυροδρόμι πολιτισμών» που εκπονήθηκε μαζί με τον βεζύρη πολιτισμού. Στα πλαίσια αυτού του στόχου σαν πρώτο βήμα θα παρουσιαστεί η τριλογία του Θεάτρου Σκιών ο «Καραγκιόζης γραμματικός», «ο Καραγκιόζης γιατρός» και το θρυλικό «ο Καραγκιόζης Δήμαρχος» που θα ανοίξει τις παραστάσεις. Προκειμένου η πόλη να είναι έτοιμη, ανακοινώθηκε ότι θα καθαριστεί εντός 10 ημερών. Αν αυτό επιτευχθεί θα είναι μεγάλη επιτυχία δεδομένου ότι σε 10 μέρες δεν καθαρίζει ούτε ο δρόμος μου που τα σκουπίδια φτάνουν οσονούπω στα μπαλκόνια των πρώτων ορόφων. Το γενικότερο σχέδιο προβλέπει ότι «Μέχρι το καλοκαίρι (!!!) η εικόνα στην πόλη θα βελτιωθεί, (δηλαδή πόσο;) και μέχρι το τέλος του χρόνου (τώρα κοντά δηλαδή) η Θεσσαλονίκη θα είναι υποδειγματική στον τομέα της καθαριότητας». Ειπώθηκε πως πρέπει να ληφθεί υπ’ όψη ότι η κατάσταση σε επίπεδο εξοπλισμού, προσωπικού και οργάνωσης είναι τραγική. Δηλαδή, ως άλλοι ΓΑΠ οι νεοεκλεγέντες δεν γνώριζαν ή δεν ενδιαφέρθηκαν να μάθουν την κατάσταση του Δήμου που αγωνίστηκαν και κατάφεραν να αναλάβουν, και στη συνέχεια κάθονται και χαζολογάνε με το φτηνό επιχείρημα της ανεπάρκειας των προηγούμενων. Μα γι αυτό στείλαμε τους προηγούμενους σπίτια τους, για την ανεπάρκειά τους, και βάλαμε εσάς για να κάνετε σωστή δουλειά, όχι να προβάλλετε δικαιολογίες. Ο μεγάλος αρχηγός κατόπιν, ανέφερε τέσσερις κινήσεις που είναι αναγκαίες να πραγματοποιηθούν για να λυθεί το συντομότερο δυνατό (δηλαδή πότε λές;) το πρόβλημα με τα απορρίμματα. Πρώτον, να αναδιοργανωθούν πλήρως οι υπηρεσίες στον τομέα της καθαριότητας (τι ώρα είπες;) δεύτερον, να αποφανθεί η δικαιοσύνη για τους συμβασιούχους (ποια χρονιά δηλαδή;) τρίτον, να βοηθήσουν οι εργαζόμενοι (;;), για να καθαρίσει η πόλη και τέταρτον, οι πολίτες να κρατούν στα μπαλκόνια τα ανακυκλώσιμα υλικά. Όταν γίνουν όλα αυτά, θα έχουμε την πλημμυρίδα τουριστών από Τουρκία και Ισραήλ. υγ. Εκείνη η παρέμβαση του εισαγγελέα, που διέταξε κατεπείγουσα προκαταρκτική εξέταση προκειμένου να διερευνηθεί αν (άκου ΑΝ) τίθεται κίνδυνος για τη δημόσια υγεία, θα βγάλει πόρισμα πριν το καλοκαίρι;

Δεν θα ασχοληθώ μαζί τους… (ποδοσφαιρικό)

Σιγά να μην μιλήσω γι αυτούς.

Για τους Πιλάβιους, τους Μπιτσαξήδες, τους Ναυπλιώτηδες και άλλους σαλτιμπάγκους που γελοιοποιώντας το ελληνικό ποδόσφαιρο γελοιοποιούνται και οι ίδιοι. Για τους εθελόδουλους, τους σκύφτες και γλείφτες, τους νταβατζήδες. Αυτό έλειπε να ασχοληθώ με τον Πιλάβιο

που διορίζει τα μέλη των επιτροπών αλλά λέει πως δεν μπορεί να τους επιβάλει να εφαρμόσουν τους κανονισμούς που διέπουν τη λειτουργία τους, ή με τον Ναυπλιώτη που όντας πρόεδρος πειθαρχικής επιτροπής αναλαμβάνει να αποδώσει δικαιοσύνη παραβιάζοντας τους κανόνες που καλείται να ακολουθήσει.

Ή με τον Μπιτσαξή που δέχθηκε θέση (ΓΓΑ)άσχετη με τις όποιες ικανότητές και γνώσεις του και ρεζιλεύεται με όσα λέει και κάνει αλλά χαλάλι, τα λεφτά είναι καλά,

Εξέταση φύλου αγώνα εντός 8 ημερών λέει ο ΚΑΠ κι ο Ναυπλιώτης τις κάνει 15! Κι ο Πιλάβιος λέει «έχετε δίκιο να φωνάζεται αλλά…» αλλά δεν τον στέλνει σπίτι του, κι ο Μπιτσαξής μέσα στη γενική θολούρα που διακατέχει την κυβέρνηση, λέει «να αναλάβει το πρωτάθλημα η ΕΠΟ», και γελάνε και οι Ινδιάνοι του Καναδά. Τόσο ξέρει ο αδαής (περί τα αθλητικά). Γιατί ο ΓΓΑ είναι αδαής. Οι άλλοι δύο όμως είναι καθήκια του κερατά που κάνουν τους υπολογισμούς των αφεντικών τους. Σου λέει και μια αγωνιστική να παίξει ο ΠΑΟΚ με κλειστές πόρτες στα play off, είναι πιθανό να έχει κέρδος κάποιος από τους δικούς μας, χώρια την οικονομική ζημιά που θα πάθει ο Ζαγοράκης που μας παριστάνει τον τίμιο και τον «υπεράνω». Τώρα αν η κλήρωση βγάλει ωφελημένο κανέναν Αχιλλέα, Μάκαρο ή Γιάννη, όποιον τέλος πάντων μπει στα play off, τι να κάνουμε;

Εμείς πάντων το μήνυμα «μη μας κουνιέσται» θα το ‘χουμε στείλει.

Γι αυτό σας λέω, σιγά να μην ασχοληθώ μαζί τους!

Τραβεστί*

*από το Βικιλεξικό

Από το γαλλικό travesti που είναι μετοχή του ρήματος travestir που σημαίνει διαστρεβλώνω. Σαν ουσιαστικό σημαίνει τον παθητικό ομοφυλόφιλο άνδρα που ντύνεται με γυναικεία ρούχα και συμπεριφέρεται αναλόγως. Σαν επίθετο όμως, έχει ευρύτερη ερμηνεία και μεταφορικά σημαίνει ο ψεύτικος, ο πλαστός, ο κίβδηλος, που μεταμφιέζεται (συνήθως για να αποκρύψει κάτι) Σαν επίθετο λοιπόν, μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε σε πολλές περιπτώσεις της καθημερινότητας για άτομα που παρουσιάζονται να είναι κάτι που στην πραγματικότητα δεν είναι. Παραδείγματα, ένας «πλούσιος» που χρωστάει σ’ όλο τον κόσμο, ένας «γόης» που δεν έχει σταυρώσει γυναίκα, ένας «ειδικός» που δεν ξέρει που παν τα τέσσερα, ένας «δήμαρχος» που ονειρεύεται μεγαλεία για την πόλη του και δεν είναι σε θέση ούτε τα σκουπίδια να μαζέψει. Πού του την έδωσε στα 70 του να ασχοληθεί με τα κοινά, γύρισε παντού ψάχνοντας πολιτική στέγη και τελικά τα κατάφερε, κυρίως επειδή οι δημότες -αγανακτισμένοι με τον προηγούμενο- είπαν να δοκιμάσουν κάτι στο πιο μοντέρνο (από τις γραβάτες στα τζην). Έτσι λοιπόν, μετά από τραβεστί οικονομία, τραβεστί κοινωνική πολιτική, τραβεστί επενδύσεις και άλλα πολλά παρεμφερή, να μην έχουμε και δημοτική αρχή τραβεστί;

Γουστάρεις δεν γουστάρεις, Μπουτάρης

Τον έσκισες τον «ατσαλάκωτο» Δήμαρχε! Τέτοιο ρεκόρ δεν μπόρεσε να πετύχει παρά το αθλητικό του παρελθόν. Τέλος πάντων, στα σοβαρά τώρα, έλα από το σπίτι, να σου πετάξω απ’ το μπαλκόνι 50€ για πετρέλαιο να στείλεις κανένα απορριμματοφόρο από τη γειτονιά μου, γιατί έτσι πως πάμε σε 1-2 μέρες δεν θα μπορούμε να βγούμε από το σπίτι.

Άντε παλληκάρι μου, είπαμε «casual», αλλά όχι κι έτσι!
Βιάσου γιατί θα έρθουν όπου να ‘ναι και οι τουρίστες από Ισραήλ και Τουρκία…
Περιμένω!

Παρεμπιπτόντως, σε τσάκωσα να λες ψεματάκια στην εκπομπή 5+ της ΕΤ3. Είπες ότι όλη η πόλη έχει σκουπίδια. Σου έχω εδώ φωτογραφία από κάδο της Βας. Όλγας,σύγκρινέ την με την παραπάνω που είναι από κάθετο δρόμο 100μ πιο πάνω. Και κάτι άλλο. Τα απορριμματοφόρα και τα αυτοκινούμενα σάρωθρα που «γυάλισαν» την παραλιακή πριν την παρέλαση, δεν καίνε πετρέλαιο; ηλεκτρικά είναι;
Στα ακόμα πιο σοβαρά, τέτοια αναισθησία δεν την περίμενα! Αδιαφορία πλήρης αν ανεβαίνει η θερμοκρασία, ούτε έναν ψεκασμό δεν στέλνεις να κάνουν, τα ποντίκια κάνουν πάρτυ, τα διασκορπισμένα σκουπίδια τα πατάνε τα αυτοκίνητα και κάνουν καινούριο στρώμα πάνω στην άσφαλτο. Αν είχα ένα φορτηγάκι, θα το φόρτωνα από τον δρόμο μου και θα το άδειαζα μπροστά στο σπίτι σου. Πως θα πραγματοποιήσεις τις μεγάλες ιδέες σου για την πόλη όταν δεν είσαι ικανός ούτε τα σκουπίδια να μαζέψεις;

Το «μπασκετάκι» σας περιμένει…

Η ομάδα μπάσκετ του Συλλόγου, αυτό το «παραμελημένο» παιδί της οικογένειας του ΠΑΟΚ, δίνει την Κυριακή έναν πολύ σημαντικό αγώνα. Έναν αγώνα όχι για τη σωτηρία του, όχι για την αποφυγή κάποιου υποβιβασμού, αλλά έναν αγώνα που με νίκη απέναντι στο Μαρούσι θα καπαρώσει την τρίτη θέση στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος και θα δώσει πλεονέκτημα έδρας στα play off.
Και θα πεί κάποιος, «είναι επιτυχία για τον ΠΑΟΚ η τρίτη θέση;»
Για όποιον θυμάται προηγούμενες δεκαετίες, όχι δεν είναι!
Για το σήμερα όμως, ΕΙΝΑΙ.
Για μια ομάδα που «φυτοζωεί» πού όλοι μαζί οι παίκτες της κοστίζουν το 1/4 απ’ όσο ένας Διαμαντίδης ή ένας Σπανούλης, η τρίτη θέση και η δυνατότητα συμμετοχής στην επόμενη Ευρωλίγκα, είναι επιτυχία, είναι ένας βατήρας που μπορεί να δώσει μεγάλη ώθηση στην προσπάθεια που κάνουν (κάτω από δύσκολες συνθήκες) οι άνθρωποι που ανέλαβαν να ξαναφέρουν την ομάδα στο δρόμο της δόξας, στο δρόμο της Γενεύης και της Τεργέστης, ακόμα και της Ναντ, που φούσκωσαν τα στήθη σας και βούρκωσαν τα μάτια σας. Το κλειστό γήπεδο του ΠΑΟΚ (παλατάκι και PAOK Sports Arena δεν μου αρέσουν) σας περιμένει την Κυριακή να βοηθήσετε την ομάδα να νικήσει. Να βοηθήσετε όμως, όχι να την φρενάρετε, όχι όσα έγιναν με τον Ολυμπιακό και κόστισαν 4 αγώνες με κλειστές πόρτες, 4 αγώνες χωρίς έσοδα. Όσοι δεν μπορούν να βοηθήσουν παρά μόνο με ρίψεις αντικειμένων και διακοπές, όσοι δεν μπορούν να μην ζημιώσουν την προσπάθεια της ομάδας ας κάτσουν σπίτι τους. Οι άλλοι ας είστε εκεί. Οι παίκτες, ο προπονητής η διοίκηση της ΚΑΕ και όσοι φροντίζουν την ομάδα, αξίζουν την συμπαράστασή σας και σας περιμένουν.

Από τους μύθους για το ‘21

Καλά που είναι κι αυτή η σειρά του ΣΚΑΪ και η Ιστορία παίρνει την πραγματική της διάσταση. Για χρόνια προσπαθούσαν οι νεώτεροι ιστορικοί να πείσουν τους νεοέλληνες για την ιστορική ακρίβεια ώσπου αναγκάστηκαν να χρησιμοποιήσουν το μεγάλο όπλο. Την τηλεόραση! Για παράδειγμα, ποιο κρυφό σχολειό; Όπως εξομολογείται στα απομνημονεύματά της μια μπάμπω του Ρήγα, ευτυχώς που η μάνα του είχε την οικονομική δυνατότητα και τον έστειλε σε ιδιωτικό γιατί αν περίμενε από τα δημόσια ακόμα θα περιμέναμε κι εμείς τον Θούριο. Ο Μακρυγιάννης που πήγε σε δημόσιο είδαμε την προκοπή του, ορθογραφία και συντακτικό για μεταξεταστέος. Ένα έθνος δεν μπορεί να στηρίζεται σε μύθους όσο γοητευτικοί και να ‘ναι, όσο ωραία ποιηματάκια να γράφτηκαν γι αυτούς, όσο ωραίοι πίνακες κι αν ζωγραφίστηκαν. Ακόμα ακόμα και η 25η Μαρτίου όπως την περιγράφουν μύθος είναι. Στη Λαύρα μαζεύτηκαν στις 17 και ορκίστηκαν, στις 21 λευτερώθηκαν τα Καλάβρυτα, η Καλαμάτα απελευθερώθηκε στις 23 και στην Πάτρα η επανάσταση κηρύχθηκε στην πλατεία Αγ. Γεωργίου. Τώρα αν για συμβολικούς λόγους επιλέχτηκε η 25η Μαρτίου (ΕΥ ΑΓΓΕΛΙΑ) δεν έχει ιστορική σημασία και δεν είναι για συζήτηση. Είναι απορίας άξιο το ότι το έθνος βασιζόμενο σε τέτοιους «μύθους» μπόρεσε να σταθεί στα πόδια του και να επιζήσει.
Υγ. άκουσα ότι ερευνάται η ιστορική ακρίβεια για το Κούγκι, τη Μονή Σέκου, την Αραπίτσα και το Ζάλογγο

Η δήλωση Ζαγοράκη και τα όσα προηγήθηκαν

Ο Θ. Ζαγοράκης προέβει μέσω της επίσημης ιστοσελίδας της ΠΑΕ ΠΑΟΚ σε δήλωση σχετικά με τις εξελίξεις μετά τα γεγονότα της περασμένης Τετάρτης. Σ’ αυτήν μιλάει για την μεγάλη απογοήτευση που ζήσαμε όλοι και για το οτι «αφήσαμε το σύλλογο να κάνει μια βουτιά σε μαύρες στιγμές του παρελθόντος, όταν η διχόνοια, η αγωνιστική αδυναμία και η υπερβολή στις αντιδράσεις, ήταν τα κύρια στοιχεία που δεν άφηναν τον ΠΑΟΚ να μεγαλώσει». Είπε ότι η εικόνα της Τούμπας τον πείσμωσε αντί να τον αποθαρρύνει και ότι δεν θα επιτρέψει σε κάποιους να ρίξουν τον ΠΑΟΚ πάλι στην ανυποληψία. Παραδέχθηκε οτι έχει κάνει λάθη και οτι η πορεία αναγέννησης του συλλόγου χρειάζεται «ενότητα, συσπείρωση, ειλικρίνεια, ευθύνη». Οτι δεν θέτει θέμα παραμονής του ή όχι, επειδή γνωρίζει τους κλυδωνισμούς που κάτι τέτοιο θα προκαλέσει, χαρακτήρισε ανθρώπινη αντίδραση της στιγμής το «μετά απ’ αυτά εγώ τελείωσα» που είπε την Τετάρτη και τελείωσε με την δέσμευση «Προχωράμε μαζί».
Υπάρχουν κάποιοι (πολλοί ή λίγοι δεν ξέρω) που υποστηρίζουν πως ότι έγινε την Τετάρτη στην Τούμπα στρεφόταν κατά του Ζαγοράκη. Την άποψη αυτή τείνω να την υιοθετήσω, ιδιαίτερα όταν ανατρέχω σε διάφορα blogs που ασχολούνται κυρίως με τον ΠΑΟΚ. Από το καλοκαίρι άρχισαν οι απειλές, κυρίως με την ενδεχόμενη τότε επιστροφή του Σαλπιγγίδη. Δημοσιεύματα του στυλ «μη τολμήσεις» ή «αν δεν μας αφουγκράζεσαι, θα μας βρείς μπροστά σου» ήταν στην ημερησία διάταξη. Οι όντως αποτυχημένες επιλογές στο θέμα προπονητή, έδωσαν ακόμα μια δικαιολογία για ειρωνικά σχόλια. Μετά την αποχώρηση του Βρύζα, βρέθηκε κι άλλη κατηγορία ότι «τον έφαγε». Δεν χανόταν ευκαιρία για επίθεση αν και η ομάδα έδειχνε να πηγαίνει καλά στις ευρωπαϊκές της υποχρεώσεις που είχαν αρχίσει νωρίς. Ακόμα και για τα μέτρα που πήρε εναντίον όσων εμπορευόταν το σήμα του ΠΑΟΚ έξω από το γήπεδο δέχθηκε επιθέσεις. Στράφηκαν εναντίον του για το ότι δεν πήρε εισιτήρια για τον αγώνα στο Ζάγκρεμπ, παρά το ότι η UEFA έχοντας σαφή γνώση για το ευέξαπτο των οπαδών και των δύο ομάδων, είχε συστήσει να μην δοθούν εισιτήρια στην φιλοξενούμενη ομάδα όπως είχε γίνει και στον αγώνα της Τούμπας. Κάποιες ήττες στο πρωτάθλημα και κυρίως κάποιες κακές διαιτησίες πρόσθεσαν στο μενού και το «δεν προστατεύεις την ομάδα» όπως και το «Θοδωράκη κύριε λευκέ» αλλά η ευκαιρία για καίριο χτύπημα δεν ερχόταν. Και ήρθε την Τετάρτη. Διαβάστε κάποια (συγκριτικά πολύ λίγα) αποσπάσματα από blogs μεγάλης επισκεψιμότητας για να πάρετε μια ιδέα του κλίματος που καλλιεργείτο από το καλοκαίρι. Έχω τονίσει τις λέξεις με υπονοούμενο.
-ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ, ΔΕ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ ΔΕ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΟΜΑΣΤΕ ΤΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΜΑΣ, ΔΕ ΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΠΙΣΩ ΠΡΟΔΟΤΕΣ.. ΣΑΣ ΤΟΥΣ ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΥΜΕ. Από την στιγμή που η παε επελεξε να μην είναι πια "δικη μας" και εμείς «οι δικοί της» (δείχνοντας δείγματά της με την άστοχη και άτοπη ανακοίνωση που εξέδωσε ο Πρόεδρος της, αποκαλώντας αγωνιστές του Π.Α.Ο.Κ. ως «50-100 «ανεγκέφαλους»), θα κρινεται αυστηρα για καθε ενεργεια, αποτελεσμα ή πράξη της. Η προσωπολατρεία τέλειωσε, τα συγχωροχαρτια σήμερα τα έκαψε η ίδια. (17/6/10)
-ζαγορακη πάρε όλους τους κολλητούς σου συγκάτοικους κλακαδόρους μιζαδόρους και σηκωθείτε να φύγετε να πάτε όλοι στο διάολο και όχι αύριο εχθές, άντε που νομίζετε που θα κάνετε εσείς κουμάντο στον ΠΑΟΚ, μια χούφτα ανθρωπάκια!Άλλα πριν φύγεις να πληρώσεις και τα χρέη που έκανες και αν τολμήσεις να πουλήσεις κανέναν για να βγάλεις την χασούρα μαύρο φίδι που σε έφαγε, ΛΙΓΕ! (11/8/10)
-Θοδωράκη θα μας πεις τελικά γιατί έφυγες και επέστρεψες αυτόβουλα λες και ο ΠΑΟΚ είναι γκομενά σου;;;;;; Η ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΧΑΡΙΤΟΣ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ... Ο ΠΑΟΚ ΕΙΝΑΙ Ο ΛΑΟΣ ΤΟΥ ... ΚΑΙ ΟΧΙ Ο ΚΑΘΕ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ (4/10/10)
-Δεν λέω ότι ντεφάκτο θα τα καταφέρουμε χωρίς εσένα, αλλά αν είναι να συνεχίσεις έτσι, άσε καλύτερα να την ψάξουμε αλλιώτικα(3/12/10)
-Πάλι θα αρχίσουμε να κλαίμε την μοίρα μας για το πόσο μικρή είμαστε και απένταροι ή θα αντιδράσουμε επιτέλους; Αλλά που να χαλάσει το προφίλ του αυτός με την ημερομηνία λήξης.. ωχ μου ξέφυγε (13/2/11)
-…εχουν ακόμη ευκαιρία να σώσουν την χρονιά στο χέρι τους είναι. Ας σώσουν την χρονιά και το τομάρι τους (27/2/11)
-Α ζαγορακη προσεχε με την αεκ ενταξει αεκτσακι μ? (27/2/11)
-Ζαγοράκη βγάλε τα κάγκελα στην Τούμπα ΤΩΡΑ. Εσύ αν θες συνέχισε το χαμηλά την μπάλα, συνέχισε να σκύβεις το κεφάλι, συνέχισε αν θες να είσαι ο αρχηγός της Εθνικής Ελλάδος και όχι ο πρόεδρος του Π.Α.Ο.Κ., αλλά άσε τον Λαό να πάρει την κατάσταση στα χέρια του. Βγάλε τα κάγκελα, κι ας έρθει και ο γαύρος, ας έρθει το αεκάκι, με όποιο κοράκι θέλουν….. Βγάλε τα κάγκελα και ας έρθει το αεκάκι να πάρει πρόκριση μέσα στον Ναό.... (4/3/11)
-Να κατεβάσει στην Αθήνα 500 πούλμαν και να γίνει της πουτάνας. Και του το στερήσανε και αυτό (ελπίζω, τυχαία, Θόδωρε...) (18/3/11)

Ένας εισαγγελέας ρε παιδιά!

Δεν υπάρχει; Ή ένας μηχανισμός σ’ αυτό τον δύσμοιρο τόπο να καλεί τον όποιον βάζει φυτίλια; Σαν τον Πάγκαλο ας πούμε. Να τον φωνάξει και να του πεί (όχι ακριβώς έτσι αλλά με τον προσήκοντα σεβασμό): «Έλα δω μεγαλοπρεπέστατε, ποιος είναι αυτός ο συγκεκριμένος του ΣΥΡΙΖΑ που λες ότι πληρώνει Αλβανούς να σε ξεφωνίζουν και μάλιστα ότι στοχοποιούμενος κινδυνεύεις να δολοφονηθείς και υπεύθυνος θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ; Έχεις κανένα ονοματάκι; Διότι άμα δολοφονηθείς και μετά τι να το κάνω; Το έθνος διέρχεται κρισίμους στιγμάς και δεν σηκώνει να έχουμε τέτοιες απώλειες. Για λέγε λοιπόν ποιος είναι να τον μπαγλαρώσουμε να ησυχάσεις κι εσύ και η Δημοκρατία μας»
Φαίνεται πως δεν υπάρχει. Ή υπάρχει αλλά φοβάται μην τον πιάσει στο στόμα του ο κ. αντιπρόεδρος και μετά δεν τον ξεπλένει ούτε ο Νιαγάρας! Όπως δεν υπάρχουν και δημοσιογράφοι. Τον καλούν στην εκπομπή τους και τον αφήνουν να λέει ό,τι να ‘ναι χωρίς ούτε μια υπενθύμιση ότι αυτά που ισχυρίζεται πρέπει να μπορεί να τα αποδείξει κιόλας. Που να μπλέκουμε τώρα; σου λένε…

σημ. στη φωτογραφία αν βλέπω καλά, καπνίζει πούρο μέσα στη Βουλή και ρίχνει τη στάχτη στο πάτωμα

27η αγωνιστική

3 αγώνες πριν τη λήξη της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος της Super League ο Ολυμπιακός κατέκτησε την πρώτη θέση, αφού η διαφορά των 10 βαθμών από τον δεύτερο ΠΑΟ δεν μπορεί πια να καλυφθεί. Δεν μπορεί, παρά να είναι μια δίκαιη διάκριση για την ομάδα με τις περισσότερες νίκες, τις λιγότερες ήττες, την καλύτερη επίθεση και την καλύτερη άμυνα.
Στα δικά μας τώρα
Ο ακόμα θολωμένος από την Τετάρτη ΠΑΟΚ, έδειξε απέναντι στον Ατρόμητο στο Περιστέρι, ότι μπορούσε να πάρει τη νίκη που θα του έδινε βαθμολογική ανάσα αλλά θα βελτίωνε και το πεσμένο ηθικό του. Παρ’ όλο που βρέθηκε πίσω στο σκορ από μια παιδαριώση συμπεριφορά της αμυντικής του γραμμής, κατάφερε να ισοφαρίσει και να προηγηθεί, ήλεγχε τον αγώνα μέχρι το 70’. Εκεί πάλι «έσβησαν τα φώτα» με πρώτα αυτά του πάγκου. Ο κ. Χάβος, αγχωμένος και αγωνιών, έκανε ανεξήγητες κινήσεις. Έβγαλε τον πιο δραστήριο μεσοεπιθετικό του τον Ελ Ζαρ βάζοντας τον εκτός φόρμας Φωτάκη, άφησε μέσα τον (θέλω αλλά δεν μπορώ) Ίβιτς τον οποίο αντικατέστησε στο 91’ με τον αμυντικό Σαβίνι ενώ το σκορ είχε γίνει 2-2. Πάλι υστέρησαν Βιερίνια, Σαλπιγγίδης (κυρίως στα επιθετικά τους καθήκοντα), με τον Κοντρέρας (συχνά λάθη τελευταία) να τους ακολουθεί. ‘Ετσι ο ΠΑΟΚ έχει τώρα τους ίδιους βαθμούς με τον Ολυμπιακό (αλλά του Βόλου) και βρίσκεται στην τέταρτη θέση…
Ο Άρης με τον κ. Τσιώλη στον πάγκο πήρε τα πάνω του και το ερώτημα είναι αν προλαβαίνει να «σώσει» τη χρονιά. 7 γκολ σε δυό αγώνες και μάλιστα με ανατροπή του σκορ είναι αξιοσημείωτη επίδοση, αλλά η θέση που κυνηγάει είναι 5 πόντους μακριά του και για να τα καταφέρει πρέπει στα τρία παιγνίδια που απομένουν να κατακτήσει 4 βαθμούς περισσότερους από ΠΑΟΚ και Ολυμπιακό Βόλου. Χμμ…
Ο Ηρακλής κατέκτησε στο 94’ την 7η ισοπαλία στην έδρα του κι αυτό δεν τον κάνει να αισθάνεται απόλυτα ασφαλής αφού για να ησυχάσει θέλει 4 βαθμούς στους υπόλοιπους 3 αγώνες (2 εκτός και έναν εντός με τον ΠΑΟΚ)

Δήμαρχε, ακούς;

Δήμαρχε,

κάθε τετράμηνο πληρώνω μέσω της ΔΕΗ 72€ για δημοτικά τέλη (18€/μήνα). Η οικοδομή στην οποία μένω έχει 25 διαμερίσματα και ο δρόμος μας 27 πολυκατοικίες. Οι σχετικοί πολλαπλασιασμοί μας δίνουν ένα σύνολο 12.150€ το μήνα. Γιατί; Για να υπάρχει στοιχειώδης καθαριότητα στο δρόμο και να ανάβουν 7 λάμπες όταν νυχτώνει. Η κατάσταση εδώ και 5-6 μέρες είναι αυτή που φαίνεται στη φωτογραφία. Την ίδια κατάσταση αντιμετωπίζαμε συχνά και επί ημερών του Παπαγεωργόπουλου, ο οποίος πάντα είχε να προβάλει και κάποια δικαιολογία.
Άκου δήμαρχε.
Αν μπορούσα να λύσω τα προβλήματα της πόλης ίσως έβαζα κι εγώ υποψηφιότητα έστω για δημοτικός σύμβουλος. Εσύ που διεκδίκησες και τελικά κατέκτησες τον δημαρχιακό θώκο, πάει να πει ότι είχες λύσεις. Δεν μ’ ενδιαφέρει ποια και πόσα προβλήματα αντιμετωπίζεις, δική σου ευθύνη να τα λύσεις, και εξοργίζομαι όταν βλέπω ότι κι εσύ, σαν τον προηγούμενο, νοιάζεσαι μόνο για την «βιτρίνα» γι αυτό και μαζεύεις τα σκουπίδια από την Βασ. Όλγας, και βεβαίως από την Τσιμισκή και τους κάθετους σ’ αυτήν δρόμους. Είχες δηλώσει ότι δεν θα κάθεσαι στο γραφείο σου κι ότι θα γυρνάς την πόλη, θα εντοπίζεις τα προβλήματα και θα δίνεις τις σχετικές εντολές στους αντιδημάρχους.
Σου έχω νέα, δήμαρχε.

Η Θεσσαλονίκη επεκτείνεται και πέραν της ΧΑΝΘ και της πλ. Ελευθερίας!

Η μεγαλύτερη ήττα του ΠΑΟΚ...

...δεν ήταν αυτή από την ΑΕΚ την Τετάρτη. Ήττες μεγάλες έχει υποστεί κι άλλες φορές η ομάδα μας σε αγωνιστικό επίπεδο, άλλωστε σε όλα τα αθλήματα υπάρχουν για όλους και οι νίκες και οι ήττες, οι χαρές και οι στενοχώριες.

Η μεγαλύτερη ήττα είναι επί θύραις.

Δεν θα παρακαλέσω τον Ζαγοράκη να μη φύγει, όπως τον παρακάλεσαν κάποιοι να έρθει. Είναι μεγάλος σοβαρός και υπέυθυνος και θα αποφασίσει μόνος του όπως έκανε και τότε ζυγίζοντας τις καταστάσεις. Εκείνη την πρωτοβουλία μπορεί να την πήραν λίγοι, αλλά την αποδέχθηκαν και την χειροκρότησαν ΟΛΟΙ. Δεν υπήρξε ούτε μια διαφορετική άποψη.

Η ενδεχόμενη αποχώρησή του από τα κοινά του ΠΑΟΚ, θα είναι η επιβολή της επιθυμίας των λίγων στη διαμόρφωση των εξελίξεων σε βάρος των πολλών.

Το πραξικόπημα σε βάρος της δημοκρατίας, η επιβολή δικτατορίας κι αυτό θα είναι η μεγαλύτερη ήττα του ΠΑΟΚ.

Ο αείμνηστος Γ. Παντελάκης είχε ανατραπεί με απόφαση της γενικής συνέλευσης του ερασιτέχνη και από μια ομάδα παραγόντων που τον διαδέχθηκαν. Εδώ έχουμε να κάνουμε με 50-100-200 που υποσκάπτουν την ηρεμία της ΠΑΕ βγαίνοντας στα ραδιόφωνα και επαναλαμβάνοντας συνέχεια αστήρικτες και αναπόδεικτες κατηγορίες που στρέφονται ευθέως κατά ενός και μόνο στόχου, του προέδρου της. Γύρω απ’ αυτόν τον άνθρωπο συστρατεύτηκε το σύνολο του λαού που αγαπάει αυτή την ομάδα και όλοι μαζί κατάφεραν να βάλουν το καράβι σε ήρεμα νερά και σε σωστή ρότα.

Έγιναν λάθη στη διαχείριση διαφόρων θεμάτων αλλά η συνολική πορεία δεν μπορεί παρά να χαρακτηριστεί επιτυχής. Η «πέμπτη φάλαγγα» όμως είχε αρχίσει να δουλεύει. Από τα οικονομικά και τις μεταγραφές, μέχρι τον προπονητή και τις διαιτησίες, οι προκάτ κατηγορίες έπεφταν σύννεφο και όποιος άκουγε τα ραδιόφωνα ή διάβαζε τα blogs καταλάβαινε από τις φωνές ή τα ψευδώνυμα ότι επρόκειτο για μια μικρή ομάδα ανθρώπων που είχαν πάρει εργολαβία την υπόθεση «φθορά του Ζαγοράκη».

Αν αυτοί καταφέρουν να τον απομακρύνουν σε αντίθεση με την επιθυμία της πολύ μεγάλης πλειοψηφίας, τότε δεν θα ισχύει το «ΠΑΟΚ είναι ο λαός του» λαός και δυνάστης θα είναι αυτοί οι 50-100-200 και θα έχουμε την μεγαλύτερη ήττα του ΠΑΟΚ.

Ο ΠΑΟΚ και οι θύτες του

Χθες βράδυ στην Τούμπα ο ΠΑΟΚ βίωσε μια τραγωδία.

Όχι τόσο για τον αποκλεισμό του από τον τελικό του Κυπέλου στον οποίο θα συμμετάσχει δικαίως η ΑΕΚ, όσο από την αλητεία που χρόνια τώρα τρώει σαν καρκίνος το Σωματείο. Στον χθεσινό αγώνα το καθαρά αγωνιστικό μέρος μπορεί να περιγραφεί με πολύ λίγες λέξεις. Η ΑΕΚ ζήτησε καλύτερα την πρόκριση, οι παίκτες της υπερέβαλαν εαυτούς και μπόρεσαν να επικρατήσουν ενός πολύ κακού ΠΑΟΚ. Κανείς παίκτης του γηπεδούχου με σχετικά εξαιρούμενους τους Λίνο και Γκαρσία, δεν ήταν παρών στον αγωνιστικό χώρο. Βιερίνια, Σαλπιγγίδης, Μουσλίμοβιτς, Βιτόλο, Ίβιτς, Σνάουτσνερ, ήταν παντελώς απόντες, Κοντρέρας και Τσιρίλο εμφανιζόταν που και πού. Το θέμα της αλητείας δεν είναι θέμα μόνο 50-100 ατόμων. Ένα τεράστιο πανό από την 4-4Α μέχρι την 6 αναφερόταν καθαρά σε περιπτώσεις που αντίπαλοι οπαδοί Αθηναϊκών ομάδων εδάρησαν, και απειλούσε «θα τα πούμε από κοντά». Γραπτή μεταφορά του χουλιγκάνικου τραγουδιστού συνθήματος «με ΠΑΟΚτσήδες τρελοκομεία και Αθηναίους στα νοσοκομεία» λες και η υποστήριξη της ομάδας έχει να κάνει μόνο με συγκρούσεις και βίαιες αντιμετωπίσεις αντιπάλων. Παρακολουθώ αυτήν την ομάδα πάρα πολλά χρόνια, πολύ περισσότερα από τους πιο πολλούς από εσάς και συμμερίζομαι τις χαρές και τις λύπες της χωρίς ποτέ να «τα βάλω» με παίκτες ή προπονητή, θεωρώντας αφελώς ότι οι μεν κάνουν ότι μπορούν και ο δε ξέρει καλύτερα αφού αυτή είναι η δουλειά του. Όμως υπάρχουν πάντα αυτοί που «ξέρουν καλύτερα» πώς και με ποιούς πρέπει να παίζει η ομάδα, κι όχι μόνο αυτό, αλλά όταν δεν γίνονται τα κέφια τους είναι έτοιμοι να δείξουν τον θυμό τους με όποιο κόστος για την ομάδα που υποτίθεται ότι αγαπάνε. Απέναντι σ’ αυτή την αλητεία, η ανύπαρκτη πολιτεία τοποθετεί κάμερες στα γήπεδα τις οποίες δεν λειτουργεί κι όταν γίνονται κάποιες σποραδικές συλλήψεις έχουμε την ακόμα μεγαλύτερη αγανάκτηση «Λευτεριά στ’ αδέλφια μας». Αυτό το ανεξέλεγκτο «οπαδικό κίνημα», τις όποιες προσπάθειες γίνονται από την παρούσα διοίκηση προκειμένου ο ΠΑΟΚ να αποκτήσει και πάλι την αίγλη του, τις στέλνει στο καλάθι των αχρήστων. Θα πρέπει να χρωστάμε χάρη στον διαιτητή και την ΑΕΚ που συμφώνησαν μετά την 25λεπτη διακοπή εξ αιτίας της εισβολής των αφιονισμένων οπαδών, να συνεχίσουν για 30-40 δευτερόλεπτα προκειμένου να γλυτώσει ο ΠΑΟΚ τα χειρότερα.

Και τα χειρότερα ήταν, σε περίπτωση οριστικής διακοπής, αφαίρεση βαθμών από το πρωτάθλημα που θα σήμαινε απομάκρυνση και από τον τελευταίο στόχο που του απομένει, αυτόν της εισόδου στα play off. Ο αγώνας θα μπορούσε να διακοπεί και νωρίτερα αν ο τερματοφύλακας της ΑΕΚ Σάχα δήλωνε αδυναμία να συνεχίσει μετά την φωτοβολίδα που δέχτηκε στην πλάτη. Εγώ αν ήμουν Ζαγοράκης, θα παραιτούμην, κάτι που είναι επιθυμία αρκετών από αυτούς τους αλητήριους. Ποιος έχει την αντοχή να παλεύει με αντιπάλους που δεν ξέρει πώς και από πού θα του την φέρουν; Ένα μεγάλο σωματείο, ένας μεγάλος λαός, ένα θρυλικό γήπεδο έρμαιο των αληταράδων που, επειδή τους συμβαίνουν χίλια δυό στραβά στη ζωή, έχουν την απαίτηση από την ομάδα τους να κερδίζει τους πάντες και πάντα. Ετοιμαζόταν για κάθοδο στην Αθήνα του στυλ «θα σας δείξουμε εμείς» και μιας και έβλεπαν ότι η κάθοδος ματαιωνόταν είπαν να μας δείξουν τι χάσαμε όλοι οι υπόλοιποι. Τα εγκλήματα σε βάρος της ομάδας πρέπει να σταματήσουν. Αυτοί πρέπει να φύγουν από το γήπεδο. Ζαγοράκη μπορείς; Η πολύ μεγάλη πλειοψηφία θα είναι μαζί σου, καλύτερα λιγότεροι στο γήπεδο παρά μ’ αυτούς. Αν δεν μπορείς, παράτα τα παλληκάρι μου για να μην είσαι εκεί όταν αυτοί οδηγήσουν τον ΠΑΟΚ σε ακόμα μεγαλύτερες ζημίες από τις οποίες θα χρειαστεί χρόνια για να συνέλθει.

Ή αυτοί, ή εσύ κι εμείς!

The real… Ελλάδα

Είδα, ΝΑΙ ΕΙΔΑ, το πρώτο επεισόδιο της νέας σειράς του ΑΝΤ1 «The real housewives of Athens». Γιατί; Γιατί ήθελα να ξεφύγω, έστω για λίγο, από αυτή την εικονική πραγματικότητα στην οποία μας αναγκάζουν να ζούμε. Και ποια μπορεί να είναι καλύτερη διαφυγή αν όχι ένα reality; Το λέει και η λέξη, reality = πραγματικότητα!

Και είδα και θαύμασα!

Μπορεί να μη ζω στην Αθήνα, αλλά φαντάζομαι ότι και οι real housewives of Thessaloniki το ίδιο συμπεριφέρονται, ζουν, τρώνε, πίνουν, διασκεδάζουν, ψωνίζουν, μιλάνε, προβληματίζονται, ξοδεύουν όπως και οι των Αθηνών. Σιγά τη διαφορά, απλώς εκεί είναι πιο πολλές και δικαίως προτιμήθηκαν από άλλες «of Serres» ας πούμε. Η πραγματικότητα είναι αυτές!

Όχι αυτή που έχω εγώ στο σπίτι, που μού ‘δωσε προίκα ένα δυάρι χωρίς πισίνα, δίχως τζακούζι και σάουνα. Που δεν την άκουσα ποτέ να ανησυχεί που τα παιδιά δεν μιλάνε καλά ελληνικά, που δεν έχει φουσκώσει το στήθος της (με το ίδιο στήθος τόσα χρόνια), ούτε ένα μπότοξ έχει κάνει, που μου τρέχει στις λαϊκές, που ψωνίζει μόνο στις εκπτώσεις, που φροντίζει τα μαλλιά της μόνη της, που μου μαυρίζει την ψυχή με την καθημερινότητά της, που με κάνει να πιστεύω ότι έτσι ζούνε οι κανονικοί άνθρωποι. Που δεν την πάω στη Μύκονο για ανανέωση και δεν βγάζει κιχ! Χώρια που μου μιλάει πάντα μόνο ελληνικά.

Έτσι κάνουν οι real housewives of Newcity, Sevenhill, Up or Down Toumba, New Fountain, Cross city, Goodsmell; Ε;

Άντε κυρά μου, η στιγμή της αλήθειας έφτασε και το φως της με ξεστράβωσε. Αυτή είναι η πραγματική ζωή κι όχι η κακομοιριά που τεχνηέντως μας έχει φορτωθεί!

Να ‘ναι καλά η τηλεόραση. Να στείλουμε τη σειρά στο εξωτερικό και κανείς πια δεν θα πιστεύει ότι χρωστάμε και δεν μπορούμε να πληρώσουμε.

Πλάκα μας κάνουν, θα λένε, μας δοκιμάζουν φαίνεται…

ΠΑΟΚ - ΟΣΦΠ

Ο ΠΑΟΚ χθές απέναντι στον Ολυμπιακό είχε να διαχειριστεί όχι μόνο το συγκεκριμένο παιγνίδι αλλά και την κατάσταση της ομάδας για τον επερχόμενο αγώνα εναντίον της ΑΕΚ την Τετάρτη για το κύπελλο στην Τούμπα. Φάνηκε στην αρχή ότι το μυαλό των παικτών ήταν περισσότερο στο επόμενο παρά στο χθεσινό παιγνίδι, κι αυτό κόστισε. Παίζοντας χωρίς τους δύο επιθετικούς του Βιερίνια και Σαλπιγγίδη, και λίγο μπερδεμένη την άμυνά του δέχτηκε πολύ νωρίς γκολ και από τύχη απέφυγε άλλα δύο. Κάποια στιγμή σαν να πατήθηκε ένα κουμπί, η ομάδα άρχισε να στρώνει και μπόρεσε να ισοφαρίσει στο τελευταίο λεπτό του ημιχρόνου με τον Κουτσιανικούλη (ανεβασμένος τελευταία) που εκμεταλλεύτηκε μια τρικυμία της αντίπαλης άμυνας. Στο δεύτερο ημίχρονο ο ΠΑΟΚ κυριάρχησε, ιδιαίτερα μετά την είσοδο των Βιερίνια Σαλπιγγίδη Τσουκαλά και πέτυχε το γκολ της νίκης με πέναλτυ για το οποίο διαμαρτύρεται ο Ολυμπιακός και δικαίως αφού τέτοια πέναλτυ δεν δίνονται σε βάρος του. Υπέρ του ναι, σε βάρος του όμως…

Μ’ αυτά κι αυτά ο ΠΑΟΚ δείχνει έτοιμος για τον αγώνα της Τετάρτης.

Θέλω ακόμα να πω, αν και κανείς τους δεν θα ακούσει, ότι οι ρίψεις αντικειμένων προς όποιον αντίπαλο παίκτη πάει να εκτελέσει κόρνερ, εκθέτουν και μικραίνουν την δική μας ομάδα.

Κομβική Κυριακή εν μέσω κασετών

Αφού προηγουμένως ρωτήσω όλους όσοι κατηγορούσαν και κατηγορούν τον Ζαγοράκη, οτι "δεν προστατεύει την ομάδα" πώς θα αισθανόταν αν στις κασέτες ακουγόταν το όνομα του ΠΑΟΚ ή του προέδρου του (πχ παίξε τον ΠΑΟΚ 52% και δωσε του και τα σπόρια) θα τονίσω την κρισιμότητα των από δω και πέρα αγώνων της ομάδας ξεκινώντας βέβαια από τον σημερινό. ΟΛΑ τα παιγνίδια πρέπει να προσπαθήσουμε να τα κερδίσουμε, κανένα δεν είναι αδιάφορο, τίποτα δεν είναι σίγουρο και η ομάδα πρέπει να κατεβαίνει με την καλύτερη δυνατή σύνθεση. Ούτε το κύπελο είναι εξασφαλισμένο (ακόμα και μετά την ΑΕΚ) ούτε η συμμετοχή στα play off.

Τώρα κανείς δεν δικαιούται ξεκούραση, κανένας υπολογισμός δεν μπορεί να είναι ακριβής, κυνηγάμε τους από πάνω και μας κυνηγάνε οι από κάτω.

Τώρα τα «ΠΑΟΚ είσαι» και οι «βαριές φανέλες» είναι λόγια καφενείου.

Όλοι, ΟΛΟΙ, πρέπει να δώσουν τα πάντα, και στα γραφεία και στο χορτάρι και στην κερκίδα. Ούτε ο ΟΣΦΠ πρέπει να πάρει το πρωτάθλημα μέσα στην Τούμπα, ούτε η Τούμπα να ξανατιμωρηθεί.

Νίκες παντού με όποιους μπορούν!

Οι κασέτες έγιναν CDs

Θα πω δυό λόγια σήμερα για τις επώνυμες καταγγελίες σχετικά με χειραγώγηση διαιτητών στο χώρο του ποδοσφαίρου. Εξ άλλου αθλιότητες συμβαίνουν σε όλες τις μορφές δραστηριοτήτων της κοινωνίας μας. Ανεξάρτητα από το αν τα καταγγελλόμενα είναι προϊόντα υποκλοπών και συρραφών και ως εκ τούτου δεν γίνονται δεκτά στα δικαστήρια, δεν παύουν να είναι αδιάψευστα τα όσα αναφέρονται. Η φωνή του Μπέου είναι αναγνωρίσιμη και όσα περιγράφονται έχουν πράγματι συμβεί. Όπως είναι γεγονός η παρακολούθηση τηλεφώνων ακόμα και του τότε πρωθυπουργού, η μεταφορά εκατομμυρίων σε σακούλες σκουπιδιών από γνωστό εκδότη – τηλεαστέρα, (Θ. Αναστασιάδης) η μεσολάβηση βουλευτή (Κουκοδήμος) σε άλλο δημοσιογράφο (Τριανταφυλόπουλος) προκειμένου να μη δοθεί συνέχεια σε αποκαλύψεις σκανδάλου, η «χορηγία» της Ζήμενς που χάθηκε μεταξύ Τσουκάτου και ΠΑΣΟΚ, οι υπεράκτιες του Βουλγαράκη και άλλα πολλά για τα οποία η κοινωνία δεν έχει την παραμικρή αμφιβολία ότι συνέβησαν και για τα οποία δεν έχει γίνει το παραμικρό, έτσι και τώρα δεν θα γίνει τίποτα. Το αν παράγοντας ομάδας αποφασίζει ποιος διαιτητής θα παίξει σε ποιό παιγνίδι, τον συμβουλεύει για ελαφρά αλλά όχι σκανδαλώδη υποστήριξη, τον απειλεί «πρόσεξε μη με εκθέσεις γιατί θα έρθουν τίποτα Βούλγαροι, Ρουμάνοι, Πολωνοί, που δεν θα μπορώ να ελέγξω» και στη συνέχεια τον κατσαδιάζει για την απόδοσή του, δεν είναι ψέματα, αλλά δυστυχώς είναι προϊόντα υποκλοπής. Ότι συνέβη και με τις κασέτες της εποχής Μητρόπουλου – Σπάθα «ο Ολυμπιακός και το Αιγάλεω να κερδίζει, κι όλοι οι άλλοι να πάνε να….» θα συμβεί και τώρα. Κάποιος εισαγγελέας θα ασχοληθεί -έτσι για τα μάτια- και πέραν τούτου ουδέν. Ίδια βρωμιά, ίδια βοθρολύματα, η μόνη διαφορά είναι ότι οι κασέτες έγιναν CDs.

Αίθουσα αναμονής

Μια τεράστια αίθουσα αναμονής εφημερεύοντος νοσοκομείου είναι η Ελλάδα, αίθουσα κατάμεστη από πάσχοντες και συνοδούς που με αγωνία ψάχνουν γιατρούς, επικαλούμενοι καταστάσεις σοβαρότερες των άλλων ασθενών. Ξαπλωμένοι σε φορεία και ράντσα, κρέμονται από τα χείλη των γιατρών «γιατρέ μου είναι σοβαρό;» αγχώνονται και βρίζουν όσο η ώρα περνά χωρίς μια γνωμάτευση. Στον προθάλαμο της «εντατικής» σκυμμένα κεφάλια, ψιθυριστές προσευχές, αγωνιώδη βλέμματα. Έξω από τα χειρουργεία το άγχος έχει ράψει τα στόματα και μόνο βαριές ανάσες και αναστεναγμούς ακούς. Και οι γιατροί μπαινοβγαίνουν και μοιράζουν ελπίδες «Η κατάσταση σταθεροποιήθηκε αλλά παραμένει κρίσιμη», «πήγαμε καλά αλλά πρέπει να περιμένουμε 2-3 εικοσιτετράωρα», «προς το παρόν μην ανησυχείτε, θα χρειαστούν ίσως κι άλλες επεμβάσεις», «τα δύσκολα πέρασαν, θα δούμε πως θα αντιδράσει ο οργανισμός»… τους κοιτάς και προσπαθείς να μαντέψεις αν σου λένε την αλήθεια, ή στο φέρνουν πιο μαλακά. Οι ειδικευμένοι γιατροί ξέρουν να χειρίζονται τέτοιες καταστάσεις, έμαθαν τόσα χρόνια, οι εκπαιδευόμενοι το παλεύουν και σε μπερδεύουν ακόμα περισσότερο, ένας έχει μια γνωμάτευση, άλλος άλλη. Κι εκείνο που ξέρουν όλοι, ασθενείς, συνοδοί και γιατροί, είναι οτι αλήθειες και ψέματα δεν έχουν τόση σημασία. Το σημαντικό είναι να κρατηθεί ζωντανή η ελπίδα ότι με τον καιρό όλα θα πάνε καλά. Και καθώς ο καιρός θα περνάει, θα προετοιμάζει ψυχικά και τον ασθενή και τους συγγενείς για το «εμείς κάναμε ότι μπορούσαμε».

Ο ΠΑΟΚ σε τρικυμία

Είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι όσοι διαχειρίζονται μια ποδοσφαιρική ομάδα, διοίκηση και τεχνικό επιτελείο, ξέρουν πάντα καλύτερα τι και πώς να το κάνουν και παρ’ όλο που κάποιες φορές διαφωνώ με κάποιες κινήσεις, η βασική μου θέση δεν αλλάζει. Σαν φίλαθλος, οπαδός ή θεατής του ποδοσφαίρου αρκούμαι στο να έχω γνώμη για το ποιος έπαιξε ή δεν έπαιξε καλά, ποιος ξεχώρισε και ποιος υστέρησε όπως επίσης και στο πόσο η διαιτησία έπαιξε ρόλο στο αποτέλεσμα.
Σήμερα όμως, για πρώτη φορά, θα πάω παραπέρα.
Φοβάμαι ότι στον ΠΑΟΚ έγινε ένας σχεδιασμός και δόθηκαν προτεραιότητες που μπορεί να κοστίσουν πολύ ακριβά, πανάκριβα και καταστροφικά.
Η ομάδα δείχνει να έχει ρίξει όλο το βάρος της στην κατάκτηση του κυπέλου. Κάτι ξεκουράσματα παικτών, κάτι προστασίες από ενδεχόμενους τραυματισμούς, κάτι επιλογές σε ποιους αγώνες θα εκτίσουν παίκτες τις τιμωρίες από κάρτες, όπως για παράδειγμα η απόφαση να λείψει ο Γκαρσία από το χθεσινό παιγνίδι, δημιουργούν στους ποδοσφαιριστές την εικόνα του μονόδρομου του κυπέλου και υποβαθμίζουν τη σημασία των αγώνων του πρωταθλήματος. Έτσι ήρθε η εντός έδρας ήττα από την Καβάλα, έτσι ήρθε η ντροπιαστική εμφάνιση στο ΟΑΚΑ με την ΑΕΚ και η ακόμα πιο ντροπιαστική τεσσάρα. Στο γήπεδο οι της ΑΕΚ έκαναν παρέλαση και οι του ΠΑΟΚ την παρακολουθούσαν. Έλειπαν βασικοί παίκτες, θα πει κανείς, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι οι άλλοι ξέχασαν πως παίζεται το ποδόσφαιρο. Σε κάθε φάση από στημένη μπάλα τα ψηλά κορμιά της ΑΕΚ έκαναν πάρτυ (θα μπορούσε ένας Μαλεζάς ή ένας Μπαλάφας να εμποδίζουν τον Ντιόπ και τον Δέλλα), χρησιμοποιήθηκαν λάθος παίκτες σε λάθος θέσεις, παίκτες που δεν είχαν ξαναπαίξει, το κέντρο έτρεχε ασκόπως, γενικώς και αορίστως, ο τερματοφύλακας έβγαινε – δεν έβγαινε, οι επιθετικοί αποκομμένοι, ένα χάος με τον Κοντρέρας να προσπαθεί κάτι να περισώσει και τον Ελ Ζαρ να δίνει κάποιο νόημα στη λέξη επίθεση, συνολικά μια ομάδα που κατέβηκε στον αγωνιστικό χώρο σαν από υποχρέωση. Μετά απ’ αυτά, εμένα άρχισαν να «με ζώνουν τα φίδια».
Η ζητούμενη διάκριση με συμμετοχή στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις δείχνει να διακυβεύεται. Κανένας δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι ο ΠΑΟΚ στις 16/3 θα αποκλείσει την ΑΕΚ, όπως και κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά ότι στον τελικό με όποιον αντίπαλο, ο ΠΑΟΚ θα είναι ο νικητής, και ως εκ τούτου η προσπάθεια της κατάληψης μιας εκ των 4 πρώτων θέσεων στο πρωτάθλημα δεν έπρεπε να ατονήσει. Ο ΠΑΟΚ πρέπει να κερδίσει τον Εργοτέλη την Τετάρτη και τον Ολυμπιακό την Κυριακή (και τα δύο στην Τούμπα) και στη συνέχεια όλα τα εντός έδρας παιγνίδια του, κι αν στο μεταξύ έρθει και η κατάκτηση του κυπέλου ακόμα καλύτερα. Αν τα πράγματα έρθουν διαφορετικά, τότε η επιστροφή σε εποχές που λέμε ότι πέρασαν, θα είναι κοντά.

Ο βασιλιάς Καρνάβαλος

Έχει εγκατασταθεί στη χώρα εδώ και καιρό και κανείς δεν ξέρει πότε θα φύγει. Μέσα στο πνεύμα της εθνικής γιορτής της Αποκριάς, απευθυνόμενος στο εθνικό συμβούλιο των πράσινων καρναβαλιστών, είπε ότι θα συνεχίσει να μιλάει τη γλώσσα της αλήθειας! Παραδέχτηκε ότι ήταν σε συνεννοήσεις με τους τοκογλύφους δανειστές πριν ανέλθει στο θρόνο, αλλά μόνο και μόνο για να βρεί χρήματα να βοηθήσει την πατρίδα του, να την βγάλει από την άσχημη θέση που την είχαν φέρει οι γαλάζιοι καρναβαλιστές. Η μνήμη του φτάνει μέχρι 5 χρόνια πίσω και γι αυτό αναρωτήθηκε φωναχτά από πού αλλού θα εύρισκε τα χρήματα (που μας διαβεβαίωνε ότι υπάρχουν), από τον Καραμανλή, τον Σουφλιά, τον Βουλγαράκη, τον Σαμαρά, τον…τον…; Πού να θυμάται τώρα ονόματα όπως Τσουκάτος, Τσοχατζόπουλος, Λαλιώτης, Σημίτης, αείμνηστος ΑΓΠ, και άλλων ων ουκ έστι αριθμός; Όπως και να ‘χει, σε όλα τα μέρη της Ελλάδας υπάρχουν διάφορα έθιμα αυτής της περιόδου και θα ταίριαζε στα καρναβάλια του κοινοβουλίου να πάνε να τα βιώσουν, να χαρεί λίγο κι ο κόσμος. Αλλού κρεμάνε κουδούνες, αλλού βάφουν με φούμο, αλλού κυνηγιούνται με σκουπόξυλα, όλο και κάτι διαφορετικό κάνουν παντού.

Υπάρχει όμως και κάτι κοινό, στο τέλος πάντα και παντού,

καίνε τον βασιλιά Καρνάβαλο!

Λαγάνα!

Είχα γράψει σχετικά και το 2009 και το 2010, γράφω και τώρα.

Είμαι λάτρης των παραδόσεων, τις υποστηρίζω σαν ένα από τα συστατικά της ράτσας μας. Λένε πως ήθη, έθιμα, γλώσσα και θρησκεία, είναι αυτά που χαρακτηρίζουν ένα έθνος.

Εδώ και χρόνια εμείς, έχουμε προσθέσει ακόμα ένα.
Την ΑΙΣΧΡΟΚΕΡΔΕΙΑ.

Μία λαγάνα δεν είναι τίποτε περισσότερο από κοινό ψωμί σε διαφορετικό σχήμα και με λίγο περισσότερο σουσάμι. Οι αρτοποιοί όμως διαθέτουν το παραδοσιακό αυτό προϊόν σε ΤΡΙΠΛΑΣΙΑ τιμή από το ίδιο καθημερινό ψωμί. Σήμερα ρώτησα το φούρναρη της γειτονιάς μου πόσο θα έχει η λαγάνα και μου απάντησε 2 €!!!
Και βέβαια, μόνο κατ’ όψη είναι ίδια η σημερινή λαγάνα με αυτήν που απαιτεί η παράδοση. Είναι ένα αρπακολατζίδικο παρασκεύασμα σε τιμή ντελικατέσεν. Αφήστε την λοιπόν στα ράφια και ίσως του χρόνου την αγοράσετε στην τιμή που πρέπει.

Ας κάνουμε μια αρχή…

Απορώ και εξίσταμαι

από το www.pressinaction.gr

της Λένας Καλαϊτζή – Οφλίδη
"Διχάζομαι. Δεν ξέρω με ποιον να είμαι. Καθ’ ότι, αν και διανύω την ωριμότητά μου, διαπιστώνω με τρόμο πως όλες μου οι βεβαιότητες έχουν πλέον διασαλευτεί μη αναστρέψιμα. Διατελώ σε πλήρη σύγχυση και ως μπερδεμένη έφηβος οργίζομαι και αναρωτιέμαι. Με ποιον να είμαι;
Για χρόνια εμπιστευόμουν την αστική μας δημοκρατία ως το πλέον αξιόπιστο – αν και ατελές – σύστημα κοινής διαχείρισης. Ασκούσα το ύψιστο πολιτικό μου δικαίωμα να εκλέγω τους εκπροσώπους μου, όσους πίστευα ότι θα υπερασπιστούν το δίκιο μου και θα περιφρουρήσουν τα συμφέροντα της χώρας που ζω. Να όμως που η δημοκρατία αποδείχτηκε κάλπικη λίρα και οι εκπρόσωποί μου οι επίσημοι παραχαράκτες της.
Με ποιο κίνημα πολιτών να συνταχθώ για μια αγωγή κατά του κοινοβουλίου που με απογοήτευσε για σειρά δεκαετιών, που θεσμοθέτησε μόνον τη δική του ασυλία, που άσκησε πολιτική εις βάρος μου κατά το ήθος του κοτζαμπάση;
Ποιος νομικός θεσμός θα την υποστηρίξει και ποιοι δικαστές μπορώ να ελπίζω πως θα την εκδικάσουν;
Πού να στραφώ για να απαντήσω στον εαυτό μου αμείλικτα ερωτήματα;
Γιατί δεν ισχύουν οι νόμοι;
Και αν ισχύουν κάποτε, γιατί η ράβδος τους πίπτει μόνο σε λίγες ράχες;
Γιατί με κλέβουν ασύστολα;
Ο νόμος είναι με μένα ή με τον Θέμο Αναστασιάδη που και πριν και μετά την όποια δίωξή του – αν υπήρξε ποτέ κάποια – εξακολουθεί να με ειρωνεύεται χυδαία και εκ του ασφαλούς πίσω από το θώρακα της τηλεοπτικής του εκπομπής;
Γιατί οι ελβετικές θυρίδες έχουν γεμίσει αφορολόγητο χρήμα ενώ το νοσοκομείο μου δεν μπορεί να ανταποκριθεί ούτε στα αυτονόητα;
Όντως βρίσκομαι σε πλήρη σύγχυση. Και αλλοφροσύνη. Και απελπισία. Με ποιους να είμαι τελικά και με ποιους όχι;
Η σύγχυσή μου με οδηγεί σε ακραίες ταλαντεύσεις. Σκέφτομαι να γίνω αυτόχειρας μα κανενός το αφτί δεν θα ιδρώσει. Ή πάλι να ζωστώ με πυρομαχικά. Να γίνω μάρτυρας για το «αποθανέτω η ψυχή μου…». Το τοπίο δυστυχώς θα ξεκαθαρίσει μόνο από το συνωστισμό αθώων και ως εμέ αφελών. Ο βόθρος θα παραμείνει ξέχειλα γεμάτος.
Πιο ψύχραιμα σκεπτόμενη εν τέλει αποφασίζω: Τελικά θα είμαι με τον ΠΑΟΚ. Αυτός τουλάχιστον, απ’ όλα τα φαινόμενα της παραληρηματικής μας σχιζοφρένιας, είναι ο πλέον προβλέψιμος.
Σαν όλους τους καλοήθεις όγκους έχει σαφώς περιγεγραμμένο σχήμα, δεν κάνει μεταστάσεις και κυρίως δεν απειλεί τη ζωή μου.
για την αντιγραφή Γιάννης Αγιάννης

Η Δύση ξύπνησε...

...ξαφνικά και αντίκρισε κατάφατσα τους κακούς, τους δυνάστες των λαών της Βόρειας Αφρικής, τους εχθρούς της Δημοκρατίας. Έκατσε και το σκέφτηκε, πώς άλλαξαν αυτοί οι άνθρωποι μέσα σε 1-2-3 μέρες; Μέχρι πριν λίγο, σα να ‘ταν χθες, αντάλλαζαν επισκέψεις, τρωγόπιναν μαζί, κλείναν συμφωνίες και υπέγραφαν συνεργασίες, κι ούτε στιγμή δεν πέρασε απ’ το μυαλό τους με τι καθήκια είχαν να κάνουν. Όμως ποτέ δεν είναι αργά, τώρα θα πληρώσουν όλοι. Πρώτα βέβαια πλήρωσαν οι νεκροί και τραυματίες των λαών που αγανάκτησαν και ξεσηκώθηκαν. Τώρα, ο πλούτος των χωρών αυτών θα περάσει στη διαχείριση εκείνων που «ξέρουν καλύτερα» και η Δημοκρατία θα αποκατασταθεί. Οι δεσμευμένες καταθέσεις των πρώην δικτατόρων τι θα γίνουν; Αν είναι προϊόντα ανομίας, να επιστραφούν στους δικαιούχους λαούς, αν όχι γιατί δεσμεύτηκαν; Μα τι λέω τώρα, οι Ελβετικές τράπεζες ακόμα κατέχουν τους θησαυρούς των Ρωμανώφ κι εκείνους που οι ναζί εγκληματίες ξεσήκωσαν απ’ όλη την Ευρώπη.

Περί ύβρεων*

Προχθες βράδυ ο Πρετεντέρης στην εκπομπή του, ξεκίνησε με μαθήματα καλής συμπεριφοράς προς τον ΣΥΡΙΖΑ και τον κ. Αλαβάνο. Είπε δηλαδή ότι θα περίμενε κανείς από το κόμμα και τον πρώην πρόεδρό του, μια έκφραση λύπης, μια «συγνώμη» τέλος πάντων για το συμβάν σε βάρος του Πάγκαλου στο Παρίσι. Ανεξάρτητα από το ότι η «συγνώμη» σημαίνει και αναγνώριση της ευθύνης για το γεγονός, είναι υπερβολικό να δίνει μαθήματα συμπεριφοράς ο Πρετεντέρης (για όσους ξέχασαν το μπουκάλι στους διαιτητές). Η διαφωνία, είπε, είναι παραδεκτή στη δημοκρατία, είναι όμως απαράδεκτες οι ύβρεις.

Ύβρεις; Σαν ποιες δηλαδή; Το C4I, δεν ήταν ύβρις; Το φαγοπότι της Ολυμπιάδας; Το Βατοπέδι; Το χρηματιστήριο; Η απομόνωση νησιών και η ερήμωση χωριών; Οι προμήθειες και οι μίζες, τα υποβρύχια και τα «μεγάλα έργα» δεν είναι ύβρεις; Το φόρτωμα όλων των ευθυνών στους εργαζόμενους και συνταξιούχους δεν είναι; Η ψευδείς κάθε μήνα διαβεβαιώσεις του Παπακωνσταντίνου «δεν θα ληφθούν άλλα μέτρα» δεν είναι ύβρεις; Τα συνειδητά προεκλογικά ψεύδη του πρωθυπουργού που παραπλάνησαν τον λαό; Ο Βουλγαράκης, ο Σουφλιάς, ο Τσοχατζόπουλος, ο Μαγγίνας, ο Λαλιώτης, ο… ο … δεν είναι υβριστές;

*Η ύβρις ήταν βασική αντίληψη της κοσμοθεωρίας των αρχαίων Ελλήνων. Όταν κάποιος, υπερεκτιμώντας τις ικανότητες και τη δύναμή του (σωματική, αλλά κυρίως πολιτική, στρατιωτική και οικονομική), συμπεριφερόταν με βίαιο, αλαζονικό και προσβλητικό τρόπο απέναντι στους άλλους, στους νόμους της πολιτείας και κυρίως απέναντι στον άγραφο θεϊκό νόμο -που επέβαλλαν όρια στην ανθρώπινη δράση-, θεωρούνταν ότι διέπραττε «ύβριν»

Αυτά, για να ξέρουμε για τι μιλάμε...

Κάθε καρυδιάς καρύδι...

Είπαμε οτι ο ΔΟΛ έχει εξελιχθεί σε γραφείο τύπου της κυβέρνησης. Φαίνεται όμως οτι έχει προχωρήσει και σε διαγωνισμό ανάμεσα στους δημοσιογράφους του με θέμα την καλύτερη κυβερνητική προπαγάνδα και την εντονότερη καταδίκη των λαϊκών αντιδράσεων. Σας παρουσιάζουμε λοιπόν σήμερα το τελευταίο δείγμα συμμετοχής σ' αυτόν τον διαγωνισμό.

Στη στήλη [ΑΙΧΜΕΣ] με τίτλο Κάθε καρυδιάς καρύδι οι «αγανακτισµένοι»
γράφει ο Γιώργος Παπαχρήστος σήμερα 2 Μαρτίου 2011
"Μια άλλη «µόδα» που αναπτύσσεται τελευταία, παράλληλα µε εκείνη των «αγανακτισµένων πολιτών» που διακόπτουν εκδηλώσεις στις οποίες παρευρίσκονται κυβερνητικά στελέχη, είναι εκείνη της διοργάνωσης συγκεντρώσεων έξω από τις κατοικίες πολιτικών. Πρόκειται για ένα εξίσου καταδικαστέο φαινόµενο. Σε µια δηµοκρατία, που λειτουργεί µε πραγµατικούς όρους, αν ένας πολιτικός έχει πλήξει µε πράξεις ή παραλείψεις το δηµόσιο συµφέρον τιµωρείται µε την ψήφο του λαού, αποµακρύνεται από το προσκήνιο και τίθεται στο περιθώριο. Στην ελληνική δηµοκρατία όπου όλα έχουν ισοπεδωθεί και ο λαϊκισµός µετουσιώνεται σε πολιτική, ένα συνοθύλευµα ατόµων στο οποίο συνυπάρχει κάθε καρυδιάς καρύδι, πολιτικά και κοινωνικά, επιχειρούν να διεκδικήσουν δηµόσια παρουσία, κάνοντας τους «αγανακτισµένους». Νοµίζω ότι πρέπει να τους κοπεί ο βήχας άµεσα. Γιατί από µόνη της αυτή η ιστορία ανοίγει επικίνδυνα µονοπάτια. ο τάχα µου «αγανακτισµένος» που σήµερα διαδηλώνει «ειρηνικά» έξω από το σπίτι ενός πολιτικού και του φωνάζει «φέρε πίσω τα κλεµµένα», αύριο χαλαρά µπορεί να τα απαιτήσει µε τη βία. Την κάθε µορφής βία. Και επειδή δεν έχει τέλος αυτό – δεν έχει εφευρεθεί ακόµη το... αγανακτησιόµετρο, ώστε να ξέρει κανείς µέχρι πού θα φτάσει η αγανάκτησή του – όσοι το υποκινούν, καλά είναι να το σταµατήσουν άµεσα. αρκετά προβλήµατα έχει στο κεφάλι της αυτή η χώρα, δεν χρειάζεται να µετατραπεί σε ζούγκλα..."

Στον ΔΟΛ όλα τα καρύδια είναι από την ίδια καρυδιά

Διόδια

Αυτά που καλούνται να πληρώνουν οι κάθε λογής χρήστες των εθνικών αυτοκινητοδρόμων -υπαρχόντων και μη- είναι σταγόνα στον ωκεανό.

Διόδια πληρώνουν μια ζωή οι Έλληνες.

Επιβάτες παλιού λεωφορείου που κάθε λίγο σταματάει για να βάλει αέρα στα λάστιχα και να προσθέσει λάδια και νερό στη μηχανή, ταξιδεύοντας σ’ έναν κακοτράχαλο δρόμο προς το άγνωστο. Με εναλλασσόμενους οδηγούς που μόλις πήραν το δίπλωμα (κι αυτό με μέσον) χωρίς χάρτη, χωρίς φώτα στα συνεχή τούνελ. Ταλαίπωροι, ξεπαγιασμένοι χωρίς θέρμανση τον χειμώνα, κάθιδροι χωρίς κλιματισμό το καλοκαίρι, με αλλεπάλληλα ρεφενέ για καύσιμα και ανταλλακτικά. Αποκαμωμένοι γέρνουν που και που το κεφάλι στον ώμο του διπλανού τους για έναν σύντομο αλλά ανακουφιστικό υπνάκο, μέχρι να τους ξυπνήσει μια λακκούβα ή ο ενοχλημένος συνεπιβάτης.

Καμιά φορά προλαβαίνουν να ονειρευτούν.

Αν τους προσέξεις καταλαβαίνεις από την έκφρασή τους και τι όνειρο είδαν. Δείχνουν ή απαρηγόρητοι με την επάνοδο στην πραγματικότητα, ή ανακουφισμένοι που ξέφυγαν από έναν εφιάλτη. Στις στάσεις «ένα τέταρτο για καφέ», άλλοι βολτάρουν νευρικά για να ξεπιαστούν, άλλοι κοροϊδεύουν την πείνα τους με μια τυρόπιτα της συμφοράς, ρουφούν βιαστικά τον «βαπορίσιο» καφέ, ή βρίσκουν ευκαιρία για ένα δυό τσιγάρα, μιας και το κάπνισμα στο λεωφορείο απαγορεύεται. Κάτι μικροτσακωμοί, κάτι παράπονα, αλλά και κανένα τραγουδάκι μια στις τόσες, προσδίδουν μια κάποια ποικιλία που βοηθάει να βγεί το ταξίδι.

Στάση στη στάση, κάποιοι κατεβαίνουν ανακουφισμένοι, άλλοι ανεβαίνουν χαμογελώντας αισιόδοξα και το λεωφορείο συνεχίζει αγκομαχώντας το δρόμο του προς τα επόμενα διόδια.