Αυτό δεν είναι ένα blog που ψάχνει την επισκεψιμότητα. Είναι ένα προσωπικό σημειωματάριο, ένας τρόπος να ξεφορτώνομαι τους θυμούς μου και να μοιράζομαι τις χαρές μου. Είναι καλύτερο από το να μουρμουρίζω ή να γελάω μόνος μου.
Εδώ όλο και κάποιος ακούει…


Μην ξεχνάτε...

Δευτέρα 29 Μαρτίου 2010

Παναγής Παπαληγούρας

O Παναγής Παπαληγούρας ήταν παράδειγμα πολιτικού, ανθρώπου της πολιτικής δράσης που ταυτόχρονα ήταν και ένας ολοκληρωμένος πνευματικός άνθρωπος. Oχι μόνο γιατί έκανε πολύ καλές σπουδές (και πολλοί άλλοι κάνουν), αλλά γιατί ποτέ δεν έπαψε να είναι στοχαστής και κυρίως να στοχάζεται τον ρόλο του ως πολιτικού και να θέτει τη θεωρητική του καλλιέργεια στην υπηρεσία και τον προσδιορισμό της πολιτικής.
Ήταν πολύ προσεκτικός και υπεύθυνος στη σχέση του με τους δημοσιογράφους. Πίστευε ότι είναι ουσιώδης και σημαντική η διαμεσολάβησή τους ανάμεσα στον πολιτικό και στον λαό, είτε συμφωνούν με τον πολιτικό, είτε διαφωνούν και ασκούν κριτική. Eτσι μόνο ενημερώνεται ο λαός και όχι με επιλεκτικές σχέσεις και επιλεκτικές «διαρροές» με σκοπό τη χειραγώγηση του κοινού.
Kαλούσε, λοιπόν, τους δημοσιογράφους χωρίς να κάνει διακρίσεις και να μοιράζει "αποκλειστικότητες" και τους ενημέρωνε λεπτομερώς, πιστεύοντας ότι οι πολίτες έχουν κρίση και λογική και ότι όσο καλύτερα ενημερωμένοι είναι, τόσο η πολιτική γίνεται αποτελεσματικότερη και διαφανής. Tο τελευταίο αφορά στην ακεραιότητα του πολιτικού, μια άλλη πονεμένη ιστορία των ημερών μας.
O Παναγής Παπαληγούρας δέχθηκε αυστηρή και ενίοτε εμπαθή και κακόπιστη κριτική από την ίδια την παράταξή του για ορισμένες εθνικοποιήσεις επιχειρήσεων και του προσήψαν τον χαρακτηρισμό του «σοσιαλμανούς» και της «σοσιαλμανίας». Πίσω βέβαια από την κριτική και τους χαρακτηρισμούς βρισκόταν το τμήμα εκείνο του οικονομικού κατεστημένου, που, ενώ στην ουσία απεκόμιζε τεράστια κέρδη από την κρατική προστασία, νόμιμη και παράνομη, υποκρινόταν ότι πιστεύει στην «ελεύθερη αγορά» και στον ανταγωνισμό.
Στην ουσία της η «σοσιαλμανία» του ήταν μια σημαντική στροφή στην πολιτική της συντηρητικής παράταξης, με την οποία έδειχνε ότι η οικονομία δεν είναι παιχνίδι αριθμών αλλά έχει να κάνει και με τη δικαιοσύνη, με τη νομιμότητα, με ανθρώπους και με τις ανάγκες τους.
Αυτά περίπου έγραφε ένα άρθρο της "Καθημερινής"

Ο δημοσιογράφος Νίκος Νικολάου αφηγείτο προχθές ότι κάποτε (τότε ήταν οικονομικός συντάκτης στην «Αυγή») ο υπουργός τον κάλεσε στο σπίτι του «Πέρνα το βράδυ από το σπίτι, κάτι θα ετοιμάσει η Μπούμπα» (η σύζυγός του). Όταν ο Νικολάου έφτασε στην πολυκατοικία της οδού Καρνεάδου, ρώτησε τον θυρωρό σε ποιόν όροφο έμενε ο υπουργός. Κι εκείνος του έδειξε με το δάχτυλο τις σκάλες που πήγαιναν προς τα κάτω. Ο Παπαληγούρας, ο υπουργός που υπέγραψε συμβάσεις όπως της «Esso Pappas» έμενε σε υπόγειο!

Ας μας πεί σήμερα οποιοσδήποτε υπουργός ή βουλευτής, πού έμενε πριν και που μένει μετά την ενασχόλησή του με την πολιτική.

4 σχόλια:

orpheas είπε...

Μα, προφανώς, μεταξύ Κηφισιάς και Εκάλης. Θέλει ρώτημα ;

tzonakos είπε...

Σε κάτι καλύτερο οπωσδήποτε, δεν μπορεί ο βουλευτής κος. Τάδε να μένει σε τρώγλη ... πώς θα ασκήσει τόσο υψηλά καθήκοντα άν δεν εχει εξασφαλίσει και στα εγγόνια του ακόμα μια καλή ζωή ;
Εκτός απο βουλευτές κι υπουργούς, μην ξεχνάμε και τους κάθε λογής παρατρεχάμενους wannabe πολιτικάντες ... αυτοι και οι δικηγόροι ειναι η αγιάτρευτη πληγή του τόπου.
Α μια κι ειπα αγιάτρευτοι, και κάτι γιατροί, ξέρεις φακελάκια κλπ ... ποιός γιατρός μένει σε ισόγειο ; Και πόσα δηλώνουν όσοι γιατροί μένουν απο 3ο όροφο και πάνω ;
Πόσες κόρες κι ανηψιές βουλευτών εργάζονται στην Βουλή ;
Γαμώτο !

ΟΙ ΑΘΛΙΟΙ είπε...

@Ορφέα & τζονάκο, και λάβετε υπ' όψη οτι αυτόν τον πολιτικό ο Καραμανλής (ο θείος) τον αντικατέστησε στο υπουργείο Συντονισμού με τον Μητσοτάκη, όταν ο τελευταίος έκλεισε το μαγαζί που είχε ανοίξει (κόμμα Φιλελευθέρων) και προσχώρησε στη Ν.Δ.

Νίτσος Θόδωρος είπε...

Αν δεν κάνω λάθος έπαιρνε σύνταξη βουλευτού, σύνταξη από την τράπεζα της Ελλάδας, σύνταξη από την κύρια δουλειά του, τρεις επικουρικές και έμενε σε υπόγειο; Μάλλον από τσιγκουνιά ή απλά για τη δροσιά θα το έκανε.