Στενοχωρημένα πρόσωπα

Έχει καιρό τώρα που παρατηρώ τους ανθρώπους στο δρόμο και κυρίως μέσα στα λεωφορεία. Κρύβοντας το βλέμμα πίσω από τα μαύρα γυαλιά προσπαθώ να καταγράψω τη στενοχώρια τους. Είναι πάρα πολλοί οι στενοχωρημένοι άνθρωποι, αυτοί που κάτι τους απασχολεί, τους βαραίνει, τους τρώει.
Βλέπω ανθρώπους κουρασμένους από τα προβλήματα, από τα βάσανα, από τα πολλά χρόνια, από αρρώστια, από αναπηρία, από μειονεκτική εμφάνιση. Στο λεωφορείο σε μια διαδρομή ρουτίνας που τίποτα δεν τραβάει την προσοχή, τα πρόσωπα των ανθρώπων γίνονται φωτογραφία της σκέψης τους. Αν εξαιρέσεις τα νέα παιδιά (που ακόμα τα συντηρούν και τα φροντίζουν άλλοι και δεν ξέρουν ακόμα τι τους περιμένει εκεί έξω) όλο και σπανιότερα βλέπω πρόσωπα ήρεμα.
Ή εγώ κάνω λάθος, ή τα πράγματα δεν είναι καλά