Συννεφιασμένες Κυριακές

Τώρα που τα πράγματα οδεύουν προς το τέλος ας πω την διαπίστωσή μου.
Η ομάδα έχει δυνατότητες που νομίζω ότι τις εξάντλησε. Αυτό που κατάφερε φέτος ο ΠΑΟΚ (ανεξάρτητα από την τελική κατάταξη) θα μπορούσε να θεωρηθεί θαύμα αν δεν γινόταν για δεύτερη συνεχή χρονιά. Με αντιπάλους με πολλαπλάσια οικονομική δύναμη, με μεταγραφές που 2-3 απ’ αυτές κοστίζουν περισσότερο από το συνολικό κόστος όλης της ομάδας μας, με παράγοντες που δεν είναι διατεθειμένοι να ρισκάρουν τις επενδύσεις τους και να αφήσουν έναν παρία να κάτσει στο τραπέζι τους, μαθημένοι χρόνια στο κουρμπέτι να κινούν νήματα, κάθε προσπάθεια να ανατραπεί η κατάσταση είναι αξιέπαινη. Και ο ΠΑΟΚ όχι μόνο το προσπάθησε αλλά το κατάφερε σε μεγάλο βαθμό. Οι μηχανισμοί που εξυπηρετούν την συντήρηση της ανισότητας και της αδικίας, όχι μόνο στον αθλητισμό αλλά σε όλες τις δομές της κοινωνίας, λειτουργούν σε πολλά επίπεδα. Π.χ. η δημοσίευση της είδησης ότι ο ΠΑΟΚ έχει 3 ΑΦΜ και χρέος προς το Δημόσιο 47 εκατομ. (όχι απλά ανακριβής αλλά ψευδέστατη) στόχευε την ηθική υπόστασή του. «Σταματείστε τις φωνές για αδικίες και κοιτάξτε να πληρώσετε τα χρέη σας απατεώνες με τα 3 ΑΦΜ»
Τέλος πάντων, με την ΑΕΚ η ομάδα ήταν κατά τη γνώμη μου πολύ καλή στην ανάπτυξή της, επί 60’ έπαιξε την ΑΕΚ στο μισό γήπεδο, αλλά η επιθετική της δυστοκία κόστισε. Η ΑΕΚ έδειξε στο γήπεδο τι χρειάζεται ο ΠΑΟΚ για να κάνει κι άλλα βήματα. Όταν δεν διαθέτεις παίκτες που θα κάνουν τη ΜΗ ευκαιρία γκολ, τότε αυτό που κατάφερες αυτά τα δυό χρόνια είναι αυτό που ΜΠΟΡΕΙΣ.
Όσο δεν είναι δυνατή η οικονομική ανάκαμψη άρα και η ενίσχυση με 2-3 παίκτες που θα κάνουν τη διαφορά, εγώ είμαι ικανοποιημένος με αυτά που και φέτος είδα.